“AGUSTA-COMPENSATIES, WIJ?”

INGEWIKKELD.

Alleen al bij het horen van de naam Agusta, huiveren de meeste met compensaties begunstigde ondernemingen. Sommige houden het bij een “We geven daar geen reactie op” ( Union Electric Steel). Andere zijn geslepener: “Misschien kan u beter een kijkje nemen bij degene die die afdeling heeft overgenomen” ( Philips, dat verwijst naar Thomson-CSF, dat dan op zijn beurt niet thuis geeft). Nog andere reageren verwonderd: “Compensaties? Wij?” ( Glaverbel).

Tot verontschuldiging van dat laatste bedrijf dient gezegd dat het mechanisme van de compensaties zo ingewikkeld is dat de bedrijven, ondanks de controles van de Economische Inspectie, vaak niet duidelijk weten welke voordelen ze halen uit de ene of de andere bestelling. Dat is vooral het geval bij indirecte compensaties waarbij de banden van de leverancier van militair materieel vervagen omdat hij voor het uitvoeren van zijn beloften een beroep doet op zustermaatschappijen, dochterbedrijven, onderaannemers of zelfs zijn eigen overheid.

Zo is Lemmerz (Hoboken), producent van aluminiumvelgen, ten zeerste verwonderd als we vertellen dat het indirecte compensaties kreeg naar aanleiding van de bestelling van de Agusta-helikopters. Terecht ook: volgens de afrekeningen van het ministerie van Economische Zaken liepen de bestellingen over Amerikaanse bedrijven zoals Allison Transmission en General Motors. Bij Fabrimetal horen we soortgelijke geluiden. Daar is men er blijkbaar niet van op de hoogte dat de levering van buizen aan de Milanese firma SNAM in het begin van de jaren ’90 deel uitmaakte van de indirecte compensaties vanwege Agusta. En ook voor de Forges de Zeebrugge (Herstal), dat werd opgenomen in de categorie semi-directe compensaties, bestaat er geen rechtstreekse band met Agusta: het is de Italiaanse regering die sinds 1993 bestellingen plaatst voor lucht-grondraketten voor het Italiaanse leger. Die hebben dan wel een impact van 10% tot 15% op de omzet van het bedrijf en dat gedurende verschillende jaren (in 1996 ging het om 454 miljoen frank).

Een heel ander geluid ten slotte vangen we op bij Michel Gillard, gedelegeerd bestuurder van het Luikse telecommunicatiebedrijf Gillam. De onderneming wacht nog altijd op de compensaties die bij de ondertekening van het Agusta-contract werden beloofd…

CHANTAL SAMSON