Rabobank.be, AXA en ING verlagen de rente op spaarboekjes. Dat heeft tot gevolg dat spaarders door de hoge inflatie nog meer aan koopkracht verliezen, maar toch blijft de Belg massaal geld opzij zetten. Hoofdredacteur Johan Van Overtveldt van Knack en Trends legt uit.
Waarom blijven we, ondanks de lage rentes, toch massaal ons geld op spaarboekjes zetten?
Johan Van Overtveldt: Dat heeft veel te maken met de huidige economische omstandigheden. Europa en België kampen met een nieuwe recessie en stijgende werkloosheid. Ook wie nog steeds een job heeft, wordt onzekerder en wil een appeltje voor de dorst achter de hand indien het noodlot toch zou toeslaan. Daarnaast is er de onzekerheid over wat er gaat gebeuren met de euro. Die onzekerheid versterkt de recessie, wat leidt tot een vicieuze cirkel.
Houden de lage rentes en de hoge inflatie geen verlies aan koopkracht in?
Johan Van Overtveldt: Wat er nu gebeurt, mag eigenlijk een ‘stille’ vermogensbelasting genoemd worden, die kleine spaarders de voorbije jaren al iets in de grootteorde van 10 procent van hun vermogen heeft gekost. Als de inflatie, zijnde de stijging van het prijspeil in de economie, beduidend hoger is dan de netto vergoeding op uw gespaard vermogen, levert u immers in op het vlak van reële koopkracht van uw spaarcentjes. Politici die staan te roepen om een vermogensbelasting zouden de eerlijkheid moeten hebben openlijk toe te geven dat de combinatie van lagere rentes en een hogere inflatie reeds neerkomt op een vermogensbelasting.
Wat kunnen mensen dan wel doen om geen koopkracht te verliezen?
Johan Van Overtveldt: Zeker voor mensen met kleinere tegoeden zijn er helaas weinig alternatieven, tenzij u bereid bent om risico’s te nemen. Voor bijvoorbeeld aandelen(fondsen) geldt: hoe meer opbrengst, hoe meer risico eraan verbonden is. Veel beleggers zijn daar al van teruggekomen. Ook overheidsobligaties worden steeds meer met argusogen bekeken. Wat er gebeurt in Griekenland, heeft mensen doen inzien dat ook landen failliet kunnen gaan. Mensen worden terecht kritischer en achterdochtiger ten aanzien van overheidspapier. (KVDA)
