ATLAS VOL KANSEN ?

De Atlas voor Achtergestelde Buurten in Vlaanderen heet een hulpinstrument te zijn voor politici. Ook ondernemers kunnen er heel wat uit leren.

Vlaanderen telt 300 kansarme buurten. De helft daarvan bevindt zich in Brussel. Dat is dé conclusie van de Atlas voor Achtergestelde Buurten in Vlaanderen, een werkstuk van het Leuvense Instituut voor Sociale en Economische Geografie. Op basis van de volkstelling van 1991 ontdekte professor Christiaan Kesteloot financieel gesteund door Vlaams minister voor Binnenlandse Aangelegenheden Leo Peeters ( SP) 178 kansarme buurten in Brussel en 128 in de rest van Vlaanderen.

De Atlas dient als hulpinstrument voor de, vooral lokale, politici. Die krijgen dit jaar 5,4 miljard frank uit het Sociaal Impulsfonds, te gebruiken voor de hulp aan kansarme buurten. Maar ook ondernemers kunnen heel wat leren van de Atlas. Dat de Kempen en Limburg en binnen die provincie vooral de mijngemeenten hoog scoren qua werkloosheid is waarschijnlijk geen echt nieuws. Dat de hoogste inkomens van Vlaanderen te vinden zijn in de ruit tussen Antwerpen, Leuven, Brussel en Gent klinkt ook bekend. Dat de laagste inkomens, gemiddeld minder dan 250.000 frank per persoon per jaar, gevonden worden in landelijk West-Vlaanderen, de Antwerpse Noorderkempen en Noord-Limburg klinkt al meer als nieuws. Maar er is meer. Zo blijkt dat acht op tien Vlamingen een telefoonaansluiting heeft, maar dat in heel wat stadsbuurten amper 40 % over een telefoon beschikt. En wist u dat 22 procent van de Vlaamse huishoudens geen wagen heeft. Dat is vooral zo in de steden waar het openbaar vervoer een alternatief biedt én in kleinere gemeenten met een plaatselijke industriële activiteit. Eenenzestig procent van de woningen in Vlaanderen en Brussel heeft centrale verwarming ; maar in bepaalde stadsbuurten én in de industriegebieden verwarmt men zich op andere manieren. De gemiddelde Vlaming leeft in een woning van 90 vierkante meter. In de steden én aan de kust blijken de meesten het echter te moeten doen met een veel kleiner appartement. Badkamer- en toiletverkopers vinden een nog zo goed als onontgonnen afzetmarkt in West- en Oost-Vlaanderen : in grote delen van beide provincies heeft één derde van de huizen nog geen privé-toilet met spoelbak en beschikt amper een kwart van de families niet eens over een badkamer. Tenslotte is nog amper 30 procent van de woningen in Vlaanderen gebouwd voor de Tweede Wereldoorlog. West- en Oost-Vlaanderen kennen dan weer buurten waar de woningen quasi allemaal van voor 1945 dateren. Een Atlas vol Kansen ?