Voornaamste punten van de financiële hervormingen in de VS

In de Amerikaanse Senaat werd donderdag een wetsvoorstel goedgekeurd dat het toezicht op financiële instellingen verstrakt. De beleidsmakers hopen daarbij een herhaling van de huidige financiële crisis te vermijden.

1. Afgeleide financiële producten. De vaak complexe producten die een afgeleide zijn van andere financiële producten zoals herverpakte obligaties en credit default swaps komen onder federaal toezicht. De transacties moeten ook worden verzekerd door een onafhankelijke clearinghouse en worden verkocht op de publieke markt.

2. Consumentenbescherming. Er komt een federaal agentschap dat toeziet op een betere bescherming van de consument op het vlak van financiële producten zoals zichtrekeningen en leningen. De lokale regulatoren in iedere staat krijgen ook meer bevoegdheden om die rechten af te dwingen.

3. Toezicht van de Fed over grote financiële bedrijven. De Federal Reserve, de Amerikaanse centrale bank, wordt bevoegd voor het toezicht over de grote financiële instellingen. Enkele andere regulatoren smelten ook samen.

4. Too big to fail. De overheid krijgt de bevoegdheid om in te grijpen bij grote (noodlijdende) financiële bedrijven.

5. Corporate governance. Bedrijven moeten de verloning van de bedrijfstop laten opstellen door onafhankelijke bestuurders.

6. Een implementatie van de Volcker Rule. Genoemd naar de voormalige voorzitter van de Fed die de traditionele bankactiviteiten liever gescheiden ziet van de risicovolle activiteiten van zakenbanken zoals Goldman Sachs. Zo zouden die instellingen, en vooral het spaargeld van de klanten, minder risico moeten lopen.

7. Bescherming van investeerders. Instellingen die complexe financiële producten verkopen zoals effecten die gebaseerd zijn hypotheken, moeten een deel van het risico in hun portefeuille houden. Zo kunnen onder meer de kredietratingagentschappen door investeerders voor de rechter worden gedaagd.

Die kredietratingagentschappen worden er van beschuldigd om in de aanloop naar de financiële crisis systematisch het risico te hebben onderschat van complexe effecten die zijn gebaseerd op hypotheken. Beleggers gingen er dan vanuit dat die producten veilige investeringen waren.