Albee en Shepard

Guy Cassiers regisseert Albee en Shepard bij het NTG. De verwachtingen waren hooggespannen…

Na zijn meesterlijke enscenering van het monumentale “Angels in America” van de Amerikaanse auteur Tony Kushner voor het Rotterdamse RO Theater, duurde het enige tijd voor regisseur Guy Cassiers zich aan een nieuw stuk waagde. Het werden er in één klap twee, gecombineerd in “De Amerikaanse droom / Vanachter”bij het Nederlands Toneel Gent (NTG). Voor een theatermaker die zijn carrière tot nu toe opbouwde in en rond de kunstencentra, zoals vroeger bij Oud Huis Stekelbees, en recentelijk bij het Kaaitheater en Het muziek Lod, is de grote zaal van een repertoiregezelschap niet onmiddellijk de meest evidente plek : de nieuwe wind echter die onder directeur Hugo Vanden Berghe door het NTG waait, maakt zoiets mogelijk.

In “De Amerikaanse droom / Vanachter” bewerkt Cassiers eens te meer twee moderne teksten uit de hem na aan het hart liggende Amerikaanse dramaturgie : “The AmericanDream” (1960) van Edward Albee, en “Buried Child” (1978) van Sam Shepard. Beide stukken vertrekken vanuit de analyse van een verwrongen familiesituatie, zij het op een verschillende manier. “The American Dream” is een naar Europees model geschreven absurde satire, waarin Albee de leegheid van de Amerikaanse maatschappij en haar spreekwoordelijke droom op de korrel neemt. Centraal staat een koppel uit de stedelijke middenklasse, dat zich ledig houdt met nietszeggende conversaties en wederzijdse beledigingen. Hun huwelijk is gestoeld op financieel gewin, de buitenwereld bekijken zij uitsluitend in functie van de winst en de mate van bevrediging die hij hen oplevert. “Buried Child” past eerder in de traditie van het Amerikaanse psychologische drama van Eugene O’Neill of Tennessee Williams, met de voor Shepard typische inbreng van absurde en symbolische elementen. Hier verschijnen drie generaties van een landbouwersfamilie uit de Amerikaanse Midwest, die al hun voeling met de realiteit verloren hebben nadat grootvader Dodge het kind heeft vermoord dat geboren werd uit een mogelijk incestueuze verhouding tussen zijn vrouw en zijn zoon Tilden. De Amerikaanse droom is hier nog verder weg dan bij Albee.

Cassiers heeft beide teksten pal na mekaar gemonteerd, zonder er zelf duidelijke verbanden tussen te willen leggen. Het resultaat kan niet onverdeeld geslaagd genoemd worden. De confrontatie tussen Carly Wijs en Kris van Trier, die reeds vaker met hem werkten, en de vaste NTG-acteurs Magda Cnudde, Walter Moeremans en Herman Coessens houdt een zekere belofte in. Op inhoudelijk vlak bewandelt de voorstelling echter verschillende paden en is zo moeilijk te duiden : het naast mekaar staan van twee totaal verschillende teksten, en daarbinnen van verschillende tekstuele benaderingen, laat een onbestemde indruk na.

P. Anthonissen

“De Amerikaanse droom / Vanachter” tot 6 april in het NTG, Sint-Baafsplein, Gent. tel.(09)225.32.08.

Magda Cnudde en Walter Moeremans De Amerikaanse droom / Vanachter laat een onbestemde indruk na.