Sinds 2003 stegen de woningvastgoedprijzen in België en Frankrijk met bijna 80 procent. Dat is het sterkste percentage van de eurozone, signaleert de Europese Centrale Bank in haar recente Financial Stability Review.
Sinds 2003 stegen de woningvastgoedprijzen in België en Frankrijk met bijna 80 procent. Dat is het sterkste percentage van de eurozone, signaleert de Europese Centrale Bank in haar recente Financial Stability Review.
De gemiddelde prijsstijging in de eurozone sinds 2003 is 30 procent. In 2010-2011 stegen de prijzen het sterkst in Frankrijk, België, Estland en Oostenrijk. Gemiddeld was er toen een daling met 0,2 procent in de eurozone. “Relatief significante stijgingen van de woningprijzen in België en Frankrijk waren gekoppeld aan een blijvende overwaardering van de huizenmarkt”, zegt het verslag.
België kent de hoogste overwaardering van de huisprijzen in de eurozone, besluit de ECB op basis van vier waarderingsmethoden. Volgens het gemiddelde cijfer van die methodes zijn de woningprijzen in ons land met 40 procent overgewaardeerd. Het gemiddelde wordt sterk opgetrokken door de methode die rekening houdt met de huurprijzen (65 procent overwaardering). De relatie tussen huur- en woningprijzen in België is echter in onevenwicht omdat vooral verhuurd wordt in het onderste segment van de woningmarkt en in het bovenste in Brussel. Dat is een slechte graadmeter.
Gouverneur Luc Coene van de Nationale Bank wees er verleden week op dat de woningprijzen 15 procent overgewaardeerd zijn en dat de banken voorzichtiger moeten zijn bij het toekennen van woonleningen. Volgens de recente cijfers van Febelfin koelt de hypothecaire kredietmarkt al af. In mei 2012 werden er tegenover mei 2011 38 procent minder hypothecaire kredieten afgesloten. De onderliggende bedragen daalden met 19 procent.
Ivan Van de Cloot van de denktank Itenera waarschuwt als sinds 2006 dat de Belgische woningprijzen niet verantwoord zijn door hun fundamentals. “Helaas kreeg ik toen geen steun. Nochtans was het net wanneer het feestje uit de hand begon te lopen dat de Nationale Bank had moeten tussenbeide komen, niet wanneer de overwaardering al een feit is. Beter laat dan nooit. Hopelijk is de volgende stap een beter toezicht zijn op de verhouding tussen de hoogte van de lening en de waarde van het onderliggende vastgoed.”
Hans Brockmans
