Inflatie bepaalt de markten in 2022: zijn de prijsstijgingen tijdelijk of structureel?

Behalve van nieuwe virusvarianten liggen de financiële markten vooral wakker van inflatie. We vroegen enkele beleggingsstrategen wat zij daarvan denken, wat ze volgend jaar nog verwachten en hoe de beleggers hun portefeuilles daarop kunnen instellen.

De prijs voor financieel-economische verrassing van het jaar 2021 gaat naar de hoge inflatie. Weinig analisten en strategen zagen dat eind vorig jaar aankomen. “Ik volg de financiële markten al decennia, en ik heb nog nooit zo veel mensen er zo sterk naast zien zitten met hun inflatieverwachtingen”, zegt Steven Bell, de hoofdeconoom van de vermogensbeheerder BMO GAM.

Gaat de Fed in de fout?

In tegenstelling tot vorig jaar is de algemene verwachting nu wel dat de inflatie volgend jaar de financiële markten zal bepalen. “Ik verwacht dat januari een belangrijke maand wordt voor de inflatie. Alle bedrijven die dat kunnen, zullen dan hun prijzen verhogen, om hun eigen kosten door te rekenen aan klanten”, zegt Bell. Dat zal de economische groei en de bedrijfswinsten evenwel niet fnuiken. Bell spreekt van growthflation, een scenario waarin het algemene prijspeil stijgt maar de economische groei en dus ook de financiële markten een opwaartse tred aanhouden. “Het economische herstel na de coronacrisis was heel sterk en zal volgend jaar doorgaan”, zegt hij.

Toen de inflatie dit jaar zo fel aantrok, spraken de centrale banken wereldwijd de sussende woorden dat de opstoot van voorbijgaande aard was. Transitory komt in aanmerking voor de titel van ‘woord van het jaar’ in financiële kringen. “Alles hangt natuurlijk af van hoe je de term definieert”, zegt Kristina Hooper, de hoofdstrateeg bij de vermogensbeheerder Invesco. “Wij verwachten dat de inflatie midden volgend jaar piekt en dan rustig weer normaliseert in de aanloop naar 2023.”

Hooper meent dat de reactie van de Amerikaanse centrale bank, de Fed, bepalend zal zijn voor de financiële markten wereldwijd. “De Fed zal zijn soepele geldbeleid blijven aanhouden, waardoor het economische herstel zal doorzetten, weliswaar in een lager tempo. De aandelen zouden het in dat scenario goed moeten blijven doen, vooral die van grote beursbedrijven, ondernemingen in gezondheidszorg, nutsvoorzieningen, consumptiegoederen en technologie. Onder de andere activaklassen zien vastgoed en grondstoffen er aantrekkelijk uit”, stelt de Invesco-stratege.

Steven Bell houdt rekening met een beleidsfout van de Fed. “Ik vind dat de Fed gisteren al de rente had moeten opkrikken. De kans bestaat dat hij te laat reageert op de oplopende inflatie, en de rentevoeten pas verhoogt wanneer de inflatiecijfers beginnen te dalen”, legt hij uit. “Ik verwacht dat dat tegen midden volgend jaar het geval zal zijn. Als de Fed dat veel later doet, zal hij plots fors moeten verkrappen en dat kan voor 2023 een recessie inluiden. De aandelenmarkten kunnen makkelijk een gecontroleerde renteverhoging aan, en ik denk dat de Fed daarop inzet. De aandelen zullen niet meer met 20 tot 30 procent stijgen, zoals dit jaar, maar misschien wel met 5 tot 10 procent.”

De bedrijfswinsten en -omzetten halen de laatste maanden record na record, en dat zal niet meteen veranderen. “De winsten zullen niet zo hoog zijn als in de afgelopen kwartalen, maar ze blijven stevig genoeg om van de aandelenmarkten ook in 2022 een goed rendement te verwachten. Elke beleggingsportefeuille heeft baat bij diversifiëring, maar aandelen maken er het best een aanzienlijk deel van uit”, zegt Kristina Hooper.

Oppassen met ambities

Ook Steen Jakobsen, strateeg bij Saxo Bank, ziet de inflatie volgend jaar als de bepalende factor, maar hij meent dat haar impact slechter en groter dreigt te zijn dan sommigen verwachten. “De kans bestaat dat we volgend jaar in stagflatie terechtkomen, waarin het prijspeil stijgt maar de groei vertraagt”, stelt hij.

