ANITA RODDICK

De manager betoogt

De Roddicks hadden net een goedlopend restaurant verkocht, omdat Anita’s man absoluut te paard van Buenos Aires naar New York wilde draven. Van cosmetica wist ze weliswaar niets af, maar haar ergernis over de valse beloften, dure verpakking en agressieve reclame van de aanbieders, bracht haar op het idee om een alternatief aanbod op basis van natuurlijke ingrediënten te zoeken. Als zij zich zo vaak ergerde aan de gebakken lucht rond de shampoos en parfums, zouden er wel vele vrouwen (en mannen) zo over denken, vermoedde ze. Bij het idee dat ze de handschoen opnam tegen giganten, stond ze niet eens stil. In de schaduw van reuzen blijven niches open en daar kon de Body Shop goed gedijen.

Anita Roddick, die eind dit jaar zestig wordt, kijkt terug op haar leven als ondernemer én activiste in Gedane zaken nemen een keer (de vertaling van Business as Unusual). Die dubbele blik zorgt ook voor dubbele gevoelens tijdens de lectuur. In het ene hoofdstuk gaat Roddick wild tekeer tegen de perfide concerns en het kapitalisme, in het andere prijst ze de ambitie, creativiteit en dynamiek van de entrepreneur. Her en der doceert ze zelfs nuttige managementtips, maar steeds weer rept ze zich om zich te koesteren in haar favoriete rol als activiste. Zo geraakt haar ongetwijfeld goedbedoelde en bijwijlen sterke autobiografie al gauw bedolven onder een lawine voorspelbare politieke correctheid. Het lijkt er zelfs verdacht veel op dat ze haar eerdere getuigenis, Body & Soul uit 1992, heeft geactualiseerd om nu ook te koketteren met haar antiglobalistisch activisme. Gelukkig weidt ze ook uit over de problemen waarmee het (te) snel gegroeide concern de jongste jaren worstelt, al blijft die leerzame zelfkritiek toch wat en sourdine. Volgens een hardnekkig gerucht zou het kwart van de aandelen dat de Roddicks nog bezitten, zelfs in de etalage staan.

Luc De Decker

Anita Roddick, Gedane zaken nemen een keer. BZZTôH, 294 blz., 17,50 euro.