Een monetaire rollercoaster

In 2013 razen de deviezen halsoverkop voort. De centrale banken in de rijke landen laten hun geldpersen volop draaien in de hoop dat de extra cash hun economieën aanzwengelt.

In 2013 razen de deviezen halsoverkop voort. De centrale banken in de rijke landen laten hun geldpersen volop draaien in de hoop dat de extra cash hun economieën aanzwengelt.

Als dat gebeurt, nemen beleggers die beducht zijn voor de inflatie doorgaans hun toevlucht tot andere valuta. Maar als bijna iedereen dat doet, wordt het een kwestie van het minste kwaad. Dat is een recept voor valutavolatiliteit.

De actiefste centrale banken zijn die van de Verenigde Staten, de eurozone, Groot-Brittannië en Japan. Samen pompen ze in 2013 meer dan 1 biljoen dollar in de wereldeconomie met onconventionele financieringsprogramma’s, die de laatste uitkomst zijn als de intrestvoeten dicht bij nul liggen. Als de wereldeconomie er iets minder beroerd voorstaat dan in het recente verleden, kan het zijn dat de beleggers een gokje wagen op Brazilië, India, Zuid-Afrika en andere opkomende markten – maar dan alleen als de overheid er de economie beter managet dan in 2012. De Braziliaanse munt steeg in 2010-2011 pijlsnel, samen met de economie van het land, maar dook al vlug weer naar beneden.

De geldaanmaak in de rijke landen doet de ontwikkelingslanden klagen over een ‘deviezenoorlog’ (een uitdrukking die de Braziliaanse minister van Financiën graag in de mond neemt) als hun wisselkoersen stijgen. Maar de rijke landen zijn voor het grootste deel niet protectionistisch, ze zijn er meer in geïnteresseerd de banencreatie en de kredieten aan te zwengelen dan hun export op te krikken.

De Chinese munt blijft onder de controle van de overheid, maar minder dan vroeger. In 2012 was de yuan meer dan ooit volatiel. In 2013 wordt de munt nog minder standvastig omdat de Chinese economie moeite heeft weer op de been te komen.

Over de toekomst van de euro is het gokken. Als de Spaanse economie en dus de eurozone wankelt, dreigt de eenheidsmunt scherp te dalen. Maar als de Europese Centrale Bank het ernstig meent met de steun – en er is geen enkele reden om daaraan te twijfelen – moet de euro normaal gezien het volgende jaar overleven. Zeker is evenwel dat goedkoop geld, Chinese tuimelingen en het gerommel in de eurozone van het jaar een rollercoaster maken.

Leo Abruzzese, directeur Global Forecasting van de Economist Intelligent Unit.