Filip Goris (metaalproducent Vergokan): ‘Elk groot gebouw bevat ons materiaal’

Hoe meer digitalisering, hoe beter voor het metaalbedrijf Vergokan. De Oost-Vlaamse kmo moet het centrale Europese bruggenhoofd worden van zijn nieuwe Amerikaanse eigenaar, Atkore. “Dankzij de overname boeken we een enorme terreinwinst.”

Vergokan maakt metalen draagsystemen voor bekabeling. Kabel- en draadgoten, kabelladders en vloergootsystemen: alles wat voor bekabeling aan het plafond hangt of onder de vloer steekt. Per jaar maakt het bedrijf liefst anderhalve miljoen meter kabelgoten. Die kan het binnen de 48 uur maken en bij de klant leveren. Het bedrijf is de Belgische marktleider in die niche.

Weinig consumenten kennen het bedrijf, maar komen wel dagelijks in gebouwen waar de kabelsystemen van Vergokan prominent maar meestal onzichtbaar aanwezig zijn. “Elk groot kantoor, industrieel pand of logistiek centrum bevat ons materiaal”, schetst gedelegeerd bestuurder Filip Goris (53). “We werken ook voor ziekenhuizen, zoals het futuristische AZ Zeno in Knokke. In de Brusselse tunnels installeren we systemen in inox en gegalvaniseerd materiaal, dat bestand is tegen uitlaatgassen en vocht.” Vorig jaar rustte Vergokan acht van de twaalf voetbalstadions voor de Wereldbeker voetbal in Rusland uit.

De onderneming heeft de wind in de zeilen. De geconsolideerde omzet klom van 30 miljoen euro in 2015 naar 38 miljoen euro vorig jaar. “Wij werken in een markt die jaarlijkse 4 tot 5 procent groeit. Dat komt door de toenemende investeringen in digitalisering. Ik noem dat de grote paradox. Mensen gebruiken almaar meer draadloze apparaten, zoals mobiele telefoons of computers, maar dat leidt tegelijk tot almaar meer kabels, die verstopt zitten. In onze goten onder de vloer lopen de kabels als spaghetti door het hele gebouw. Die gebouwen staan ook steeds meer onder videocontrole, wat bijvoorbeeld samenhangt met anti-terreurmaatregelen. De toenemende sturing en automatisatie van gebouwen brengt nog meer kabels met zich.”

Ook de opgang van hernieuwbare energie speelt Vergokan in de kaart. Zonnepanelen hebben kabels die de energie naar het elektriciteitsnet brengen, en dus hebben ze kabeldraagsystemen nodig. Voor elektrische wagens zijn laadpalen nodig, die uiteraard gevoed worden via kabels.

Focus

Dat alles betekent niet dat Vergokan groeit met de vingers in de neus. Het bedrijf heeft moeilijke jaren achter de rug ( zie tabel). In juni 2015 kwam Filip Goris als nieuwe CEO aan boord. Daarvoor was hij zeven jaar hoofd Azië geweest bij het beursgenoteerde Recticel. “Het probleem was dat Vergokan alles voor iedereen deed. We hadden te veel producten, te veel klanten, waren in te veel landen actief. Dat werkt niet. Je moet strategische keuzes maken.”

Vergokan koos voor focus: minder klanten, minder landen, een hechte samenwerking met groothandelaars voor de verdeling van de producten. 40 procent van de omzet haalt het bedrijf weliswaar nog rechtstreeks met grote klanten. “Dat zijn grote internationale installatiebedrijven, zoals Cegelec, Engie Fabricom of Spie. We leverden bijvoorbeeld materiaal voor het nieuwe NAVO-hoofdkantoor. Dan spreek je over complexe en heel specifieke projecten, waarbij we ons materiaal dan ook just in time leveren, in functie van hoe de bouwwerf vordert.”

Moeilijk maar interessant

Een bijkomende reden voor de slechte gang van zaken was Rusland. Vergokan heeft er een filiaal in Redkino aan de Wolga, circa 150 kilometer ten noordwesten van Moskou. “In 2014 was Rusland goed voor 30 procent van onze geconsolideerde omzet. Dat maakte van ons te veel de speelbal van de wispelturige Russische economie. Die is veel te afhankelijk van olie en gas, grondstoffen waarvan de prijzen heel volatiel zijn. Binnenlandse investeringen gaan op en neer met die prijzen.”

In 2014 kwamen daar de inval in de Oekraïense Krim en de daarop volgende boycot bovenop. “60 procent van wat we in Rusland produceren, wordt ook in Rusland verkocht. Ondanks de problemen blijft het land heel interessant. Onze niche heeft in Rusland een potentiële omzet van 120 miljoen euro. Bovendien zijn in Rusland nog megaprojecten mogelijk. In Europa kan dat niet langer. We werken er bijvoorbeeld mee aan de bouw van een vleesfabriek van 150.000 vierkante meter, in de buurt van Sint-Petersburg. Dat zijn prachtige projecten.”

In Rusland haalt Vergokan nog iets minder dan een zevende van zijn omzet. De totale export, naar Rusland inbegrepen, is goed voor twee derde van de omzet. Duitsland is de belangrijkste afzetmarkt. De markt voor kabelgootsystemen is er goed voor 300 miljoen euro omzet. “Dat is gigantisch. Ook in Frankrijk, Nederland, Oostenrijk en Hongarije staan we sterk. We exporteren naar 36 landen”, verklaart Filip Goris.

Amerikaanse eigenaar

De groei van Vergokan viel ook in de smaak van de Amerikaanse Atkore International Group. De veel grotere beursgenoteerde sectorgenoot uit Illinois kocht de Oost-Vlaamse kmo op 1 oktober voor 59 miljoen dollar van Pentahold, het investeringsfonds van Vlaamse industriëlen zoals Filiep Balcaen (ex-Balta), Theo Roussis (KBC en Ravago), Paul Thiers (ex-Unilin) en Philippe Vlerick (KBC, UCO).

“Atkore haalt slechts een tiende van zijn 1,83 miljard dollar geconsolideerde omzet buiten de Verenigde Staten. Het bedrijf wil internationaal groeien. Vergokan in Oudenaarde wordt de springplank voor zijn verdere groei op het Europese vasteland en in Rusland”, stelt Filip Goris. “Atkore voert een sterkemerkenbeleid. We zullen voortaan op het Europese vasteland het materiaal van onze Engelse zustervennootschap Unistrut produceren en verkopen. Dat bedrijf is de industriële marktleider in montageprofielen, waarop onze gootsystemen worden geplaatst. We breiden dus onze productiecapaciteit uit. Bovendien kunnen we onze producten nu verdelen via het veel grotere netwerk van Atkore. We zullen onze grote klanten in veel meer Europese landen kunnen bedienen. Dankzij de overname door Atkore boeken we een enorme terreinwinst.”