Antwerpen degradeert tot maritieme derderangsstad

Antwerpse maritieme advocaten hadden ooit een wereldwijde reputatie. Maar deze niche zinkt weg onder economische druk en door onderling gehakketak.

Vandaag opent advocatenkantoor Elegis zijn nieuwe kantoren in Antwerpen, vlakbij het Justitiepaleis in opbouw. Het wordt een sleuteljaar voor ‘s lands zevende advocatenkantoor (volgens de gezaghebbende Legal 500). “Dit jaar stevenen we af op de volledige integratie van onze hele netwerk,” aldus Marc Huybrechts, die met Christian Dieryck de Antwerpse poot uit de grond heeft gestampt. “Eén directiecomité zal leiding geven aan meer dan honderd advocaten.”

Elegis is een fusie van Buyle, Dieryck, Maingain (Brussel, Antwerpen), Huybrechts, Engels, Craen & Vennoten en het Luikse Hannequart & Rasir. Is de fusie een vlucht vooruit? Huybrechts’ kantoor is een van de eerste cabinets d’affaires in Antwerpen en is van oorsprong maritiem gericht. Vijftien jaar geleden was de Scheldestad een pijler van het internationale zee-, transport- en verzekeringsrecht. “Ik vrees dat dat voorbij is,” zegt Huybrechts, die zijn laatste jaren meemaakt als professor Maritiem Recht in Antwerpen en Leuven. “Londen trekt het gros van de maritieme zaken naar zich toe. Maar we hebben de trend zien aankomen. We zijn geen nichekantoor, voor zover we dat ooit al waren. We bieden juridische diensten aan voor álle bedrijven.”

De neergang van ‘de maritiem’ werd de voorbije jaren schrijnend duidelijk, toen ei zo na werd vermeden dat het prestigieuze Comité Maritime Internationale wegtrok uit Antwerpen. Het aantal maritieme rechtszaken daalt vooral omdat er minder schadegevallen plaatsvinden in de havens en op de internationale wateren. Ook door bedrijfsfusies neemt het aantal conflicten af in de logistieke sector. Bovendien schikken verzekeraars de zaken liever. Komt het dossier dan toch voor een rechter of een arbitragekamer, dan gebeurt dat meestal in Londen, waar steeds meer maritieme bedrijven hun hoofdzetel hebben en het gerecht veel sneller werkt dan bij ons.

Huybrechts: “Daarbij komt dat Antwerpse rechters ambtshalve nietigheden opwerpen wanneer procesakten, zoals dagvaardingen en besluiten, citaten bevatten in het Frans of het Engels, de juridische talen bij uitstek in deze niche. Dat leidt tot dramatische gevolgen voor de eisende partij. Een andere reden is het onderlinge gehakketak tussen de advocaten zelf, waardoor nieuwe initiatieven om ons internationaal te profileren werden afgeblokt. Het maritieme arbitragecentrum van Robert Wijffels bijvoorbeeld kwam nooit van de grond. Antwerpen degradeerde zo van een prestigieus dienstencentrum tot een maritieme derderangsstad.”

Deze evolutie is een kwalijke zaak voor ondernemingsadvocaten. Die hebben het al niet makkelijk, want sterke pijlers van de Vlaamse economie worden stilaan opgeslorpt in internationale fusies. Met de hoofdzetel verdwijnen ook de juridische en de commerciële centra, die heel wat werk bieden aan de Vlaamse dienstenbedrijven.

Huybrechts: “Een cynische gedachte: de enige factor die ons meer werk geeft, zijn de uiterst haastig en dus slecht gemaakte wetgevende initiatieven, soms gevolgd door reparatiewetten. Het potsierlijke wetgevende werk is een bron van omzet voor de advocatenkantoren. Maar echt tevreden ben je daar niet mee. Een advocaat is liever de raadsman van sterke bedrijven dan iemand die leeft van de miserie van ondernemers en van juridisch oplapwerk.” H.B.

H.B.