20 spraakmakende wissels

Bel-20-bedrijven – 1 Axel Miller (Dexia) Slachtoffer van de redding

Axel Miller was de jongste CEO van een Bel-20-bedrijf, tot hij eind september vorig jaar bij Dexia aan de kant geschoven werd op uitdrukkelijk verzoek van de Franse president Nicolas Sarkozy. Miller moest plaatsruimen wegens het akkoord dat de Belgische en de Franse overheden sloten om Dexia te redden. De nieuwe CEO moest een Fransman zijn, en dat werd Pierre Mariani. De ingreep aan de top wijst er volgens waarnemers op dat Frankrijk zijn greep op Dexia versterkt. Mariani moet de groep door een grootscheepse sanering loodsen.

2 Jean-Paul Votron (Fortis) Opgeofferd

Jean-Paul Votron werd CEO van Fortis in oktober 2004. Hij moest een nieuwe wind laten waaien in het bedrijf, en slaagde daar aanvankelijk ook in. Votron besliste om mee te doen met de overname van ABN Amro. Fortis moest daarvoor 24 miljard euro betalen. Geen koopje, en bovendien was Fortis heel kwetsbaar voor de kredietcrisis door zijn grote portefeuille met rommelkredieten. De aandeelhouders steigerden. In juli vorig jaar werd Votron geofferd door zijn voorzitter Maurice Lippens, om de geloofwaardigheid van Fortis opnieuw te verstevigen. Zijn opvolger Herman Verwilst hield het nauwelijks twee maanden uit.

3 Herman Verwilst (Fortis) Korte interim

Herman Verwilst gaat de geschiedenis in als de laatste CEO die het Fortis van toen probeerde te redden. Hij volgde in juli vorig jaar Jean-Paul Votron op. Verwilst werd aangesteld als interim-topman, omdat over de kandidatuur van Filip Dierckx geen eensgezindheid werd gevonden. Maar toen Fortis eind september op de rand van het bankroet balanceerde, en gered moest worden door de overheid, was ook het rijk van Verwilst uit. Fortis-voorzitter Maurice Lippens benoemde eind september Filip Dierckx tot CEO. Eén van zijn laatste wapenfeiten. Even later werd Fortis ontmanteld, en moest ook hij opstappen.

4 Filip Dierckx (Fortis) Naar BNP Paribas

Filip Dierckx werd eind september waarnemend CEO van Fortis, ter vervanging van Herman Verwilst. Dat gebeurde midden in de bewogen periode van de ontmanteling van de bank-verzekeraar. Verwilst stond pas sinds 11 juli aan het roer, in opvolging van Jean-Paul Votron. Na minder dan twee maanden al keerde Dierckx terug naar Fortis Bank, waar hij voorzitter was van het directiecomité. Sinds de overname van de bank door BNP Paribas is hij er chief operating officer. Eind vorig jaar nam Karel De Boeck op zijn beurt de leiding van het gedecimeerde Fortis – dat voortaan Fortis Holding zou heten.

5 Karel De Boeck (Fortis Holding) Geen plaats voor bankier

Half juni raakte bekend dat Karel De Boeck plaats moet ruimen voor Bart De Smet aan het hoofd van de Fortis Holding. De Boeck was nochtans benoemd tot april 2010, maar hij is een bankier, terwijl de Fortis Holding al haar bankactiviteiten heeft verkocht. De Smet past beter in het plaatje van een bedrijf dat vrijwel uitsluitend in verzekeringen actief is. Hij is sinds begin 2007 CEO van Fortis Insurance Belgium. De Smet is bovendien een vertrouwenspersoon van Jozef De Mey, voorzitter van de Fortis Holding.

6 Jan Cassiman (Omega Pharma) Vervanger vervangen

Jan Cassiman volgde in oktober 2006, onder druk van de code-Lippens over deugdelijk bedrijfsbestuur, stichter en hoofdaandeelhouder Marc Coucke op als CEO van Omega Pharma. Cassiman moest echter in maart 2008 weer wijken voor Coucke. De wissel kwam er niet alleen door de tegenvallende jaarresultaten van 2007 en een vertrouwenscrisis met beleggers. Er was ook Coucke zelf, die in een recent gesprek met Trends toegaf dat de rol van CEO hem veel beter ligt dan die van voorzitter. Voor de strategie had de wissel weinig invloed. Cassiman mocht doorschuiven naar de positie van COO.

Bedankt bij beursgenoteerde bedrijven 7 Martin De Prycker (Barco) Geloofwaardigheid weg

De positie van CEO Martin De Prycker was onhoudbaar geworden toen Barco in januari ook nog eens het dividend schrapte. De voormalige chief technology officer van Alcatel had investeerders vanaf 2002 meer focus en hogere marges beloofd. Nu eens de dollar-evolutie, dan weer de concurrentie of de conjunctuur ondermijnden die beloftes – en ten slotte zijn geloofwaardigheid. In de crisissfeer drukt zijn opvolger Eric Van Zele rationalisaties door die voordien onhaalbaar leken, vooral in de evenementenbranche en de led-displays waarin Martin De Prycker veel had geïnvesteerd.

