Total

Van de westerse oliebedrijven biedt Total het best weerstand tegen de lagere olieprijzen.

Hoeft het gezegd dat ook de resultaten van Total niet ontsnappen aan de crash van de olieprijs? Toch valt de schade mee. In het vierde kwartaal daalde de aangepaste nettowinst met 26%, terwijl de olieprijs met 38% daalde in vergelijking met dezelfde periode in 2014. Over heel 2015 daalde de aangepaste nettowinst met 18%, terwijl de gemiddelde olieprijs met 47% daalde. Total scoort op die manier bijzonder goed in vergelijking met de sectorgenoten. De weerbaarheid van de resultaten van Total is te danken aan verschillende elementen. Zo plukt het bedrijf eindelijk de vruchten van het investeringsbeleid van de voorbije jaren.

Total baseerde zijn strategie lange tijd op een olieprijs van minstens 100 dollar (USD) per vat. Het pompte miljarden in de uitbreiding van de productiecapaciteit. Vorig jaar steeg de productie van fossiele brandstoffen met liefst 9,4% dankzij de opstart van negen nieuwe projecten. Tot 2019 rekent Total op een productietoename met gemiddeld 5% per jaar. Het bedrijf stopt zijn visie op hogere olieprijzen nog niet in de koelkast. Total merkt op dat zonder nieuwe investeringen de wereldwijde olieproductie met 5% per jaar terugloopt. Tel daarbij onder meer de gedaalde productie in de Verenigde Staten en de lagere investeringen door de westerse oliebedrijven, en Total komt tot de conclusie dat tegen 2020 voor 25 miljoen vaten per dag nieuwe capaciteit moet worden gevonden om aan de vraag te voldoen, maar daarvan is 5 tot 10 miljoen nog niet ingevuld. Op korte termijn blijft de markt geplaagd door overcapaciteit, al lijkt bij prijzen van minder dan 30 USD per vat de pijngrens ook binnen de OPEC bereikt.

Een tweede element dat de olieschok op de resultaten dempt, zijn de lucratieve marges in de raffinage-activiteit. Veel grote spelers als Total die de hele productieketting beheren, van ontginning tot verkoop aan de pomp, behouden relatief stabiele resultaten. Dankzij een verdubbeling van de winst boekte de raffinagetak vorig jaar zelfs meer winst dan de exploratiedivisie. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat die marges sinds het vierde kwartaal van vorig jaar onder druk staan. Mocht die trend zich doorzetten, dan verliest Total, net als andere grote oliebedrijven, een belangrijke buffer tegen de lage olieprijzen.

De vraag die zich dan opdringt is of Total ook in moeilijkere jaren het aantrekkelijke dividend, goed voor een dividendrendement van ruim 6%, kan volhouden. Vorig jaar volstond de operationele kasstroom niet om én de investeringen én het dividend te financieren, waardoor ook Total geld moest lenen om het dividend uit te betalen. Toch lijkt de betaalbaarheid van het dividend niet in het gedrang te komen, omdat Total fors snoeit in het investeringsbudget en de kosten. Total bespaart ook cash door de aandeelhouders nog enige tijd de mogelijkheid te geven hun dividend in aandelen te laten uitbetalen, wat voor een beperkte verwatering zorgt.

Conclusie

Van de westerse oliebedrijven biedt Total het best weerstand tegen de lagere olieprijzen. De dalende raffinagemarges zijn een punt van bezorgdheid. Daartegenover staat een relatief lage waardering, een aantrekkelijk dividendrendement en de vaststelling dat Total heel goed geplaatst is om te profiteren van een eventueel herstel van de olieprijs.

Advies: koopwaardig

Risico: laag

Rating: 1A