Avontuurlijk reizen op maat van de zakenman

Avontuurlijk reizen is een tijdrovende bezigheid. Daarom dat drukbezette zakenlui er meestal voor passen. Toch zijn er die het wél doen. Waarom vertrekken zij en welke oplossing hebben zij gevonden voor het tijdprobleem?

Info: Continents Insolites: tel. 02 218 24 84,

www.continentsinsolites.com.

Het klantenbestand van ContinentsInsolites, een Brusselse reisorganisatie, telt opvallend veel bedrijfsleiders, advocaten en politici. De verklaring: Continents Insolites is gespecialiseerd in unieke reisformules voor klanten die weinig tijd hebben om hun reis voor te bereiden.

Als u zich tot MiguelCotton en zijn medewerkers wendt, kunt u rekenen op een buitengewone reis. Maar wees niet verbaasd als u, na een nacht in een vijfsterrenhotel, de volgende nacht ergens in een klein dorpje aan het andere eind van de wereld gewoon op de grond moet slapen. Ook al is de reis vóór uw vertrek wel degelijk georganiseerd, eenmaal ter plaatse heeft uw verblijf heel weinig weg van een georganiseerde reis. Drie meeslepende getuigenissen die uw reishonger zeker zullen aanscherpen.

Thierry Meeùs: “Reizen is een herbronning”

“Op echte reizen, en dan heb ik het dus niet over prospectiereizen naar Amerikaanse pretparken, probeer ik me juist los te maken van de zakenwereld en afstand te nemen,” vertelt ThierryMeeùs (49), directeur van Mini-Europa en Océade in Brussel. “Op reis gaan betekent ook dat je jezelf ertoe verplicht een aantal problemen te delegeren. En zo stel je vast dat anderen daar ook oplossingen voor kunnen vinden. Reizen vereist dat je je geest openstelt. Met Continents Insolites heb ik verscheidene malen in compleet afgelegen plaatsjes vertoefd. Ondanks de taalbarrière is dat een stimulans om met anderen in contact te treden.”

Thierry Meeùs is een kind van de zon. Nadat hij tot zijn elfde in de regio van de Grote Meren in Afrika had gewoond, raakte deze natuurliefhebber alras geïnteresseerd in vogels. “Ik combineer mijn voorliefde voor vogels en fotografie met mijn reispassie. Of dat nu in Patagonië is – zes lekke banden, een gebroken koppelingkabel – in de Okavanga-delta in Botswana, in Roemenië, in Ceylon, in Zuid-Afrika, in Lapland, in de Marokkaanse woestijn of in Indonesië: voor mij is reizen een echte herbronning. Ik neem de tijd om te observeren. Dan ben je totaal in een andere omgeving.”

Als zoon van de befaamde Eddy van Walibi rept Thierry Meeùs zich niet naar de andere kant van de wereld om daar zijn intrek te nemen in een internationaal hotel dat is aangepast aan de Europese gewoonten. “In het Amazonegebied verbleef ik in dorpen die volledig afgezonderd waren van de buitenwereld,” vertelt hij. “En in Venezuela sliepen we dan weer in een indiaanse hangmat.”

Zijn recentste grote reis was naar Peru, samen met zijn vrouw en drie kinderen. “Die reis vormde voor mij als vogelliefhebber echt een hoogtepunt. Ik heb daar een foto van een merganettaarmata, een watervogel, gemaakt waarmee ik de ornithologische fotowedstrijd van Aves heb gewonnen. Aangezien de foto met heel weinig middelen was gemaakt en qua aanpak sterk verschilde van de andere deelnemers, heeft het geleid tot een nieuwe uitdrukking op het werk: het merganetta-effect.”

Is reizen op maat duur? “De reis naar Peru kostte 3700 euro per persoon voor drie weken. Maar ik weet dat sommige mensen er zelfs tot 12.500 euro en meer voor over hebben om op avontuur te gaan.”

