600 cc’ers

Ad Van Poppel medewerker Trends

In de zeer populaire 600 cc-klasse strijden Suzuki, Yamaha en Honda om de gunst van de koper.

De 600 cc-klasse is momenteel een belangrijk strijdtoneel in de motormarkt. Suzuki, Yamaha en Honda hebben naast supersportieve semi-racemotoren ook wat meer geciviliseerde scheurijzers op de markt: respectievelijk de Bandit 600, Fazer 600 en de CB600. Motoren voor rustig woon-werkverkeer én voor een uurtje snelheid, allrounders dus.

Geen van de drie motoren is slecht. De remmen werken goed, de wegligging kan meer dan behoorlijk worden genoemd. De keuze van een model valt op basis van details, prijs, design en wellicht merkvoorkeur.

Leerzaam: De Bandit zit al zo’n tiental jaren in het Suzuki-aanbod en is eigenlijk de oermotor van het naakte 600-segment. Hij kreeg een nieuw frame en is er nu ook in een uitvoering met kuip. De motor stuurt heel makkelijk, zeker op binnenwegen. De zit is goed dankzij het gewone toerstuur. Wel zijn bij zo’n 6000 toeren per minuut trillingen voelbaar.

De Suzuki is met slechts 77,5 pk bij 10.500 toeren per minuut de minst krachtige van de drie, en de zwaarste: 204 kilogram voor de naakte versie en 208 kilogram voor het gekuipte exemplaar. Dat maakt hem ook de leerzaamste.

Kuipje: De Yamaha Fazer 600 (189 kg) heeft flink wat meer vermogen: 95 pk bij 11.500 toeren per minuut. De Fazer debuteerde in 1998, maar sloeg in ons land niet echt aan. Een vernieuwde versie, een lagere prijs en een serie races ter promotie hielpen de motor in de toptien. De Yamaha wordt alleen geleverd met een kuipje. Dat houdt de druk van de rijwind op de romp deels weg, maar het hoofd zit nog vol in de wind. Eigenlijk kan je weinig aanmerken op de Fazer: de zitpositie is goed, evenals de wegligging en de remmen. Op bochtige wegen kan je prettig rijden. Wel voel je er bij 6000 toeren trillingen van het blok merkbaar.

Sportief: Ook op de Honda CB600 (179 kg) merk je bij 7000 toeren per minuut trillingen in stuur, zadel en voetsteunen. De motor is een teruggetunede naakte versie van de CBR600F uit 1998 en met 97,5 pk bij 12.000 toeren per minuut is hij de krachtigste van de drie. De voorrem is krachtig, bij lagere snelheden pakt hij zelfs wat te agressief. Op de versie met kuip wordt de wind tegen de borst en langs de helm geduwd. Anders dan bij de Yamaha is de binnenkant van het kuipje nauwelijks afgewerkt. De fraai vormgegeven Honda is de sportiefste van de drie. De voetsteunen staan ten opzichte van het toerstuur wel iets te hoog, wat bij lange ritten tot kramp in de bovenbenen kan leiden. Veel leuker is het om met de CB600 kleine bochtige wegen op te zoeken: daar is hij in zijn element.

ad van poppel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content