Moeten verzekeringnemers bang zijn voor herstructureringen bij Ergo?
Ergo stopt met de verkoop van levensverzekeringen. Maar wat betekent dat voor de mensen die zo’n contract hebben afgesloten bij de verzekeraar?
Er zijn herstructureringen op til bij de verzekeraar Ergo. Er worden geen nieuwe levensverzekeringen meer verkocht, en 200 van de 338 banen staan op de tocht. “De moeilijke economische context van lage rentevoeten, die een impact heeft op de winstgevendheid van levensverzekeringsproducten, treft vooral Ergo in België en Luxemburg, door zijn primaire focus op levensverzekeringen en zijn kleinere schaalvoordeel in de markt”, meldt Ergo in een persbericht.
Voor de mensen die al een Ergo-levensverzekering hebben afgesloten, verandert er niks, zegt Ergo. De verzekeraar garandeert dat hij de bestaande contracten zo efficiënt mogelijk gaat beschermen en beheren. “De klanten moeten zich geen zorgen maken over de uitbetaling van de verzekerde bedragen op de einddatum. Wij zullen onze verplichtingen nakomen”, klinkt het.
Het Duitse Ergo International heeft toegezegd om het kapitaal van de Belgische onderneming met meer dan 300 miljoen euro te versterken. De Belgische tak van Ergo telt 800.000 klanten, van wie hij 524 miljoen euro aan premies ontvangt.
Garantiestelsel
Maar wat Ergo ondanks de kapitaalinjectie toch in de problemen komt? Ook dan moeten de verzekeringnemers niet bang zijn. Indien de verzekeraar de boeken neerlegt, worden hun inlagen tot 100.000 euro beschermd door het Belgische depositogarantiestelsel.
Wie zijn levensverzekering vervroegd wil stopzetten, moet 27 procent – vanaf 1 januari 2017 30 procent – roerende voorheffing betalen als er geen acht jaar zijn verstreken sinds de ondertekening van het contract. De kaarten liggen anders voor wie een tak23-verzekering heeft afgesloten bij Ergo. Dat verzekeringsproduct valt niet onder het depositogarantiestelsel.
De levensverzekeringen hangen al langer als een molensteen rond de nek van de verzekeraars. Door de lage rentes moeten zij aflopende obligaties met een hoge rente vervangen door obligaties met een lagere rente. Zo moeten verzekeraars tevreden zijn met een negatieve rente als ze bijvoorbeeld staatsobligaties met een looptijd tot zes jaar kopen.
AXA Verzekeringen en Ethias hebben al afkoopacties georganiseerd om het aandeel levensverzekeringen met levenslange rendementen in hun portefeuille af te bouwen. Net zoals Ergo heeft AXA de verkoop van nieuwe individuele beleggingsverzekeringen stopgezet.
Fiche tak21-verzekeringen
Risico: 1,5/10
Beleggingshorizon: 8 jaar en één dag
Verwacht rendement: +/- 1 procent
Karakteristieken:
Het rendement van een tak21-levensverzekering bestaat uit twee componenten: een gewaarborgd rendement en een winstdeelname, die afhangt van de resultaten van de verzekeraar. De reserves – wat overblijft na aftrek van kosten en belastingen – vallen in ons land onder de depositogarantie tot 100.000 euro per klant en per verzekeraar. De Belgische verzekeraars betalen daarvoor een bijdrage aan het Garantiefonds. Let wel op, als u een contract afsluit bij een buitenlandse verzekeringsmaatschappij, geniet u die bescherming niet.
Kosten:
De instapkosten die verzekeraars aanrekenen, lopen soms op tot 6 procent. Van elke 100 euro komt dan slechts 94 euro in het verzekeringscontract terecht. Zo begint u te sparen met een stevige achterstand.
Fiscaliteit:
Van elke 100 euro die u stort, gaat er 2 euro naar de fiscus. Die belasting wordt de premie- of verzekeringstaks genoemd. Er is in ruil geen roerende voorheffing verschuldigd op tak21-contracten die langer lopen dan acht jaar en één dag.
Wat brengt 2017?
De lange Belgische rente is sinds het dieptepunt spectaculair verveelvoudigd. De eerste renteverhogingen op termijnrekeningen met een looptijd van drie jaar of langer zijn daarvan het gevolg. Ook verzekeraars kunnen de centen van tak21-spaarders in obligaties investeren met een langere looptijd dan de banken kunnen met de centen op spaarboekjes. Toch zit een renteverhoging op spaarverzekeringen nog niet onmiddellijk in de kaarten. De hoofdeconomen van de vier Belgische grootbanken zien de Belgische tienjaarsrente maximaal stijgen tot 1,5 procent tegen het einde van 2017.
De verzekeraars moeten oude obligaties die op vervaldag komen, vervangen door nieuwe obligaties die minder opbrengen. De lange rente is dan wel gestegen, maar bedraagt nog altijd minder dan 1 procent. De banken kunnen termijnrekeningen matchen met beleggingen die precies even lang lopen. Voor levensverzekeringen die – soms – levenslang lopen, is dat veel moeilijker. Het gevolg is dat zowel een daling als een stijging van de marktrente sneller doorsijpelt in termijnrekeningen dan in tak21-verzekeringen.
Aanbevolen voor:
Wie geen risico wil nemen en zijn geld zeker acht jaar lang kan missen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier