De toekomst van levensverzekeringen in Luxemburg

Na de dood van het bankgeheim is zwart geld niet langer veiliger in Luxemburg dan elders en daarmee is het kleine land een belangrijke, maar niet zijn enige troefkaart kwijt. We bekijken de impact op levensverzekeringen in Luxemburg.

Met één wet – de Foreign Account Tax Compliance Act of Fatca – hebben de Amerikanen landen als Luxemburg en Zwitserland zo goed als verplicht hun bankgeheim los te laten. Vanaf 1 januari moeten banken, verzekeraars en vermogensbeheerders aan de Amerikaanse fiscus gegevens bezorgen over de rekeningen en de tegoeden van alle Amerikaanse staatsburgers. Het Amerikaanse voorbeeld krijgt vanaf 2017 navolging over heel de wereld met de Common Reporting Standard (CRS). Zelfs banken en verzekeraars zonder Amerikaanse klanten moeten een vragenlijst met allemaal nullen terugsturen naar de Amerikaanse IRS.

Levensverzekeringen

Marc Stevens, CEO van NPG Wealth Management, een holdingmaatschappij boven enkele verzekeraars, vraagt zich hardop af wat de Amerikanen nu met al die stapels papier van banken van over heel de wereld gaan doen. Hij is er evenwel van overtuigd dat levensverzekeringen enkel nog een toekomst hebben “onshore” en “volledig volgens de regels”. Stevens: “Daarom focussen wij op zeven kernmarkten, waarbij België een prominente plaats inneemt”, zegt hij. “Onze activiteiten in Gibraltar en Bermuda bouwen we af.”

Luxemburgse levensverzekeringen stonden in België bekend als een van de laatst resterende schuiloorden voor zwart geld. Volgens de statistieken van het Luxemburgse Commissariat aux Assurances zit ongeveer 6 miljard euro Belgisch geld (29% van alle gestorte premies) bij Luxemburgse verzekeraars. Sinds 2014 moeten de Belgen echter aanduiden op hun belastingbrief of ze een buitenlandse levensverzekering hebben en vanaf 1 januari 2017 komt er een automatische gegevensuitwisseling in het kader van de Europese spaarrichtlijn.

Zwart geld

Zwart geld is niet langer onzichtbaar in Luxemburg. “Vorig jaar waren we vooral bezig met onze klanten uit te leggen dat regularisatie de enige optie was, gezien de evolutie naar fiscale transparantie”, zegt Nicolas Limbourg, CEO van Vitis Life, een dochter van de private bank KBL, met 2,1 miljard euro onder beheer. “Voor alle duidelijkheid: onze verzekeringscontracten zijn volledig conform de Belgische wetgeving. Op elke storting uit België hebben wij altijd netjes 2 procent premietaks ingehouden voor de Belgische fiscus. Maar sommige klanten konden misschien niet volledig bewijzen waar de in het verleden gestorte premies vandaan kwamen. In dat geval was regularisatie voor 31 december 2013 de enige optie.”

Volgens Limbourg trok een deel van de klanten 15 procent van hun activa terug. Hij gaat ervan uit dat de rest van het geld geregulariseerd is. Limbourg: “We hebben veel documenten voor regularisatie ingevuld”, zegt Limbourg. “We hebben voor sommige mensen ook rechtstreeks van hun rekening bij Vitis Life boetes betaald voor de regularisatie.” Het gros van het geld bleef gewoon waar het was. Voor rijke mensen zijn er nog altijd voldoende fiscale en andere voordelen verbonden aan de levensverzekeringen.

Stevens legt uit dat de levensverzekeringen gebruikt kunnen worden in het kader van erfenisplanning. “Er zijn een heleboel mechanismen die we in de contracten kunnen inbouwen om de klant meer controle te geven over wat er met zijn vermogen gebeurt.” Vaak zijn kinderen uitgezwermd naar verschillende landen, met elk hun eigen wetgeving. Het is volgens Stevens gemakkelijker om vanuit Luxemburg in zo’n internationale context te werken, omdat die cross border knowhow sterk ontwikkeld is in Luxemburg.

Antimisbruikbepaling

De Luxemburgse verzekeringswet laat ook meer creativiteit toe. In België kan een tak23-product enkel geënt worden op een intern of een extern beleggingsfonds. In Luxemburg bestaat er ook zoiets als tak23-levensverzekeringen met fonds dediés. Het gaat in feite om een verzekeringsstrik rond een effectenrekening bij een private bankier in discretionair beheer. Het voordeel is dat geen roerende voorheffing betaald hoeft te worden op de meerwaarde binnen het levensverzekeringscontract. Aan de premietaks van 2 procent ontsnappen de Belgische verzekeringnemers niet.

“Het gaat om gepersonaliseerde fondsen, maar het is heel belangrijk duidelijk te maken dat het niet om advies gaat. De klant vertrouwt het beheer toe aan een gespecialiseerde bankier. Dat is noodzakelijk omdat de Belgische fiscus anders de antimisbruikbepaling kan inroepen”, legt Limbourg uit. Hij zegt er meteen ook bij dat de minimuminleg voor zo’n constructie 250.000 euro is.

Lees het volledige artikel over de toekomst van Luxemburg als financieel centrum in het magazine Trends.