Fietsen naar het werk levert Belgische werknemer gemiddeld 460 euro netto per jaar op

Fietsen naar het werk loont. Belgische werknemers die regelmatig de fiets nemen, ontvangen gemiddeld zo’n 460 euro netto per jaar aan fietsvergoeding. “De fiets wint aan terrein dankzij onder meer betere infrastructuur, de populariteit van speedpedelecs en de veralgemeende fietsvergoeding”, zegt Veerle Michiels van SD Worx.

Fietsen naar het werk is niet enkel gezond voor lichaam en geest, het tikt ook financieel aardig aan. De gemiddelde fietsvergoeding van 460 euro per jaar is vrijgesteld van belastingen en socialezekerheidsbijdragen. Dat maakt ze extra interessant voor werknemers. “Sinds de invoering van de veralgemeende fietsvergoeding is fietsen naar het werk financieel aantrekkelijker dan ooit”, benadrukt Veerle Michiels, mobiliteitsexpert bij SD Worx, een van de grootste hr-dienstverleners in België. “Daardoor hebben veruit de meeste werknemers recht op een vergoeding als ze de fiets gebruiken voor woon-werkverkeer.”

De veralgemeende fietsvergoeding bedraagt 0,29 euro per gefietste kilometer en wordt geplafonneerd op een afstand van 20 kilometer enkel. De fietsvergoeding is niet onbeperkt vrijgesteld; er geldt een maximumgrens per jaar. In 2025 is het vrijgestelde bedrag geïndexeerd tot 3.610 euro per jaar. Alles boven dat bedrag wordt gezien als loon, waarop wél belastingen en socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn. “Naast de veralgemeende fietsvergoeding bestaat ook de fietsvergoeding die een werkgever op basis van een collectieve arbeidsovereenkomst op sector- of ondernemingsvlak kan toekennen.”

Die cao-fietsvergoeding bedraagt dit jaar 0,36 euro per kilometer, een stijging met één eurocent in vergelijking met 2024. “Om aan het jaarplafond te geraken, moet een werknemer al meer dan 10.000 kilometer per jaar trappen naar en van het werk”, zegt Michiels. “En om van de fiscale vrijstelling te kunnen genieten mag de werknemer zijn werkelijke beroepskosten niet bewijzen in de aangifte voor de personenbelasting. Doet hij dat wel, dan wordt de fietsvergoeding belast.”

10 procent meer fietskilometers

De veralgemeende fietsvergoeding ging in 2023 van kracht. Daarbij valt alvast op te merken dat medewerkers vorig jaar gemiddeld 10 procent meer fietskilometers aflegden. Dat berekende SD Worx op basis van het geregistreerde woon-werkverkeer met de fiets van meer dan 150.000 werknemers op een totaal van 1,2 miljoen werknemers in de privésector. Er horen nog andere verklaringen bij die stijging.

“Enerzijds zijn er meer mensen die langere woon-werkafstanden per fiets overbruggen, zeker sinds de opkomst van speedpedelecs, de snelle elektrische fietsen die tot 45 kilometer per uur halen”, zegt Michiels. Daardoor worden afstanden van 30 kilometer (enkele rit) of meer haalbaar. “Dat maakt het voor velen makkelijker én sneller om de auto te laten staan.”

Anderzijds zien we ook dat werknemers die op korte afstand van hun werk wonen, vaker de fiets nemen en dat ook meer dagen per week doen. Een op de vier werknemers (26%) die tot op 5 kilometer van het werk woont, nam in 2024 de fiets. Dat enthousiasme daalt naar één op de tien werknemers (11%) voor wie op 21 à 30 kilometer van het werk woont. Die groep legt gemiddeld wel de meeste kilometers af: zo’n 220 kilometer per maand.

Veerle Michiels gaat door: “Dankzij de tussenkomst van de werkgever ontvangt die groep een mooi extra nettobedrag van gemiddeld 810 euro netto per jaar, en dat door gemiddeld een keer per week naar het werk te fietsen. Natuurlijk zal dat meer zijn in maanden met mooi weer en minder bij guur winterweer. Maar ook wie op maximaal 5 kilometer afstand woont, trapt op jaarbasis gemiddeld bijna 300 euro netto bij elkaar, door gemiddeld minimaal twee keer per week met de fiets naar het werk te komen: vele kleintjes maken één groot.”

Regionale verschillen

We zien wel grote regionale verschillen. Oost-Vlaanderen scoort het hoogst in het aantal mensen dat fietst naar het werk, terwijl Vlaams-Brabant het hoogste aantal afgelegde kilometers telt. In Vlaanderen fietst ongeveer een op de vijf werknemers naar het werk, in Brussel is dat slechts 7 procent. Michiels: “In Brussel is het openbaar vervoer zo goed uitgebouwd dat veel mensen de fiets enkel gebruiken van en naar het station.”

In Wallonië liggen die cijfers beduidend lager. Daar nam amper 2 procent van de medewerkers de fiets voor het woon-werktraject vorig jaar. “Dat valt deels te verklaren door een minder ontwikkelde infrastructuur en heuvelachtiger terrein”, zegt Veerle Michiels. Kilometerkampioenen zijn de werknemers in Vlaams-Brabant: zij trappen gemiddeld 143 kilometer per maand, gevolgd door Brussel (137 kilometer per maand) en Antwerpen (130 kilometer per maand). “Dat heeft te maken met het aantal mensen dat op grotere afstand woont van het werk in Brussel, bijvoorbeeld”, aldus Michiels.

Meer dan geld

Fietsen biedt meer dan een financiële opsteker. “Het is ook goed voor het milieu, vermindert de verkeersdrukte en de autofiles, en het draagt bij aan de mentale en fysieke gezondheid”, benadrukt Michiels. “Je merkt dat steeds meer mensen overtuigd raken van het totaalplaatje. En voor bedrijven is het ook een manier om zich als duurzame werkgever te profileren.” Ook op dat vlak is er een lichte stijging van het aantal werkgevers die een vergoeding betalen, van 30 procent (2023) naar 33 procent.

Uit de interne cijfers van SD Worx blijken er ook ‘fietshelden’ rond te rijden: medewerkers die duizenden kilometers per jaar afleggen met de fiets, vaak met behulp van speedpedelecs. “Sommigen leggen makkelijk 15.000 kilometer per jaar af”, zegt Michiels. “We hebben bij SD Worx collega’s die met de speedpedelec zo goed als dagelijks kilometers trappen waar je van achterovervalt”, lacht Michiels.