Kijk verder dan de sterren van een beleggingsfonds

Het maakt nogal uit of u op 1 januari 2008 was ingestapt in Lombard Odier Funds – Emerging Equity Risk Parity, in Templeton Emerging Markets of in Aberdeen Global – Emerging Markets Equity Fund.

Alledrie beleggingsfondsen in aandelen uit opkomende markten, maar in de eerste twee gevallen had u op jaarbasis een verlies van respectievelijk 3,3 en 1,9 procent gemaakt. Met het fonds van Aberdeen had u daarentegen gemiddeld 5,1 procent per jaar winst geboekt. Er is een grote kans dat u indertijd in het verkeerde fonds voor aandelen uit opkomende markten bent gestapt. Wellicht op basis van uw financieel adviseur of op basis van het aantal Morningstar-sterren.

Maar helaas staat de toekomst niet in de sterren geschreven, ook niet in de sterren van Morningstar. De Morningstar -sterren – Rating is ooit in het leven geroepen om beleggers een snel inzicht te geven in hoe een beleggingsfonds in het verleden heeft gepresteerd, waarbij rekening wordt gehouden met het genomen risico ten opzichte van de concurrentie. Voor de berekening van de sterren worden de voor risico gecorrigeerde rendementen vergeleken met soortgelijke fondsen in dezelfde Morningstar-categorie, bijvoorbeeld ‘Aandelen emerging markets’.

De fondsen die op lange termijn het beste gepresteerd hebben ten opzichte van soortgelijke fondsen krijgen 5 sterren, de slechtst presterende fondsen krijgen 1 ster. Wie een fonds wil vinden dat (ook) in de toekomst bovengemiddelde prestaties neerzet, zal naast het historische track record vooral moeten kijken naar andere zaken die deze prestaties beïnvloeden. Een belangrijke factor daarbij zijn de kosten van een fonds: hoe hoger deze zijn, hoe hoger de drempel voor een fondsbeheerder om rendement voor u op te leveren.

Maar misschien belangrijker nog is de vraag: wie is deze fondsbeheerder eigenlijk, die met uw geld aan het werk moet? Is het een ervaren beheerder met gedegen ondersteuning van een analistenteam, of eerder een jonkie zonder noemenswaardige ervaring en die nauwelijks kan terugvallen op anderen? Hoeveel marktcycli heeft de fondsbeheerder al meegemaakt en hoe heeft hij zich daarin bewezen? Is er een bepaalde bevlogenheid bij de manager of is het beheren van een beleggingsfonds voor hem meer een nine-to-five baan? Kiest de manager expliciet voor een bepaalde stijl en ontwikkelt hij zich daar gedurende zijn loopbaan verder in, of verandert hij om de paar jaar van fonds?

Een belangrijke vraag is ook of de fondsbeheerder wel (of niet?) in zijn eigen fonds belegt. Dit om te zien of de belangen van de beheerder en zijn team parallel lopen met die van de belegger. In de Verenigde Staten is dit heel gewoon, bij ons is het nog iets minder in zwang. Kortom, u zult voortaan wat verder moeten kijken dan alleen naar het aantal sterren dat een beleggingsfonds heeft. Het kan veel uitmaken, want in absolute termen had u met bovenstaande fondsen per eind maart 2014 dan wel dik in het rood gestaan (Templeton: min 11%, Lombard Odier: min 18%), dan wel dik in de plus (Aberdeen: plus 36%).