De inflatiepiek van dit moment heeft twee drijfveren: een tekort aan onderdelen door problemen in de wereldwijde aanvoerketens en te hoge energieprijzen. Dat laatste kan volgens Jakobsen een blijvende factor zijn. “We dreigen in een structurele energiecrisis terecht te komen. We hebben prachtige groene vergezichten getekend en wereldwijd mooie plannen gemaakt om na 2030 energieneutraal te worden, maar het ontbreekt aan concrete plannen over hoe we dat gaan doen. Dat zal leiden tot hogere prijzen en een blijvende energiecrisis”, verklaart hij. “De fysieke wereld is te klein voor de ambities van de overheden en de centrale banken om de boel te vergroenen, waardoor we nu met galopperende energieprijzen kampen.”

De financiële markten zijn zich daar nog te weinig van bewust, meent Jakobsen. “Er gaapt een enorme kloof tussen de perceptie van de financiële markten en de economische realiteit. Als je met mensen en bedrijven in de echte economie spreekt, dan is iedereen het erover eens dat de inflatie niet van voorbijgaande aard is, terwijl de financiële markten nog altijd hopen – bidden bijna – dat het wel zo is”, aldus de Saxo-strateeg. “Vanaf volgend jaar zal die kloof tussen de markten en de economie zich sluiten. Almaar meer bedrijven zullen de hogere prijzen structureel doorrekenen en de markten zullen inzien dat de rente niet zo laag kan blijven als nu.” Dat zal vooral een effect hebben op activa met een lange looptijd, zoals langetermijnobligaties en groeiaandelen, waarvan de winsten nog heel ver in de toekomst liggen.

In het aandelenuniversum verwacht Jakobsen daarom het meest van de zogenoemde waardeaandelen. “Als je ervan uitgaat dat de fysieke wereld te klein is voor onze ambities, dan ligt de oplossing ook bij bedrijven die tastbare goederen en diensten verschaffen”, legt hij uit.

Diversifiëring

Daarnaast blijven grondstoffen een activaklasse om in portefeuille te hebben. “Als je de economie koolstofneutraal wilt maken, heb je daar veel meer metalen voor nodig. De grondstoffenbedrijven hebben enorm aan populariteit ingeboet, ondanks hoge winstuitkeringen, waardoor ze tegen lage waarderingen noteren. Daar is nog rendement te halen”, stelt Steen Jakobsen.

De beleggers zullen volgend jaar zeker moeten diversifiëren. “Zeker omdat ik meer volatiliteit verwacht”, zegt Kristina Hooper. “Een standaardportefeuille bestond vroeger uit 60 procent aandelen en 40 procent obligaties. Nu zal het veeleer 50 procent aandelen, 30 procent vastrentende en 20 procent alternatieve activa zijn”, legt ze uit.

In die laatste categorie kan goud een plaats hebben. “Goud is goed ter diversifiëring en in een omgeving met lage rentes kost het relatief weinig om het aan te houden”, zegt Hooper. Ook cryptomunten hebben een rol te spelen, maar niet zomaar elke digitale munt komt in aanmerking. “De cryptomunten die meer mainstream zijn geworden, verliezen hun nut voor diversifiëring, omdat ze steeds meer correleren met de aandelenmarkten. Een beperkte blootstelling aan crypto kan, maar je moet die heel actief opvolgen en kunnen leven met een heel hoge volatiliteit”, klinkt het advies.

Tot slot zal de pandemie nog altijd een impact hebben op de economie en de financiële markten, maar die zal almaar kleiner worden. “De pandemie kan tijdelijk nog de aanvoerketens ontwrichten, vooral in Azië, waar er nog meer een zero-covidbeleid heerst. Beleggers moeten goed de vaccinatievooruitgang in de opkomende markten en de boostercampagnes in de geavanceerde economieën in de gaten houden”, zegt Kristina Hooper. “De pandemie kan nog wel een fractie van de economische groei afknabbelen, maar ik verwacht dat ze volgend jaar veel minder zal wegen dan tot nu toe”, treedt Steven Bell haar bij.