Hoeveel kost carnaval vieren: ‘hoe grappig je bent, mag niet van je budget afhangen’

Carnaval, het is een periode die met een rode kruis staat aangeduid in de agenda van iedere Aalstenaar. ‘Zien en gezien worden’, daar draait het om bij de deelnemende verenigingen. Maar hoeveel moet zo’n groepering op tafel leggen?

Menig Aalstenaar geniet deze periode met volle teugen van de hoogmis van de satire. Toch hangt er aan het hele Aalsters carnaval een gepeperd prijskaartje vast. ‘Het grappig je bent, mag niet van je budget afhangen’, vertelt Bruno Temmerman van de Aalsterse Gilles.

Belangrijk: hun vereniging bouwt geen praalwagen, waar al gauw 100.000 euro naartoe gaat. Toch weten ook de Gilles waar hun centen naartoe gaan. ‘Onze traditionele kostuums zijn duur. Een hoed kost ons 200 werkuren en zo’n 2.500 euro. Een pak maken we voor 750 à 1.000 euro. We hebben voor 35 leden een hoed nodig en voor zo’n 100 een kostuum: een flinke uitgavepost.’

‘Dat die kledij zo duur is, houdt ook in dat we ze goed moeten bewaren. Ook een dure grap: we hebben een loods nodig waarin we de temperatuur en luchtvochtigheid goed in de hand hebben.

En ook gaan die kostuums een paar jaar mee, we moeten toch elk jaar weer een aantal stukken vervangen.’

‘Naast die kostuums voorzien we ook nog een jaarlijks werkingsbudget van 25.000 à 30.000 euro. Dat hebben we nodig voor de appelsienen die wij tijdens de optocht in het publiek gooien, onze vrachtwagen met een chauffeur, een natje en een droogje voor onze leden, verzekeringen en energiekosten.’

Hoe werkt de financiering?

Bruno Temmerman: ‘Allereerst hebben wij de maandelijkse bijdragen van de leden. Daarnaast organiseren wij net zoals andere carnavalsverenigingen activiteiten om geld in te zamelen zoals een eetfestijn. Het valt daarbij altijd op dat Aalst een solidaire stad is. We merken dat verschillende verenigingen bij elkaar een hapje gaan eten.’

‘Ook de lokale economie speelt een belangrijke rol. Het is belangrijk om een netwerk uit te bouwen van zelfstandigen en kmo’s. Zij houden immers het circus in leven. Zeker bedrijven waar leden van onze groepering actief zijn, doen graag een duit in het zakje. Ze geven bijvoorbeeld kortingen op materiaal. Wij hebben bovendien het voordeel dat wij met zo’n 100 leden een grote vereniging zijn, waardoor wij connecties hebben binnen de bedrijfswereld die ons op goed op weg helpen.’

Helpen de verenigingen elkaar ook?

Bruno Temmerman: We kopen inderdaad veel materiaal over van elkaar, dat levert geld op en is beter voor het milieu. Vooral carnavalsgroeperingen buiten onze contreien zijn sterk geïnteresseerd in het materiaal van de Aalsterse verenigingen. Het loont hoe dan ook de moeite om zelf eens naar andere carnavals te gaan kijken. Je ziet er welk materiaal je kan overnemen, en kan veel leren over het evenwicht tussen een spectaculaire show en een begroting op orde.’

Krijg je veel financiële steun van de stad Aalst?

Bruno Temmerman:‘Carnavalsverenigingen die een praalwagen willen bouwen, kunnen aan een voordelig tarief een werkhal huren. Dat is een niet te onderschatten lokale ondersteuning. Er is ook het prijzengeld natuurlijk. Dat maakt niet alle kosten goed, maar geeft toch wat ademruimte.’

‘Het hoeft gelukkig niet altijd duur te zijn om goed te zijn. Carnaval gaat niet alleen over geld, absoluut niet. Carnaval is op de eerste plaats satire. Je hebt weliswaar geld nodig om te kunnen brengen wat je wilt brengen, maar je moet vermijden dat het uitsluitend over het financiële plaatje gaat.’

‘Maar het hoeft natuurlijk niet altijd duur te zijn om goed te zijn. Grappig zijn, daar draait het om. En het zou jammer zijn dat dat alleen maar afhangt van hoeveel geld je hebt.’ (NS)