Ondanks de wereldwijde crisis heeft de Poolse economie een sterke periode achter de rug. Nu moet het land volledig toetreden tot Europa of het risico lopen dat het aan de zijlijn belandt.
Polen, dat samen met Oekraïne gastland van Euro 2012 is, is het enige Europese land waarvan de economie in 2008-2009 niet in het rood is gegaan. De sterke conjunctuurvertraging in 2009 heeft het land niet in een recessie gestort – het bruto binnenlands product groeide met 1,6 procent, tegenover 5,1 procent in 2008 – maar ze heeft wel impact gehad op de tewerkstelling, net zoals in alle andere landen. De werkloosheidsgraad steeg van 6,9 procent in de herfst van 2008 tot bijna 10 procent – ongeveer in de lijn van het Europese gemiddelde. Ondanks die stijging bedraagt de werkloosheidsgraad in Polen nog altijd de helft minder dan tussen 2002 en begin 2004.
Tussen 2004 en 2008 is Polen sterk vooruitgegaan. De economie is in die periode snel gegroeid, de werkloosheidsgraad is gedaald en de lonen zijn gestegen. Het land is er sindsdien in geslaagd die groei te consolideren. De toetreding van Polen tot de Europese Unie in maart 2004 heeft uiteraard bijgedragen tot dat economische succes. Polen heeft kunnen profiteren van investeringen van Europese structuurfondsen en privébedrijven die uit zijn op goedkope arbeidskrachten: 13 miljard euro tussen 2004 en 2006, en 67 miljard tussen 2007 en 2013.
Ondanks het voordeel dat Polen heeft gehaald uit zijn aansluiting bij de Europese Unie, is het land niet gehaast om toe te treden tot de euro. Die datum werd al twee keer uitgesteld, van 2009 tot 2012 en vervolgens tot 2016. De crisis heeft de vrees voor de eenheidsmunt alleen maar aangewakkerd. Op korte termijn zal dat geen nadeel berokkenen aan de Poolse economie, die dit jaar wellicht veel meer zal groeien dan het Europese gemiddelde. Als de eurocrisis zou uitmonden in een super-Europa dat bestaat uit de landen van de eurozone – zoals het er nu naar uitziet – dan riskeert Polen een aanzienlijk deel van zijn hemelse manna van 67 miljard voor de volgende periode te verliezen. Dat zou bijzonder schadelijk zijn, omdat de Poolse economie grote behoefte heeft aan de modernisering van haar infrastructuur.
Daarnaast dreigt ook de verbetering van de concurrentiekracht van de Zuid-Europese landen een nefaste impact te hebben op de aantrekkingskracht van Polen voor internationale investeringen.