8 Marc Oursin (Carrefour België) De ene Fransman tegen de andere

De Fransman Marc Oursin staat sinds eind juli niet langer aan het hoofd van Carrefour België. Oursin was volgens sommigen de man van de laatste kans voor Carrefour in ons land, maar hij boekte te weinig commerciële successen. Hij wordt in september opgevolgd door Gerard Lavinay, ook een Fransman. Lavinay moet tegen het einde van dit jaar komen met een plan voor Carrefour België dat past in de strategie van het hoofdkantoor om 4,5 miljard te besparen tegen 2012, voornamelijk in België, Frankrijk, Spanje en Italië.

9 Ricus Jansegers (SBS Belgium) Weggepromo-veerd

Ricus Jansegers was tot augustus vorig jaar CEO van SBS Belgium, dat de televisiezenders VT4 en Vijftv overkoepelt. Sindsdien mag hij een muziekzender uitbouwen in Finland en een Roemeens televisiestation erbovenop helpen voor moederbedrijf ProSiebenSat1. Weggepromoveerd, heet dat. Het is nu aan Thierry Tacheny om de SBS-zenders opnieuw een smoel te geven en de kijkcijfers op te krikken. De nieuwe topman wil 30 procent van de inkomsten uit evenementen en video on demand halen.

10Paul Fowler (Nyrstar) Nieuwe koers

In april ruimde Paul Fowler plaats voor Roland Junck aan de top van de beursgenoteerde zinksmelter Nyrstar. Officieel heet het dat Fowler zelf vertrok, na aanhoudende spanningen. Opvallend is wel dat Nyrstar onder Junck vrij snel van koers veranderde. Het bedrijf kondigde aan dat het zich wil omvormen van pure zinksmelter tot een verticaal geïntegreerde grondstoffenspeler. Nyrstar slaagde tegelijk ook in een plaatsing van ruim 100 miljoen euro converteerbare obligaties, waarmee overnames gedaan kunnen worden. Onder Paul Fowler, die analisten een stelletje idioten noemde, was Nyrstar het kneusje van de beurs.

11 Clement De Meersman (Deceuninck) Slachtoffer van huizencrisis

Clement De Meersman werd begin februari aan de kant geschoven als CEO van de pvc-raamprofielenproducent Deceuninck, die als gevolg van de huizencrisis sinds vorig jaar beroerde tijden beleeft. De Meersman, die in 1994 de eerste niet-familiale CEO werd van Deceuninck, blijft wel aan boord als niet-uitvoerend bestuurder. Hij werd opgevolgd door oudgediende Tom Debusschere, die enkele jaren aan de slag was bij Unilin voor hij eind vorig jaar terugkeerde naar Deceuninck. Debusschere bereikte na enkele maanden een cruciaal raamakkoord met de kredietverstrekkers. Dit kwartaal moet een kapitaalverhoging van 85 miljoen euro rond geraken.

12 Stijn Van Rompay (Docpharma) Conflict met overnemer

Stijn Van Rompay was tot 21 november vorig jaar CEO van Docpharma, de door zijn vader opgerichte producent van generische geneesmiddelen. Van Rompay kon zich niet vinden in de voorstellen van de Amerikaanse groep Mylan, die de Indiase Docpharma-koper Matrix heeft overgenomen, om een andere functie in de groep op te nemen. Van Rompay, die werd opgevolgd door de Fransman Vincent Bouldoires, blijft nog wel tot eind november consultant voor Mylan, maar heeft geen enkele operationele invloed meer. Matrix had vorig jaar nog even overwogen om Docpharma van de hand te doen, maar Mylan lijkt eerder geneigd Docpharma verder te integreren.

13 Bart De Bondt (ING Life & Non-Life Belgium) Persoonlijke redenen

Bart De Bondt vertrok begin april in onderling overleg als CEO van de verzekeraar ING Life & Non-Life Belgium, die hij leidde sinds de oprichting in 2007. Zijn vertrek had niks te maken met de crisis, verduidelijkt de persdienst. “De Bondt is opgestapt om persoonlijke redenen.” Verder geen commentaar. Zijn opvolger bij ING Life & Non-Life Belgium heet Erik Van den Eynden. Hij werkte tot voor kort bij de Divisie Intermediair, onderdeel van ING Insurance Europe. Bij ING Life & Non-Life is het de bedoeling dat hij zorgt voor continuïteit, en dus blijft focussen op levensverzekeringen en pensioenen. Geen strategische U-turn, met andere woorden.

