Achter de virtuele muren schuilt een écht bedrijf

Second Life mag dan wel een virtuele belevenis zijn, Linden Lab, de ontwikkelaar van het spel, is een reëel bedrijf.

Een échte Teslasportwagen ter waarde van 100.000 dollar (76.506 euro). Dat stond op het jongste Kerstmisverlanglijstje van Philip Rosedale, de 38-jarige CEO en oprichter van Linden Lab, het bedrijf achter de virtuele hype Second Life. Het mag duidelijk zijn dat Second Life meer is dan het zoveelste massively multiplayer online role playing game (MMORPG) zoals dergelijke spellen met een mondvol in het jargon heten. Het grote verschil tussen een regulier computergame en een MMORPG zit hem in het feit dat bij die laatste duizenden mensen tegelijk hetzelfde spel kunnen spelen, in tegenstelling tot de gewone computergames. Second Life heet een waardige ambassadeur van zijn generatie te zijn, en de actieve gamers willen liever aangesproken worden als ‘residenten’. Anders dan zijn voorgangers laat Second Life immers veel ruimte voor eigen creaties binnen het portaal. En laat dat nu net de grote aantrekkingskracht zijn van de game.

Philip Rosedale, de bedenker van het spel – hij haat die term en zegt dat hij een nieuwe wereld creëerde- stampte Linden Lab uit de grond in 1999. Hij vestigde zich aan de kunstige en creatieve Linden Alley, vandaar de bedrijfsnaam. Intussen zijn ze wel al verhuisd, naar de chiquere Sansome Street, het Financial District downtown San Fransisco. De idee voor Second Life draagt Rosedale al lang met zich mee, aanvankelijk ging het zelfs LindenWorld heten. Rosedale is de voormalige CTO van Real Networks, vooral bekend van de multimediatool Real Player. Wanneer hij merkt dat eind de jaren ’90 de technologie – lees: de ontwikkeling van bandbreedte- ver genoeg gevorderd is om zijn idee om te zetten in realiteit start hij Linden Lab op. Hij weet een aantal zogenaamde early stage investors rond zich te verzamelen, waaronder indrukwekkende namen als Mitch Kapor (stichter van Lotus), en venture capitals als Catamount Ventures (van Jed Smith, stichter van de onlineapotheek Drugstore.com) en Benchmark Capital (wereldwijd portfolio, met als bekendste allicht eBay). Eind maart 2006 haalde Linden Lab nog 11 miljoen dollar (8,4 miljoen euro) op, waarbij ook Globespan Capital Partners en Jeff Bezos (stichter en CEO van Amazon) instapten. In oktober 2004 kon Linden Lab ook al eens 8 miljoen dollar (6,1 miljoen euro) ophalen bij zijn aandeelhouders, waaronder Omidyar Network, een financieringsvehikel opgericht door eBaystichter Pierre Omidyar. Naar verluidt staat Linden Lab op de rand van break-even, maar cijfers wil men niet kwijt. Ook niet hoe groot het belang van Philip Rosedale vandaag nog bedraagt in zijn Linden Lab. PR-man Alex Yenni wil wel antwoorden op de vraag hoeveel mensen er werken: net 100. Een verdubbeling op jaarbasis, en tegen eind 2007 zou men op 200 mensen moeten afklokken. “Wie interesse heeft, en de juiste technologische bagage, mag zich steeds melden”, aldus nog Yenni.

Over Philip Rosedale zelf is niet zoveel geweten. Vader was een Navypiloot en moeder gaf Engelse les. Van haar heeft hij zijn voorliefde voor boeken – de Russische klassiekers! – maar zijn favoriete auteur is Marcel Proust. ‘À la recherche du temps perdu’ draagt hij een warm hart toe. Maar het was het boek van de Peruaanse econoom Hernando de Soto, The Mystery of Capital, dat hem het basisidee voor zijn Second Lifebusinessmodel aanleverde. In dat boek legt Hernando de Soto uit dat de situatie van de armen in de ontwikkelingslanden grotendeels het gevolg is van hun onvermogen om voordeel te halen uit de positieve effecten die eigendommen met zich meebrengen. Landen met veel bezitters van wettelijke eigendomsrechten doen het economisch beter dan andere landen. Daarom verkoopt Linden Lab virtuele grond aan zijn residenten, die het op hun beurt verhandelen, of er hun virtuele droom op bouwen. Op die manier is Linden Lab ook niet afhankelijk van de reclamemarkt voor zijn inkomstenstroom.

L.D.