Peter Paul de Vries: ‘Er moet opnieuw enthousiasme komen voor beleggen’

Voormalig beleggersactivist Peter Paul de Vries houdt zich tegenwoordig bezig met het opkopen van lege beursschelpen. Hij gebruik die om er andere bedrijven gemakkelijker en goedkoper mee naar de beurs te brengen. “De voordeur naar de beurs staat niet open. En daar kunnen de beurzen beter iets aan doen.”

Het aandeel van Sucraf maakte deze week gekke bokkensprongen. Dat is wellicht de schuld van Peter Paul de Vries, de grote man achter de investeringsmaatschappij Value8. De Vries wil Sucraf van de schroothoop ‘redden’ en het laten ontpoppen tot een heel ander bedrijf. De adellijke aandeelhoudersfamilie Kronacker was van plan Sucraf op te doeken, nadat hun Congolese suikerrietplantage en -raffinaderij werden verwoest en onteigend, en hun advocaat in Congo werd vermoord.

Value8 heeft een belang genomen in de holding en stuurde een plan voor de verbetering van de balans de wereld in. Over de verdere plannen met Sucraf wil de Vries niet veel kwijt: “Sucraf moet eerst voldoende eigen vermogen hebben vooraleer we nog maar kunnen spreken over een omgekeerde beursgang. Het kan best zijn dat wij een bedrijf aandragen, maar het kan ook een externe partij zijn.” Over de beurs in het algemeen heeft de Vries wel een uitgesproken mening.

U bent stilaan gespecialiseerd in zo’n omgekeerde beursgang. Hoe komt dat?

de Vries: “Voor mij is een beursnotering geld waard. Ik ben deze investeringsmaatschappij in 2008 samen met Gerben Hettinga begonnen. Wij wilden eerst iets opbouwen en daarna naar de beurs trekken. Maar het is anders gelopen. We zagen onze kans in de nakende beursexit van het elektronicabedrijf Exendis. Het management van de fabrikant van batterijsystemen wilde van de notering af. Wij wilden – op termijn – een notering. We kwamen vrij snel met de adellijke aandeelhoudersfamilie Jankovic tot een vergelijk. Zij konden de kosten van een exit besparen en wij de kosten van een introductie.”

“In de maanden daarna kwamen er minstens tien bedrijven bij ons aankloppen om onze beursnotering over te kopen. Wij stonden graag op de beurs, dus was het antwoord nee. We hebben wel altijd in het achterhoofd gehouden dat er vraag naar was. En er is nog altijd interesse in zo’n reverse listing. Het belangrijkste argument is de snelheid en de zekerheid. Het heeft niets te maken met regelgeving. Die bedrijven moeten uiteindelijk aan dezelfde regels beantwoorden als alle beursgenoteerde bedrijven.”

Als bedrijven langs de achterdeur naar de beurs moeten komen, zit de beurs dan niet met een probleem?

de Vries: “Ik zou het niet de achterdeur noemen. Een zijdeur misschien. Maar in ieder geval staat de voordeur niet wagenwijd open. En daar kunnen de beurzen beter iets aan doen. In Frankrijk werkt de Marché Libre prima. Er zijn daar veel gespecialiseerde kleine zakenbanken die beloftevolle kleine bedrijven helpen door te stromen naar meer gereglementeerde marktsegmenten. Ze slagen er ook in beleggers warm te maken voor die kleine ondernemingen. In België en in Nederland werkt het niet.”

“Voor de reputatie van een beurs is een beursintroductie van een grote multinational als Nationale Nederlanden (de verzekeraar die van ING werd afgesplitst, nvdr.) natuurlijk veel belangrijker. Daar valt ook meer mee te verdienen. En toch is het voor de beurs belangrijk dat de spoeling niet te dun wordt. Er moet opnieuw enthousiasme komen voor beleggen, na alle grote trauma’s van de voorbije tien jaar. Het is leuk om te investeren in een ondernemer met een goed product. Een groot bedrijf is vaak saai om in te investeren.”

In 2008 sprong u, als voorzitter van Euroshareholders, mee in de bres voor de Fortis-beleggers. Samen met de Nederlandse beleggersvereniging VEB en de Belgische belangenverdediger Deminor hield u de volledige ontmanteling van Fortis tegen. Zo bleef voor de aandeelhouders toch nog wat waarde over, het huidige Ageas. Bent u daar nog mee bezig?

de Vries: “Ja. Ik volg vanaf een afstand de perikelen rond Fortis en Ageas nog altijd op. En ja, ik heb daar een mening over. Het is alleen niet meer aan mij om die mening te ventileren.”

Waarom vindt u zichzelf niet goed geplaatst om over Fortis en Ageas te spreken? U stond aanvankelijk toch mee op de barricaden met de gedupeerde Fortis-beleggers?

de Vries: “Dat klopt. Alleen liep ik mijn opvolger bij de Vereniging der Effectenbezitters (VEB) voor de voeten. Dat was mijn bedoeling niet. Ik besefte ook plots dat ik nog altijd hetzelfde werk deed, alleen voor een andere werkgever. Het was nochtans een bewuste keuze om weg te gaan bij de VEB om iets anders te gaan doen. Ik heb dan ook na een jaar of zo de brui gegeven aan mijn functie bij Euroshareholders.”

Hoe kijkt u naar de schadeclaims die op Ageas afkomen? Sommige getrouwe aandeelhouders van Fortis-Ageas riskeren nu voor de tweede keer geld te verliezen.

de Vries:: “Vanaf dag één wisten beleggers dat die schadeclaims er op een dag zouden komen. Dat risico moet je meenemen in je afweging om te beleggen in een aandeel, of het te verkopen. Het telt mee in de berekening van de waarde van het aandeel. Op een dag zullen die claims niet meer boven het hoofd van de verzekeraar hangen. Hetzij door een minnelijke schikking, hetzij door uitspraken van een rechter komt er een einde aan. Vanaf dan kan Ageas weer onbezorgd aan de toekomst werken.”

Er is nu een arrest in Amsterdam dat Ageas veroordeelt tot het betalen van een schadevergoeding. U hebt Adriaan de Gier, de advocaat die deze overwinning behaalde, ook zelf ooit als tegenstander gehad bij de holding Lavide.

de Vries: “Ik heb nooit een conflict gehad met meneer de Gier. Hij had misschien wel problemen met mij. Ik heb daar in ieder geval niets over te zeggen. We hebben onze plannen met Lavide opgeborgen, en we zijn er nog in geslaagd onze aandelen met winst te verkopen.”

Lees het volledige interview met Peter Paul de Vries deze week in Trends.