400 miljoen euro is het verschil tussen wat de Belgische legale gokindustrie ieder jaar binnenkrijgt, en wat ze uitbetaalt aan de gokkers.
Een enorm bedrag, en dan zijn de Nationale Loterij en de talloze illegale goksites nog niet meegeteld. Dat blijkt uit cijfers van de Kansspelcommissie, die het gokken in goede banen probeert te leiden.
“België heeft gekozen voor een beperkt legaal aanbod. Anders bestaat het sowieso in de illegaliteit. Het zit nu eenmaal in de natuur van de mensen dat ze graag een gokje wagen”, zegt Marjolein De Paepe van de Kansspelcommissie (KSC), de federale overheidsdienst die de kansspelen regelt. “Een online exploitatievergunning kun je in België pas krijgen als je ook in de reële wereld kansspelen aanbiedt. De tweede voorwaarde is dat de server van waarop de kansspelen in België worden aangeboden, ook in België staat.”
Momenteel zijn er 41 goksites met een vergunning. Daarnaast publiceert de KSC een zwarte lijst met 82 illegale websites. Die trekken bewust Belgische spelers aan, maar hebben geen vergunning. Het parket kan de domeinnamen in beslag nemen als die eindigen op .be of .eu. Voor illegale websites die eindigen op .com, is een stoppagina ontwikkeld waarmee de internetserviceproviders de toegang kunnen blokkeren.
De KSC maakt zich sterk dat ze ongeveer 70 procent van de naar schatting 500.000 Belgische gokkers op het internet naar legale websites geloodst heeft. “Daar zijn de spelers in ieder geval beter beschermd”, zegt De Paepe. “Als een speler zijn geld niet krijgt, kunnen wij ons tot de eigenaar wenden. Die kan zelfs zijn vergunning verliezen voor zijn fysieke speelhallen als hij het online te bont maakt.”
Het echte probleem zijn de honderden goksites die zich niet echt op België richten. “Die zijn niet te controleren. Vaak opereren ze van de andere kant van de wereld: Malta, Gibraltar. Daar kunnen we niets tegen beginnen.” (SDK)
In Trends van deze week vindt u een uitgebreide reportage over de gokindustrie, met getuigenissen van spelers, hulpverleners en organisatoren.
