De prijs van de woningen gaat er licht op vooruit. De lage rente maakt echter veel goed voor potentiële kopers. Ook beleggers wagen hun kans. Ze duwen minderverdieners in de huurmarkt.
De woning van de modale Belg behoudt zijn waarde in barre crisistijden. Dat blijkt uit de pas gepubliceerde halfjaarcijfers van de federale overheidsdienst Economie, die morgen (donderdag) in detail worden gepresenteerd in de Vastgoedgids van Trends.
In Vlaanderen kregen de prijzen op de woningmarkt een nieuwe impuls. De prijs van de kwaliteitswoonhuizen (250.000 euro, derde kwartiel) en -appartementen (240.400 euro) nam toe met 3 procent in de eerste helft van 2012. De villa’s deden het minder met een prijsstijging van 1 procent tot 400.000 euro. Gronden werden 7 procent (192 euro per vierkante meter, mediaan) duurder.
John Romain (Immotheker) maakt de analyse: “Wie vandaag een woning koopt in het derde kwartiel – instapklare woningen waar geen werk aan is – moet voor een hypotheeklening met dertig jaar vaste rente 809 euro per maand afdragen, of 589 euro na de verwerking van het fiscale voordeel. Er is dus nog ruimte voor een stijging van de prijzen voor instapklare woningen, waar de prijsdruk nog kan toenemen. De rente van 3,8 procent, vast over 30 jaar, is zeer laag. Niemand weet wat de toekomst brengt, zodat jonge gezinnen hun aankoop beter niet uitstellen. Eigenlijk is vandaag een ideaal moment om te kopen, zeker voor wie een job met toekomst heeft.”
Bart van Opstal, voorzitter van de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat, merkt dat de vastgoedmarkt nog aantrekt. “Terwijl de zomer normaal rustig is, steeg het aantal woningtransacties bij de notarissen in juli en tot half augustus met 12 procent”, weet hij. “De prijzen bleven stabiel. Op het eerste gezicht is dat vreemd. Ik zie enkel als verklaring dat er voldoende vastgoed op de markt is en dat de kopers geen haast hebben. Vooral beleggers zijn actief geworden.”
“Er is een verschuiving van het financiële vermogen naar vastgoed”, zegt KBC-econoom Johan Van Gompel. “Mensen met geld zien hun geld wegsmelten op spaarboekjes en hebben slechte ervaringen met aandelen en obligaties. Residentieel vastgoed wordt een veilige haven voor mensen met een kapitaal.”
Beleggers profiteren ook van het feit dat heel wat jonge gezinnen zich geen eigen woning meer kunnen veroorloven en node moeten huren. Dat wordt in het volgende decennium nog versterkt door de verwachte toename van migranten op de vastgoedmarkt. Van Gompel: “Stilaan ontstaat op de woningmarkt een dualiteit tussen mensen met geld en mindervermogenden. Het fenomeen wordt trouwens nog versterkt door het feit dat kinderen uit families met een meer dan gemiddelde financiële draagkracht mogen rekenen op de steun van hun ouders of grootouders. Ook zij besteden hun spaargeld liever nuttig aan de toekomst van de (klein)kinderen dan dat ze het op een spaarboekje laten staan.” (H.B.)
