Consumenten die een tak 21-levensverzekering (ook wel spaarverzekering genoemd) afsluiten om te sparen, mogen zich niet blindstaren op termen als ‘kapitaal gegarandeerd’. Volgens de de financiële autoriteit FSMA is de kans reëel dat ze door de kosten die aan de verzekering verbonden zijn, uiteindelijk minder geld overhouden dan ze erin geïnvesteerd hebben.
De mogelijkheid dat je uiteindelijk kapitaalverlies lijdt met zo’n tak 21-levensverzekering is niet nieuw, maar vroeger lagen de gegarandeerde rendementen steevast hoog genoeg om de kosten te compenseren. Maar nu we al een tijdje in een context van lage rentevoeten zitten – denk ook maar aan de rente op het spaarboekje – is de situatie anders.
Winstdeelname
Steeds vaker bedraagt de gegarandeerde rentevoet van een tak 21-product tegenwoordig 0 procent. Dat betekent dat de consument dan volledig afhangt van een eventuele winstdeelname, die niet gegarandeerd is, om winst te behalen. ‘Alles hangt dan af van de winstdeelnames’, luidt het bij de FSMA. ‘Maar als die nul zijn, of minimaal, dan kan je op de vervaldag uiteindelijk minder krijgen.’ Je hebt dan onderweg meer betaald aan kosten, dan je verdiende dankzij winstdeelnames.
‘Vals gevoel van zekerheid’
De FSMA is van mening dat consumenten soms ‘een beetje een vals gevoel van zekerheid’ krijgen. Ze drukt de consument op het hart om zich bij de keuze van een tak 21-verzekering “niet louter te laten leiden door beloftes van kapitaalgarantie of behoud van het kapitaal”.
De verzekeraars van hun kant krijgen de boodschap dat ze in hun communicatie over de producten de eventuele risico’s op kapitaalverlies duidelijk moeten vermelden. En ze moeten opletten met termen als ‘kapitaalgarantie’ of ‘behoud van het kapitaal’.
‘Dit is iets wat wij meenemen’, reageert Wauthier Robyns, de woordvoerder van Assuralia, de beroepsvereniging van verzekeringsondernemingen. Mogelijk zal communicatie in sommige gevallen worden aangepast. De woordvoerder raadt consumenten aan om steeds te kijken naar het volledige plaatje, want het klopt dat de kosten soms hoger kunnen zijn dan het rendement.
