27 medewerkers aan de deur gezet

In de ziekteverzekering is altijd geld te kort. De geneesmiddelenproducenten waren bij besparingen steevast de kop van Jut. Leo Neels moest de pillenproducenten een nieuwe stem geven en het personeelsbestand afslanken.

Een jaar geleden leek Leo Neels geen evidente keuze voor het directeurszitje van de beroepsfederatie van de geneesmiddelenindustrie. Een advocaat en ex-gedelegeerd bestuurder van VTM aan het hoofd van een ‘lobbybarak’ als de toenmalige AVGI?

Sinds 1 januari leidt Neels ook effectief de vernieuwingsoperatie bij de federatie, die hij prompt tot pharma.be omdoopte. “Een kwestie van de vernieuwing ook symbolisch zichtbaar te maken,” zegt hij. “Wij stellen ons niet langer defensief, maar communicatief op. Zo nemen we deel aan alle beleidsdebatten onder het motto dat we verkiezen dat er met ons gepraat wordt in plaats van over ons.”

De vernieuwing ging echter gepaard met een pijnlijke afslanking in het interne personeelsbestand. 27 medewerkers werden aan de deur gezet. “Dat was een eenzame beslissing,” blikt Neels terug. “Maar in een functie als de mijne moet je nu eenmaal zulke knopen doorhakken. De mogelijkheden van het team optimaliseren, betekende in dit geval mensen ontslaan. Als je dat niet aankan, moet je niet op deze stoel gaan zitten.” Daarmee was de grote stijlbreuk ook intern zichtbaar in de organisatie van de geneesmiddelenfederatie. “Uiteraard zorgt dat voor emoties,” weet Neels, “maar uiteindelijk ging iedereen daar verrassend verantwoord mee om.”

Naast een naamsverandering en de ontslagen, markeerde Neels zijn entree vooral met de invoering van een nieuwe deontologische code. “Eigenlijk is dat niet mijn verdienste, die vernieuwing was al gestart voor mijn komst. Ik ben wel erg blij met de uitdaging om het vijandbeeld tegenover de wondere wereld van de geneesmiddelen uit de wereld te helpen.”

Die deontologische code zorgt in de sector naar verluidt voor een ware loutering. Het is duidelijk dat een figuur als Neels ook een symboolwaarde heeft voor die vernieuwing. “De buitenwereld ziet de nieuwe dynamiek. Talentvolle mensen komen spontaan bij ons aankloppen en dat is een aangename ervaring,” aldus Neels. Op die manier kwamen Moniek Delvou (kabinet Jean-Luc Dehaene en Umicore) en Chantal De Boevere ( Artsenkrant) bij het team.

En volgend jaar? “Wij moeten een perspectief op lange termijn naleven, waar de overheid probeert te luisteren naar de noden in de sector via de ‘Gezondheidsdialogen’ van minister van Volksgezondheid Rudi Demotte ( PS). Tegelijk voelen we de brutale retoriek van de terugkerende besparingsdrang. Ik ben geen Don Quichot. Voor het volgende jaar wil ik onze boodschap beter vertaald zien in het gezondheidsbeleid. Nu leidt de besparingsdrang in Brussel tot een geneesmiddelenbeleid dat patiënten elk jaar vanaf november geen pillen gunt, tenzij wij ze gratis geven. Dat is toch niet houdbaar.”

R.B.

“Wij stellen ons niet langer defensief, maar communicatief op.”