AND THE WINNER IS … DAEMS

Een nuttige discussie over de toekomst van de Gimv is afgestopt door de snelle en onverwachte aanwijzing, een beslissing gevallen in overleg tussen minister-president Van den Brande en economieminister Van Rompuy, en prompt in de kranten geloodst om het fait accompli te betonneren, van Herman Daems als opvolger van voorzitter Raynier van Outryve. Een tweede belangrijke kandidaat, die laat in het strijdperk trad, en de impliciete steun had van de top van de christelijke vakbeweging, werd in snelheid gepakt. Het gaat om Johny Cornillie, voorzitter van Seghers Better Technology (ex- van Gansewinkel en ex-kabinetschef) .

Wat is er van de zaak? Zoals bleek uit de Tweespraak met Luc Cortebeeck ( ACV) in Trends van 28 januari 1999 zijn er syndicale vragen over de rol van de Vlaamse regering bij de Gimv. Het Vlaams Gewest deed vorig jaar afstand van 30% van zijn aandelen bij de notering ter beurze van de Gimv, 70% blijft in overheidshanden. Geruchten over een verdere afbouw van de 70 naar 51% verdrieten Luc Cortebeeck: “Ik wil daarbij geen ideologische discussie voeren over staatskapitalisme. Maar, als we het industrieel en dienstenweefsel van Vlaanderen bekijken, dan ontbreekt er iets. We hebben nood aan het doorgroeien van familiale ondernemingen. De huidige tussenpersonen werken te weinig op de lange termijn. Daarin heeft de Gimv een goede rol gespeeld en die moet ze kunnen blijven spelen.”

Luc Cortebeeck staat niet alleen met zijn analyse. Ook in het bedrijfsleven wordt die deels gevolgd. Vlaanderen is een regio zonder megabedrijf en met zwakke netwerken van ondernemingen. De Gimv wordt een rol toegedicht als Vlaams verankerde financier om hier een belangrijke prikkel te geven. Koken kost geld. Volgens die lezing van de Gimv-toekomst zou de financier een aanzienlijke som aan nieuwe middelen dienen te krijgen (tot een totaal van 100 miljard frank tegen bijvoorbeeld 2005). Gemengd, van publiek en overheid met een blijvende meerderheid voor de overheid.

Herman Daems symboliseert de privatiseringsgerichte ontwikkeling van de Gimv, Johny Cornillie ( ACW-strekking) de publiek-privé-benadering. Tendens 1 heeft vandaag de voorrang in de Vlaamse regering. Daar komt bij dat de tandem Van den Brande-Van Rompuy weinig warm liep om Gerard Van Acker samen te brengen met Johny Cornillie. Directeur-generaal Van Acker bewijst al vijftien jaar dat sommige socialisten in staat zijn ondernemingen te leiden alsof ze privé-manager zijn. Gerard Van Acker is alomtegenwoordig bij de Gimv, haar dochters en haar initiatieven. Diens verdediging van een blijvende publiek-privé-alliantie, onrechtstreeks versterken door zijn geestesverwant Cornillie binnen te halen als voorzitter, kreeg geen fiat van Luc Van den Brande en Eric Van Rompuy.