Dany Arkesteyn en Katelijne De Grauwe: “Liever oorspronkelijkheid dan luxe”

“Wij zijn op goed geluk begonnen met reizen,” zegt KatelijneDeGrauwe (43), directeur van een Centea-kantoor in Antwerpen. Op basis van algemene brochures van een reisbureau. Maar één ervaring met Continents Insolites was voldoende om ons te doen inzien dat hun benadering van het fenomeen ‘reizen’ totaal anders is. Natuur, cultuur en avontuur vormen één geheel in wat zij aanbieden.”

“Voor ons blijft de voornaamste doelstelling van de reis het kennismaken met een andere cultuur,” pikt DanyArkesteyn (47), directeur van de schoonmaakgroep Govaert in. “Maar dan wel in een andere omgeving: die van het land dat wij bezoeken. We hopen dat we nog een paar jaar zullen kunnen vasthouden aan die doelstelling, want de westerse mentaliteit begint nu toch overal ter wereld de kop op te steken. Wij hebben niks tegen de evolutie der dingen. Maar wat ons tegenstaat, is de uniformering volgens het westerse model. Zo zagen we ook al in Zanzibar voortekenen van een authenticiteit die aan het afbrokkelen is. Maar het is niet overal even erg. Vorig jaar zijn we voor drie weken naar Indonesië vertrokken. Op sommige eilanden werden we bekeken alsof we van een andere planeet kwamen. En daar voelen we ons dan het lekkerst.”

Dany en Katelijne reizen vaak samen met hun vier kinderen (tussen zeventien en twintig jaar oud), maar het komt ook voor dat Dany alleen op reis gaat: om zich uit te leven in zijn favoriete sport, duiken. “Of we nu alleen of samen reizen, het doel blijft hetzelfde: afstand nemen van alles waarover we hier beschikken,” stelt Dany. “Samen reizen geeft je de kans om gevoelens uit te wisselen. Wij gaan gewoonlijk viermaal per jaar met vakantie. In totaal zes tot zeven weken. Per persoon en per reis moet je rekenen op een bedrag tussen 3000 en 4000 euro.”

“Wij zien vakanties als een vorm van ontspanning, die ons tegelijkertijd de kans geeft om nieuwe dingen te zien en te leren kennen. In een luxehotel verblijven, dat is niks voor ons. Wij leven een goed leven in eigen land. Als we reizen, geven we de voorkeur aan oorspronkelijkheid in plaats van aan luxe. Meestal laten wij ons begeleiden door een gids: niet alleen om zoveel mogelijk te leren over de mensen en de streek die we bezoeken, maar ook om de taalbarrière te kunnen doorbreken.”

“Maar ook het verlangen naar vrijheid zet ons aan tot reizen. Wij hebben het team van Continents Insolites vijf jaar geleden leren kennen op de beurs Les Rencontres de l’Elegance et du Prestige. Sindsdien reizen wij altijd via hen. Aangezien zij onze smaak steeds beter kennen, worden de reizen steeds geslaagder. Dat wil niet zeggen dat wij in een vijfsterrenhotel overnachten. Het enige wat je erover kunt zeggen, is dat het wisselt. Op Java hebben we, voordat we een vulkaan gingen beklimmen, op de grond geslapen van een oude koffiefabriek. Om ons te wassen, was er alleen een simpele waterput. Dat vonden we prima. Maar wij gaan nooit een hele vakantie lang op zware en beproevende expedities zonder enig comfort of hygiëne.”

Wat is de geliefkoosde bestemming? “Puurheid, oorspronkelijkheid, ongereptheid en het primitieve trekken ons bovenal aan,” antwoordt Katelijne. “Vandaar dat we dol zijn op onbezoedelde of tropische wouden. Daar is het leven bewaard gebleven. En aangezien ze moeilijk toegankelijk zijn, zijn ze nog niet door het massatoerisme aangetast.”