14 Johan De Jager (De Rouck Geomatics) Meningsverschil

Johan De Jager is voorlopig de laatste CEO in rij die bedankt werd voor bewezen diensten. Midden juli was een meningsverschil gerezen tussen de raad van bestuur van De Rouck Geomatics en De Jager. De Rouck zit al een tijdje in slechte financiële papieren, en zocht in juni bescherming tegen zijn schuldeisers. Het bedrijf heeft op korte termijn zo’n 775.000 euro nodig. Een en ander leidde ook tot herhaalde schorsingen van het aandeel door de CBFA. Voorlopig neemt een directiecomité, voorgezeten door bestuursvoorzitter Alain van Gelderen, de honneurs waar.

Opgestapt bij beursgenoteerde bedrijven – 15 Guido Dumarey (Punch International) Baas in eigen holding

Guido Dumarey was twaalf jaar lang CEO van het industriële conglomeraat Punch International. Begin juli liet hij weten dat hij ontslag neemt, maar wel voorzitter blijft van de raad van bestuur. Als CEO wordt Dumarey opgevolgd door zijn rechterhand: financieel directeur Wim Deblauwe. Hij staat voor de moeilijke taak om met de overblijvende divisies – Punch Graphix, Powertrain en Telematix – van Punch weer een gezond bedrijf te maken. Dumarey legt zich toe op zijn holding Creacorp, waar hij begin juli BBS en Punch Metals in onderbracht – twee automobieldivisies uit de groep Punch International. Alle partijen zetten momenteel de dingen op een rijtje.

16 André Bergen (KBC) Hartproblemen

André Bergen is de CEO die het langst op post bleef toen de Belgische bankengroepen door de financiële crisis een heuse kaalslag aan de top meemaakten. In volle crisis werd Bergen echter geveld door hartproblemen, en diende hij een operatie te ondergaan. Jan Vanhevel werd interim-CEO, maar na enkele weken bleek de revalidatie van Bergen toch langer te duren dan gepland. De interim werd bevestigd als de nieuwe CEO van de bank-verzekeraar, en tegelijk werd het directiecomité grondig door elkaar geschud. Vanhevel moet KBC door de crisis loodsen en de groep klaarmaken voor de toekomst.

17 Michel Tilmant (ING) Weg naar redding

Michel Tilmant gold als het typevoorbeeld van de Belg die het gemaakt had bij een grote buitenlandse financiële groep. In 2004 volgde Tilmant de Nederlander Ewald Kist op als eerste Belgische CEO van ING. In januari verliet hij ING ‘om gezondheidsredenen’, na een reddingsoperatie van de Nederlandse regering. Toen werd gefluisterd dat zijn ontslag er was gekomen op aandringen van Wouter Bos, de Nederlandse minister van Financiën. Met zijn mandaat voor België in de raad van bestuur van BNP Paribas maakt Michel Tilmant een comeback in de bankwereld.

18 Kurt Alen (Thenergo) Mislukte beursgang

Kurt Alen, topman van de Antwerpse specialist in biogas- en biomassaprojecten Thenergo, verraste op donderdag 10 juli 2008 veel mensen binnen en buiten het bedrijf. De manager trok onmiddellijk zijn conclusies uit het feit dat de beursintroductie op Euronext Brussel en Parijs wegens de slechte marktomstandigheden werd afgeblazen. Carl Malbrain, een ex van SCK, Biffa en Seghers, volgde hem op. Midden september vorig jaar ruilde Thenergo zijn notering op Alternext Parijs alsnog voor Euronext Brussel.

Bedankt bij niet-beursgenoteerde bedrijven – 19 Guy Burton (Ethias) 1,5 miljard euro te kort

Ethias-topman Guy Burton verraste in oktober vriend en vijand met de boodschap dat de verzekeraar dringend 1,5 miljard euro zocht om te overleven. Klanten van de populaire First-rekening kwamen massaal hun geld ophalen. De federale, de Vlaamse en de Waalse overheid pompten 1,5 miljard euro in het noodlijdende bedrijf – een operatie die gepaard ging met een ingrijpende structuurwijziging. Burton werd ontslagen en vervangen door Bernard Thiry. Om Ethias weer op de sporen te zetten, stelde de groep het afslankingsplan ‘Horizon 2011’ op. De verkoop van Ethias Bank is een van de kernpunten.

20 Marcel Buelens (Luchthaven Charleroi) Tegen gestemd

In juni werd Marcel Buelens, de gedelegeerd bestuurder van de luchthaven van Charleroi (BSCA), met onmiddellijke ingang ontslagen. Volgens Edmée de Groeve, voorzitster van de raad van bestuur, wegens incompatibiliteit. De raad van bestuur kwam tot het besluit dat Marcel Buelens niet kon aanblijven aan het hoofd van de luchthaven omdat hij tegen de aandeelhoudersconventie stemde die inhield dat een deel van de aandelen in de luchthaven in handen van Sowaer (Société Wallonne des Aéroports) verkocht kon worden aan het consortium SAVE/Gemeentelijke Holding. Intussen kwam De Groeve, die Buelens verving, in opspraak.