‘Voor aandelenmarkten is het waarschijnlijk nog te vroeg om van een bodem in maart te spreken’

‘Nooit eerder zakte Wall Street zo snel 20 procent van de piek als in maart 2020’, zegt Danny Reweghs, directeur strategie Inside Beleggen.

We zijn bijna aan het einde van het eerste kwartaal van 2020. Andere jaren is dat een heel neutrale mededeling. Maar dit eerste kwartaal is voor aandelenbeleggers een ware nachtmerrie geworden. Het is nog slechter dan het laatste kwartaal van 2018. Er zijn zelfs discussies over wat het ergste is: deze periode of de duik in 2008-2009 door de financiële crisis. In absolute termen was de daling richting de bodem van maart 2009 een pak heftiger.

Maar we begrijpen het gevoel. Nooit eerder ging een belangrijke beursindex als de Standard&Poor’s500 van een historische piek in een berenmarkt (een daling met meer dan 20 procent vanaf de top gemeten) in amper zestien dagen. Zo snel ging het niet in 2008, niet in 2000 en zelfs niet bij de grootste crash op Wall Street uit de geschiedenis in 1929. Die crash hield het vorige record, maar de periode was dubbel zo lang als nu. Meerdere beurzen kenden de afgelopen weken hun grootste daling op dagbasis. Verschillende sessies van de voorbije periode komen in de top tien van scherpste dalingen, ook voor de Bel-20-index en de S&P500-index.

Zolang er geen vaccin tegen het nieuwe coronavirus is, is een lockdown de enige manier om het virus onder controle te krijgen. Dat heeft wel een gigantische impact op de economie en dus ook op de bedrijfswinsten.

Titanenstrijd

Het is dan ook niet meer de vraag of een recessie komt, maar hoe zwaar die zal zijn en hoe lang die zal aanslepen. Dat zal samenhangen met de hamvraag: wanneer krijgen we het virus onder controle? China leert ons dat quarantaine en lockdowns het begin van de oplossing zijn. Maar we zien niet overal dezelfde discipline om tegen het coronavirus te vechten. Dat maakt het controleren van covid-19 moeilijker en drijft de kostprijs verder op.

Aan de andere kant is het ook duidelijk dat overheden en centrale banken, met 2008-2009 nog vers in het geheugen, oordelen dat we een ernstige gezondheidscrisis hebben, er een zware economische crisis zit aan te komen, maar dat een nieuwe banken- of financiële crisis te allen prijze moet worden vermeden. De Federal Reserve en de Europese Centrale Bank halen de ene na de andere bazooka boven om de economie, de banken en de financiële markten overeind te houden. Zowel Jerome Powell (Fed) als Christine Lagarde (ECB) maakt duidelijk dat ‘whatever it takes‘ geen loze woorden zijn. Covid-19 is de grote vijand, de overheden en de centrale banken zijn de vrienden van de beurzen. Ze zijn vooral de grote vriend van de edelmetalen, waar we de bodem achter de rug hebben en we fantastische jaren tegemoet zien.

Voor de aandelenmarkten is het meer dan waarschijnlijk nog te vroeg om van een bodem in maart te spreken. Maar misschien kan het wel in de loop van het tweede kwartaal, of uiterlijk in de zomer. De Fed kan bijvoorbeeld nog massaal aandelen kopen, zoals de Bank of Japan al sinds jaar en dag doet. Dan ligt het pad richting nieuwe records en zelfs een piek boven 4000 punten voor de Amerikaanse beursindex over enkele jaren toch nog open. Maar zover zijn we nog niet. Eerst moet de wereld het coronavirus bij het nekvel hebben en dat zal nog wel even duren.