AGALEV. PARTIJ VAN GROENE KHMERS ?

Op haar sociaal-ekonomisch kongres, dat eind maart plaatsvond, pleitte Agalev voor de invoering van een 30-urenweek op vrijwillige basis. Met deze maatregel willen de groenen de arbeid herverdelen en de werkloosheid bestrijden. De partij stelt voor de arbeidskosten van de bedrijven, die aan dit model meewerken, te verlagen. Ter financiering plant zij een vermogensbelasting, een heffing op het machinegebruik en een bijdrage voor gezondheidszorg. Groene ondernemer Alex De Boeck, senator van Agalev maar zopas overgestapt naar de CVP, verwerpt deze bedrijfsonvriendelijke maatregelen. Volgens de zaakvoerder van Ecomat (verdeler van ekologische bouwmaterialen) nagelt Agalev de industrie nog altijd aan de schandpaal.

– TRENDS. Nochtans levert de ombouw naar een ekologische ekonomie arbeidsplaatsen op, aldus Agalev.

– ALEX DE BOECK. Ja, maar mits marktconforme maatregelen. In die zin sta ik achter de ideeën van de Engelse ekonoom Herman Daly, die een lans brak voor de internalizering van de milieukosten (m.a.w. het verrekenen van de mogelijke schade aan de natuur in de prijs van de produkten). Een algemene arbeidsduurvermindering getuigt echter van plat elektoralisme. De VU biedt 32 uur. Agalev doet daar nog een stukje vanaf. Zo wordt de utopie van een gratis-geldland gecreëerd : de verzorgingsstaat van wieg tot graf. In de praktijk werkt dit systeem niet. Integendeel, het is contraproduktief. Bovendien heeft het milieu er weinig of niets aan.

– Agalev noemt uw overstap naar de CVP dan weer plat opportunisme.

– Volgens lezersbrieven van partijleden zou ik geen kans hebben gehad om de lijst in Halle-Vilvoorde te trekken en daarom overgestapt zijn. Met dergelijke uitspraken bewijst Agalev dat zij zelf een loopje neemt met de zo geroemde basisdemokratie. De poll had pas op 22 maart plaats, lang nadat ik mijn konklusies had getrokken en elders was gaan praten. Tussen haakjes : deed Jos Geysels dat al niet eerder, nog vóór Paul Staes ?

In ieder geval beoordeelt het arrondissement mij positief. Dagelijks belt iemand om zijn sympatie te betuigen. De evaluatie van de Stuurgroep was een lachertje. Slechts 11 van de 50 stemgerechtigde leden waren aanwezig. Bovendien genieten de voor rotatie in aanmerking komende parlementsleden vrijstelling. Wordt hier het gelijkheidsbeginsel niet geschonden ? Scoren is trouwens een obsessie geworden binnen de groene partij. Wie niet genoeg mediabelangstelling haalt, vliegt eruit. Maar het woordvoerderschap wordt angstvallig beperkt tot enkele personen. Dat doet me denken aan mijn oude werkgever, waar volgens een lineair systeem telkens de minst verkopende vertegenwoordiger buitenvloog.

Tenslotte schrikt Agalev er niet voor terug leugens te verspreiden over Ecomat. Als gevolg van het kumuulverbod waarop advokaat Eddy Boutmans een uitzondering krijgt heeft mijn echtgenote vanaf mijn senatorschap in ’91 het bedrijf geleid. Op dit ogenblik zijn wij helemaal nog niet failliet. Wel daalde de omzet van 17 naar 5 miljoen frank. Er komt trouwens zelden een Agalev’er over de vloer. Steeds met het vermanend vingertje omhoog, dat wel, maar ekologische produkten kopen, ho maar. Ik krijg steeds meer de indruk dat de partij op een sekte van Groene Khmers begint te lijken. Waarom wordt mij een uittredingsvergoeding van 2,5 miljoen frank verweten, terwijl Magda Aelvoet of Mieke Vogels die ook opstreken ?

– Kunt u zich als ekologist wel verzoenen met het CVP-standpunt over het Mestaktieplan ?

– Het feit dat ik van partij verander, betekent niet dat ik mijn ekologisch gedachtengoed verloochen. Samen met de andere vernieuwers ga ik de strijd aan tegen de standen, die de CVP nog altijd overheersen. De strategische beslissing van Luc Van den Brande om het MAP uit te stellen vind ik een blunder van formaat. Dergelijk paniekvoetbal getuigt niet van beginselvastheid. Als de minister-president hiermee hoopt de 6 % stemmen van de landbouwers te kunnen redden, misrekent hij zich. Vage uitspraken boezemen niemand vertrouwen in. Daarom zullen wij hem meer duidelijkheid vragen over zijn Vlaams verkiezingsprogramma. Bovendien hebben de boeren er zelf alle belang bij dat er een MAP komt. Nu juicht alleen de industriële agrobusiness.

– Deze week vindt in Berlijn de Wereldklimaatkonferentie van de Verenigde Naties in Berlijn plaats. Zetten dergelijke spektakels wel enige zoden aan de dijk ?

– Over het broeikaseffekt kan ik weinig of niets zeggen. Dat dossier heb ik niet gevolgd. Belangrijk vind ik wel dat sinds Rio ’92 een nieuwe groep zijn weg naar het milieupodium heeft gebaand : de bedrijfsleiders. In hun boek Changing Course (zie ook Trends van 12 augustus 1993) schaart een aantal prominente internationale bedrijfsleiders zich achter de idee van duurzame ontwikkeling (ekonomische groei zonder het voortbestaan van de mensheid in gevaar te brengen). Dit vereist een groene industriële strategie, evenals een nieuw bondgenootschap tussen het bedrijfsleven (waarbij ik vakbonden en konsumentenverenigingen niet uitsluit) en de overheid. Hierbij moeten de ekologische inspanningen van kleine ondernemingen gesteund worden. Zij hebben immers minder toegang tot de kapitaalmarkt dan hun grote broers en kunnen niet zo gemakkelijk nieuwe technologieën ontwikkelen of commercializeren.

– Aan welke konkrete maatregelen denkt u dan ?

– Je zou bijvoorbeeld de BTW op milieuvriendelijke produkten kunnen verminderen. Financiële steun aan mens- en milieuvriendelijke bedrijven, verenigd in de Groene Gids van het Leuvense dienstencentrum MEMO, levert veel meer resultaten op dan de huidige aftrek voor milieuvriendelijke investeringen. Van dit laatste voordeel profiteren in hoofdzaak toch alleen maar de grote ondernemingen, die omwille van hun groen imago dergelijke uitgaven toch zouden hebben uitgevoerd. Dezelfde kritiek geldt voor de belastingvermindering voor groene fondsen, die Agalev nu voorstelt. In dergelijke portefeuilles zitten louter multinationals. Startende KMO’s daarentegen hebben nood aan extra middelen om in de felle konkurrentiestrijd te overleven. Tenslotte denk ik aan de oprichting van alternatieve A-zones naar analogie met de vroegere T-zones waar milieuvriendelijke bedrijven zich met fiskale voordelen mogen vestigen. Het lijkt mij niet zo moeilijk via een regeringskommissie zo’n MEMO-lijst op te stellen.

ERIC POMPEN

ECOMAT-ZAAKVOERDER ALEX DE BOECK (EX-AGALEV) Groene vernieuwer binnen de CVP.