Successie en het verblijf in het buitenland

Heel wat Belgen hebben een buitenverblijf in het buitenland, vooral in Frankrijk, maar dikwijls ook in Spanje of Italië. Ook bij een overlijden moeten de onroerende goederen in het buitenland aangegeven worden in de aangifte van nalatenschap.

Heel wat Belgen hebben een buitenverblijf in het buitenland, vooral in Frankrijk, maar dikwijls ook in Spanje of Italië. Ook bij een overlijden moeten de onroerende goederen in het buitenland aangegeven worden in de aangifte van nalatenschap.

De successierechten worden immers geheven op het wereldvermogen van de overledene. Dus ook als u bijvoorbeeld in Frankrijk successierechten moet betalen als niet-rijksinwoner, moet uw buitenverblijf in Frankrijk in België nog aangegeven worden.

U betaalt echter geen twee keer successierechten. De Belgische successierechten worden immers verminderd met de in het buitenland betaalde successierechten (artikel 17 Wetboek successierechten). U kunt echter nooit meer successierechten aftrekken dan het bedrag dat u in België op die buitenlandse onroerende goederen moet betalen.

Kortom: zijn de buitenlandse successierechten lager dan de Belgische, dan wordt er alleen rekening gehouden met de effectief betaalde buitenlandse successierechten. Het gaat dus om een verrekening van successierechten, daarom moeten de onroerende goederen steeds aangegeven worden.

Uiteraard moet u ook bewijzen dat u bijvoorbeeld in Frankrijk successierechten heeft betaald. Bij de Belgische aangifte moet u dan gewoon een eensluidend verklaard afschrift van de Franse aangifte voegen, alsook van de berekening van de rechten. Door dat afschrift weet de Belgische administratie op hoeveel het onroerend goed werd geschat. Daarnaast moet u ook een kwitantie van de in het buitenland betaalde rechten toevoegen.

Stel dat u het huis in de Provence vergat aan te geven bij het overlijden van uw ouders in België. De verjaringstermijn bedraagt dan tien jaar vanaf het verstrijken van de aangiftetermijn, die vijf maanden bedraagt in geval van een overlijden in België. Die lange termijn geldt zowel bij het overlijden van vader als bij het overlijden van moeder.

Is vader 15 jaren geleden gestorven en moeder twee jaar geleden, dan moet er alleen nog een aangifte gedaan worden voor het overlijden van moeder. De waarde van het pand moet steeds geraamd worden op het ogenblik van het overlijden, ook als u jaren later een bijvoeglijke aangifte zou indienen om het verzuim te herstellen.

Houd er rekening mee dat er een informatie-uitwisseling van de gegevens is tussen Frankrijk en België. Voor bijvoorbeeld Spanje en Italië is dat (nog) niet het geval.