“We hebben in Europa economische groei nodig om het schuldenprobleem te overwinnen. En die groei kunnen we in de eerste plaats vinden in een zwakke euro”, zegt Han de Jong, hoofdeconoom van ABN Amro.
De Jong: “Om een groei-impuls te geven moet de euro tot onder zijn intrinsieke waarde van ongeveer 1,15 dollar dalen. De markten weten ook dat de Europese economie een zwakkere euro nodig heeft, en daarom verwacht ik dat een euro straks evenveel waard is als een dollar. Op langere termijn kan de euro zelfs dalen naar 80 eurocent. De euro is bezig aan een jarenlange neerwaartse trend vergelijkbaar met de neerwaartse trend van de dollar in het vorige decennium. De VS heeft lang geprofiteerd van een dure euro, nu is het aan Europa om te profiteren van een duurdere dollar. Het is natuurlijk geen teken van kracht dat Europa het moet hebben van een zwakkere euro om de economie vooruit te branden.”
Han De Jong ziet nog een tweede piste om de economische groei in Europa te versterken: het aanscherpen van de milieuvereisten. Han de Jong: “Voor het bedrijfsleven is dit geen populaire boodschap, maar het is aangetoond dat strengere milieunormen de bedrijven aanspoort om te innoveren en te investeren. En bedrijfsinvesteringen zijn een must om de werkgelegenheid te verbeteren.”
De hoofdeconoom van ABN Amro verwacht voorts geen “double dip” en rekent erop dat de herwonnen economische dynamiek de bovenhand blijft halen op het risico dat een aantal overheden de schuldenlast niet meer de baas zouden kunnen, of het risico dat de euro uit elkaar zou spatten. “Ik denk niet dat die risico’s realiteit worden, dan station zijn we gepasseerd”, zegt de Jong.
Dat de beurzen toch bijzonder nerveus blijven reageren, wijt de econoom aan twee factoren: “Veel beleggers zijn bezig om risico’s uit hun portefeuille te halen. Door dat tegelijk te doen, scheppen ze volatiliteit op de markten. Maar eens dat verkoopproces voorbij is, kunnen de markten kalmeren. Daarnaast is er een gebrek aan vertrouwen omdat Europa de eigen regels meermaals heeft overtreden. Het verdrag van Maastricht stelde bijvoorbeeld dat de zondaars niet gered zouden worden, maar nu is een reddingsmechanisme geïnstitutionaliseerd. Of de Europese Centrale Bank (ECB) zou nooit overheidsobligaties kopen, maar is daar nu wel mee bezig. Nu, ik zou hetzelfde gedaan hebben, maar intussen hebben ze gif in het systeem moeten spuiten om dat systeem te stabiliseren. Dat wekt niet meteen vertrouwen.”
D.K.
