Kunnen inflatiegelinkte obligaties echt uw koopkracht beschermen?

De inflatie maakt uw geld en uw beleggingen steeds minder waard en vreet zo aan uw koopkracht. Inflatiegelinkte obligaties bieden een bescherming, maar daar staat ook een prijs tegenover.

Op basis van de jongste maandvooruitzichten schat het Federaal Planbureau de gemiddelde jaarinflatie in ons land voor 2022 op 8,1 procent. In 2021 bedroeg ze 2,44 procent, en het jaar voordien amper 0,74 procent. Hetzelfde kapitaal wordt dus jaar na jaar minder waard. Als u 100 euro belegt in een klassieke obligatie, krijgt u in principe 100 euro terug op de vervaldatum. Maar als de inflatie tijdens de looptijd hoog was, kunt u met dat bedrag veel minder kopen dan toen u het belegde.

Naast de traditionele obligaties bestaan er ook geïndexeerde of inflatiegelinkte schuldbewijzen. De coupon van die zogenoemde linkers bestaat uit een vaste rente plus een inflatiecomponent. Hoe hoger de inflatie, hoe hoger de coupon. Dat klinkt als muziek in de oren van elke belegger. Maar horen die producten ook echt thuis in uw portefeuille? Trends vroeg het aan Erik Joly, hoofdeconoom bij ABN AMRO Private Banking.

Welk mechanisme schuilt achter zo’n linker?

ERIK JOLY. “De hoofdsom en de coupons worden, met uitzondering van enkele verschillen tussen de emittenten, gedurende de volledige looptijd van de obligatie aangepast aan de inflatie. De inflatie wordt gemeten aan de hand van een consumentenprijsindex in de betreffende regio.

“Je ontvangt een coupon waarvan een gedeelte vast is en een gedeelte variabel, bepaald op basis van de geïndexeerde hoofdsom. Op de eindvervaldag wordt de hoofdsom geïndexeerd terugbetaald, op basis van de cumulatieve inflatie over de gehele looptijd.”

Wie zijn de uitgevers van dat schuldpapier?

JOLY. “Dat zijn voornamelijk overheden. De eerste geïndexeerde obligatielening zag het licht op 29 januari 1997. Toen gaf het U.S. Department of the Treasury voor het eerst een tienjarige Treasury Inflation-Protection Security (TIPS) uit. In juli van datzelfde jaar volgde een emissie van een vijfjarige obligatie en in 1998 werd een dertigjarige obligatie gelanceerd.

“Vandaag is de markt van geïndexeerde obligaties goed voor ongeveer 4.500 miljard dollar. Ze vertegenwoordigen zo’n 8 procent van de uitstaande schuld in Amerika. In Frankrijk en Italië gaat het om ongeveer 10 procent. In het Verenigd Koninkrijk is zelfs een kwart van de staatsschuld terug te vinden in de vorm van linkers.”

Verdienen linkers momenteel een plaats in de beleggingsportefeuille?

JOLY. “Linkers zijn zeker nuttig, maar ze vormen helaas geen mirakeloplossing voor beleggers. In ruil voor de bescherming tegen inflatie leggen de uitgevers een lagere basiscoupon vast. De hoge inflatieverwachtingen zijn intussen al ruimschoots ingeprijsd. Maar als de inflatie nog toeneemt, blijven ze hoe dan ook interessanter dan nominale obligaties. Daarmee kun je op dit ogenblik de inflatie onmogelijk bijhouden.

“Wie opteert voor linkers die uitgebracht worden door de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië, loopt een uitermate beperkt tot onbestaand debiteurenrisico.

“De waarde van inflatiegebonden obligaties beweegt op basis van de reële rente, niet op basis van de nominale rente zoals dat het geval is bij klassieke obligaties. Bovendien moeten beleggers zich ervan bewust zijn dat de opgebouwde inflatie weer kan verdampen wanneer de economie in de richting van een deflatoir scenario zou gaan. Al is dat momenteel niet aan de orde.”

Hoe beleg je erin?

JOLY. “De meeste financiële instellingen die in ons land actief zijn, laten je via een of meer fondsen in euro beleggen in inflatiegebonden obligaties. Maar je vindt ook fondsen die focussen op linkers in Amerikaanse dollar. Het grote voordeel van een fonds is de diversificatie. Een professionele beheerder kan breder gaan in de selectie van de debiteuren. Bovendien kan hij de liquiditeit van de obligaties correcter inschatten. Dat is niet onbelangrijk, want ondanks het feit dat er behoorlijk wat geld in linkers is belegd, is de markt soms vrij droog door een gebrek aan handel.

“Beleggers die gespreid in dat segment van de obligatiemarkt willen stappen, kunnen ook hun gading vinden in een aantal ETF’s of trackers.”

Welke zijn vandaag de alternatieven?

JOLY. “Omdat klassieke obligaties de inflatie niet kunnen bijbenen, adviseren wij vandaag je posities wat af te bouwen ten voordele van cash. Daarmee dek je nog minder de inflatie af, maar cash heeft wel als voordeel dat je als belegger snel het geweer van schouder kan veranderen.

“Zodra de aandelenmarkten weer wat stabiliseren, vormen ze een goed alternatief. Aandelen bieden de mogelijkheid om de inflatie te counteren, op voorwaarde dat je selectief bent. Kies ondernemingen waarvan verwacht wordt dat ze erin zullen slagen de gestegen kosten voor energie, transport, materialen, verpakking en lonen door te rekenen aan de eindverbruiker. Zo kunnen ze makkelijker hun winsten op peil houden en hun dividenden handhaven. Voorbeelden zijn farmaspelers en bepaalde voedings- en drankenconcerns. Let wel: vaak zijn zulke bedrijven fors geprijsd.

“Minder slim is het vandaag in te zetten op technologiebedrijven die nog niet onmiddellijk winst zullen maken. Doordat de winsten van dat soort ondernemingen meestal pas over enkele jaren exponentieel groeien, zijn ze heel gevoelig voor rentestijgingen. Het beste bewijs is de spectaculaire terugval van de Amerikaanse technologiebeurs Nasdaq, die sinds het begin van dit jaar al meer dan een kwart van haar waarde (in dollartermen) in rook zag opgaan.

“Grondstoffen ondervinden weinig hinder van de inflatie. Vooral goud wordt beschouwd als een goede bescherming tegen een algemene stijging van de prijzen, maar dan wel op heel lange termijn.”