Antiquair Christophe Declercq: ‘Doe wat je wil, maar doe het met hart en ziel’

In deze rubriek bevragen we bevlogen ondernemers over hoe ze omgaan met carrière en stijl. Deze week is Christophe Declercq aan de beurt, antiquair en oprichter van Passé Simple. ‘Reizen zijn voor mij rustpunten van verademing en plezier.’

Het is het verhaal van een passie die tot een volwaardige job is uitgegroeid. Christophe Declercq (45) heeft, meer uit familietraditie dan uit persoonlijke overtuiging, kinesitherapie gestudeerd. Tegelijk volgde hij toen al als vrije leerling cursussen kunstgeschiedenis en kluste hij tijdens de weekends bij als vrijwilliger bij een antiquair. Vervolgens werkte hij een tiental jaar als kinesist, maar daarnaast bleef hij bezig met wat hem echt bezielde.

Vandaag beheert Christophe Declercq vanuit een opslagplaats in Luik en een aantal winkeldepots met voorwerpen en meubels zijn eigen antiekhandel Passé Simple. Bovendien heeft hij de hele zomer een pop-upstore in Knokke, waar hij zich bijzonder goed in zijn vel voelt, en in het najaar komt er een webshop. We ontmoeten deze gepassioneerde antiquair die door keihard te werken haast vanuit het niets een plekje onder de zon heeft weten te veroveren.

Hoe combineer je werk en privé?

Declercq: ‘Daar heb ik helaas geen pasklaar antwoord op. Mijn vriendin en ik vormen een nieuw samengesteld gezin met vier kinderen tussen 8 en 22 jaar. Ik heb het geluk dat zij de zaken draaiende houdt wanneer ik er niet ben, want ik werk niet alleen tijdens de week maar ook in het weekend. Samen hebben we een dochtertje en zij is mijn drijvende kracht. Dankzij onze vele reizen houdt ons gezin dit waanzinnige ritme vol. We hebben altijd wel een reis in het vooruitzicht. Het weekend van 15 augustus vertrekken we naar Ibiza en in november vliegen we naar New York. Die reizen zijn voor mij rustpunten van verademing en plezier. Het is ook een beetje mijn manier om de gemiste uitstapjes naar de bioscoop op zaterdagmiddag goed te maken.’

Ben je soms bewust offline?

Declercq: ‘Ik ga nooit ergens heen zonder mijn tablet en gsm. Dat is een vorm van respect voor de mensen die voor mij naar antieke stukken op zoek gaan en die me altijd kunnen contacteren. Het is ook een manier om vaste samenwerkingsbanden met hen te creëren. Voor mij zijn dat waardevolle contacten en het voortbestaan van mijn activiteit hangt in grote mate van hen af. Ik heb ook Instagram ontdekt, dat me een zicht biedt op waar mijn concurrenten mee bezig zijn. Ik kan echt in die intuïtieve en verrijkende app opgaan. Eigenlijk ga ik alleen volledig offline wanneer ik in de bergen ben. Daar lijkt de wereld ver weg en voel ik me helemaal vrij.’

Wat is het hoogste dat je wilt bereiken in het leven?

Declercq: ‘Het is mijn doel om me uitsluitend met B2B bezig te houden. Ik hou ervan om met architecten en interieurontwerpers te werken die dezelfde smaak hebben als ik, zoals bijvoorbeeld Kevin Bona. Of iets helemaal anders: ik zou alles willen laten vallen om ergens in een warm land een huis in te richten om er gasten te ontvangen. Maar dat is een utopie.’

Hoe kleed jij je voor je job?

Declercq: ‘Toen ik jong was, ging ik dolgraag shoppen. Maar door tijdsgebrek geef ik nu de voorkeur aan comfort en aan zachte en aangenaam aanvoelende materialen. Mochten ze mijn maat hebben, dan zou ik vast in Petit Bateau rondlopen (lacht). Over het algemeen bestaat mijn outfit uit een hemd, een losse jeans en een paar Stan Smiths. Ik neem wel de tijd om mijn dochtertje te helpen bij het aankleden en haar het belang van bijeen passende combinaties aan te leren.’

Wat is voor jou de ultieme luxe?

Declercq: ‘Weten dat mijn familie en vrienden gezond zijn. Daar staat geen prijs op. Ik moet toegeven dat ik niet zou weten wat te doen, mocht mijn dochter ernstig ziek worden. Wat luxe betreft… Daar droom ik niet echt van. Wel zou ik graag meer tijd willen hebben om de wereld te ontdekken. Door te reizen kan ik aan het leven hier ontsnappen en tegelijk doe ik zo volop inspiratie op.’

Hoe slaag je erin om voldoening te halen uit je werk?

Declercq: ‘Door achterom te kijken naar de weg die ik al heb afgelegd. Als je niet in het milieu bent opgegroeid, is het veel moeilijker om door te breken. Nu heb ik veel meer ervaring en kennissen. Door de jaren heen heb ik het vertrouwen en de erkenning verworven van veilinghuizen als PIASA of van het architectenbureau Going East, dat de coworkingruimtes Fosbury & Sons ontwerpt. Dat is fijn maar ook geruststellend. Het lukt me om vaker de hand te leggen op zeldzame en waardevolle stukken. Ik kan het met permitteren om af en toe risico’s te nemen, want ik heb inmiddels een klantenbestand opgebouwd dat me volgt en vertrouwt. Toch haal ik nog steeds het meeste plezier uit het vínden van pareltjes en niet uit de verkoop ervan.’

Wat is de beste carrièreles die je ooit kreeg?

Declercq: ‘Doe wat je wil, maar doe het met hart en ziel. Dat peperde mijn vader me vroeger altijd in en dat probeer ik nu op mijn beurt aan mijn dochter door te geven. Ik kom uit een doktersfamilie, maar hij heeft aanvaard dat ik mijn passie volgde. Dat betekent niet dat je met die filosofie geen tegenslag kan hebben. Maar ze zorgt er wel voor dat je kan leven zonder spijt.’