Met vuur spelen

Twee weken geleden hebben de verwachting uitgesproken dat de beurzen wat ons betreft rijp waren voor een betere periode de komende zes tot twaalf maanden. Gebaseerd op goedkope waarderingen en een absolute afkeer voor aandelen enerzijds en extreme voorliefde voor obligaties anderzijds. Het lijkt er op dat die betere periode op gang is gekomen

We willen ons ver houden van elke politieke discussie. Maar alle Europese overheden moeten de tering naar de nering zetten en gaan besparen. Dus ook de Belgische. Ons begrotingstekort is lager dan het Europees gemiddelde, maar wordt gecompenseerd door een schuldgraad die duidelijk hoger is dan datzelfde Europese gemiddelde. Nog een ‘erfenis’ eigenlijk van de vorige periode van grote communautaire spanningen eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Toen waren er nog wel voortdurend regeringen, maar ze vielen om de haverklap zodat er eigenlijk net zo weinig stabiliteit was als nu. Maandenlang hebben we al een regering in lopende zaken die natuurlijk die saneringsoperatie niet kan en mag doorvoeren. Leterme en zijn ministers moeten regeren met voorlopige twaalfden, die de uitgaven weliswaar aan banden leggen, maar natuurlijk geen matiging inhouden.

Velen hebben de neiging vandaag om daar lichtzinnig overheen te gaan. Schijnbaar liggen de financiële markten niet wakker van de Belgische politieke impasse. Dat klopt toch maar ten dele. De indruk ontstaat omdat de Belgische lange termijnrente nog altijd tussen 3,10 en 3,20% noteert zoals ten tijde van het ontslag van de regering Leterme. Alleen stond toen de Duitse rente (Bund) rond 2,65% en vandaag 40 basispunten (0,4%) lager. Dus de ‘spread’ (het renteverschil) is toch al bijna verdubbeld van 50 naar 90 basispunten. Er is nog geen sprake van paniek. Dat klopt. Maar de Belgische situatie begint meer en meer op een dorre vlak te lijken: één serieuze vonk is voldoende om de boel in vuur en vlam te zetten!

Danny Reweghs