Jacques Reding: “Als ik op reis ga, neem ik niks mee”

“Wat mij zo aan verre reizen bevalt, zijn de mogelijkheden om je te onthechten, om andere culturen te leren kennen,” stelt JacquesReding (50), advocaat en partner bij ClearyGottlieb, SteenandHamilton. “Dankzij mijn ouders kreeg ik al heel jong de smaak te pakken. Zij stuurden mij op mijn achttiende een jaar naar Oklahoma in de Verenigde Staten. Na mijn rechtenstudie aan de VUB ben ik opnieuw naar de Verenigde Staten gegaan om een master in het Zakenrecht te halen in Philadelphia. Tot slot ben ik zo’n tien jaar geleden nogmaals de Atlantische Oceaan overgestoken om drie maanden in ons kantoor in New York te gaan werken.”

“Voor mij oefenden de Verenigde Staten een tamelijk monoculturele aantrekkingskracht uit. Pas later werd ik door het meer ongewone reisvirus gebeten: toen wilde ik breken met het dagelijkse leven waarin je computer overal met je meereist. Als ik op reis ga, neem ik niks mee. Ik ben dol op woestijnen – Mauritanië, Mali, de Hoggar in Algerije… – wegens hun ongerepte kant.”

“Ik ga vaak alleen op reis, maar twee keer ben ik met mijn twee dochters gegaan. Beiden smaakten op hun vijftiende – beloning of opoffering – het voorrecht om met hun vader een weekje in de woestijn door te brengen. Een unieke manier om je kinderen te leren kennen. Tijd en geld zijn dan niet meer belangrijk. Je krijgt opnieuw oog voor echte waarden.”

“Van een gids verwacht ik niet alleen dat hij me de weg toont, maar ook dat hij me leert wat hij weet, en vooral een grote portie oprechtheid. Ik vind het heerlijk als een gids mij leert hoe de mensen leven en hoe hij zelf leeft. Maar eerlijkheid blijft het allerbelangrijkste.”

“Zo hadden wij bijvoorbeeld een goed contact met een gids die ons geholpen heeft met de oversteek van Senegal naar Mauritanië. Een jaar later schreef hij ons om geld te vragen voor een zware operatie. Ik was bereid om hem het geld te sturen, maar alvorens dat te doen belde ik Miguel Cotton. Het bleek een leugen te zijn. Dat was een van mijn grootste reisteleurstellingen. Voor Miguel Cotton trouwens ook. Hij heeft die gids nooit meer voor Continents Insolites laten werken. Over het algemeen doe je echter heel veel positieve ervaringen op tijdens een reis. Dat je bijvoorbeeld met niets gelukkig kan zijn. En vooral ook het besef dat de werkelijke waarden wellicht elders zijn en niet bij ons. Dat kan ons leven hier veel rijker maken.”

“Als partner heb ik hier recht op zes weken vakantie per jaar. En om de acht jaar mogen we onbetaald verlof nemen voor drie tot zes maanden. Tijdens zo’n verlof van drie maanden ben ik een maand met mijn vrouw naar Indonesië gegaan. Dan keer je veel frisser en dynamischer terug. Een hap frisse lucht dus, en die heb je hard nodig als je 60 tot 70 uur per week werkt.”

“Maar voor mij vormt de behoefte om in een bepaalde omgeving te wandelen vaak de voornaamste drijfveer in mijn keuze van een bestemming. Dat was heel duidelijk voor Mali, een land dat trouwens ook op een enorme culturele rijkdom kan bogen. Ook in de Hoggar-woestijn heb ik vaak het genoegen gesmaakt alleen te zijn. Ik heb echt behoefte aan lichamelijke vakanties. Mij stoort een nacht in de open lucht, met een hagedis die over je borst kruipt absoluut niet. Niet iedereen kan zich dergelijke reizen permitteren, want ook al slaap je op de grond, je bent wel in het gezelschap van een goede gids, een kok… wat niet altijd goedkoop is.”

Serge Vanmaercke

Het klantenbestand van Continents Insolites, een Brusselse reisorganisatie, telt opvallend veel bedrijfsleiders, advocaten en politici.

“Wij leven een goed leven in eigen land. Als we reizen, geven we de voorkeur aan oorspronkelijkheid in plaats van luxe.”

“Van een gids verwacht ik niet alleen dat hij me de weg toont, maar ook dat hij me leert wat hij weet.”