Als gegoten

Elk jaar tienduizenden paren schoenen ambachtelijk produceren, daar kruipt heel wat metier in. Een metier dat met de dag zeldzamer wordt.

G eorges Vanacker stapte in 1961 in de schoenenbusiness bij Yourshoe. Later ontstonden daaruit Mareno, Belgian Shoes en Ronny. Vanacker is 100% eigenaar, behalve van Belgian Shoes. Daar deelt hij de eigendom fifty-fifty met zijn enige Amerikaanse klant en invoerder.

De drie ondernemingen opereren elk in een afzonderlijk marktsegment. Mareno importeert het Italiaanse merk StoneFly voor heren en dames. Ook produceert het tot 20.000 stuks herenschoenen per jaar voor de Belgische overheid. Die schoenen moeten aan strenge eisen voldoen, want ze zijn bestemd voor politie, douane, cipiers en andere geüniformeerde ambtenaren. Belgian Shoes maakt handmade comfortabele pantoffels. Dure dingen, tot 13.000 frank het paar. Maar de Amerikanen zijn er gek op. “Vanwege de grote vraag moeten ze soms maanden wachten op de levering. Het houdt ze niet tegen.” Ronny ten slotte vervaardigt damessandalen in diverse modellen, maten, hakhoogten en kleuren. En met plantaardig gelooide binnenzolen.

Het productievolume van de ondernemingen stijgt elk jaar met 5 à 10%. Vorig jaar bedroeg de gezamenlijke omzet 145 miljoen frank. Winst is er elk jaar, al ligt die in de schoenenbranche lang niet hoog.

Jaarlijks verlaten 65.000 paar schoenen de fabriek. Georges Vanacker richt zich dus niet op de grote internationale markt. “We spelen in een nichemarkt,” zegt hij. “Dat is voor ons een belangrijk voordeel. Als je als schoenenfabrikant groter wordt, krijg je onvermijdelijk af te rekenen met concurrenten uit Italië, Portugal en Spanje. Of uit lagelonenlanden als Taiwan of Korea.” Vanackers merken hebben intussen een goede naambekendheid opgebouwd. Er zit dan ook heel wat ambacht en ervaring in het maken van schoeisel zoals hij dat doet.

Zó veel ambacht zelfs, dat de drempel om tot het vak toe te treden hoog is. “Bekwaam personeel vinden is geen sinecure,” zegt de bedrijfsleider. “Schoolse opleidingen in die zin bestaan niet meer, dus leiden we onze mensen zelf op. Voor Belgian Shoes duurt het een vol jaar om iemand te leren schoenen ambachtelijk te vervaardigen. En bij Mareno en Ronny mag de nadruk dan iets meer op machinewerk liggen, de bediening ervan vereist net zo goed gespecialiseerde kennis.” Mareno, Belgian Shoes en Ronny stellen samen 50 mensen tewerk.

Behalve geschikte werkkrachten is ook het goede materiaal niet onmiddellijk voorhanden. Looierijen zijn in ons land zo goed als verdwenen door de te hoge loonkosten en door de algemene inkrimping van de schoenenmarkt. “Dus trek ik elke maand zelf naar Italië om leder, zolen, veters, machineonderdelen en diverse accessoires bij elkaar te rapen,” zegt Vanacker. Maar dat vindt hij niet erg. Zo ontmoet hij nog eens de ontwerpers uit het wereldje.