Choreografe Rosas
Welke plaats neemt Achterland uit 1990 in het oeuvre van Rosas in?
“Ik wilde met Achterland teruggaan naar een pure danstaal die zich heel precies verhield tot de muziek. Ik wilde werken met livemuziek, om een dansconcert te maken. Achterland was de eerste Rosas-voorstelling die in première ging in De Munt. Die ervaring was de aanzet om de relatie met livemuziek én met muzikanten op scène verder te exploreren.”
Wat was de invloed van Achterland op latere producties?
” Achterland was het begin van een traject dat nog lang niet ten einde is. Denk maar aan de recente creaties Partita 2, met violiste Amandine Beyer en Mitten wir im Leben sind/Bach6Cellosuiten met cellist Jean-Guihen Queyras. Ik moest bewegingsmateriaal voor mannelijke dansers schrijven. In Achterland was dat een voortzetting van het vloerwerk uit Rosas danst Rosas. Daarin vind je ook de kiemen voor de choreografie die ik schreef op Beethovens Die Grosse Fuge.’
Wat is de zin van hernemingen, zoals nu in het Concertgebouw in Brugge?
“Ze passen bij het idee om het repertoire van Rosas te herschrijven met een nieuwe generatie dansers. Dans verdwijnt als de voorstelling niet meer speelt. Ze kan sporen nalaten in boeken, maar de essentie is de fysieke uitvoering ervan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier