Royal Dutch Shell verwent de aandeelhouders

De hoge aandeelhoudersvergoedingen blijven het belangrijkste argument voor een investering in Royal Dutch Shell.

Royal Dutch Shell verraste met de verkoop van zijn schalie-olievelden in de Verenigde Staten. De Brits-Nederlandse groep was pas sinds 2012 actief in die sector. Ze noemde Texas vorig jaar in een strategienota nog een van de kernregio’s, en zou 3 miljard dollar per jaar investeren in de 10.000 hectare in het Permian Basin. De activa leveren jaarlijks 175.000 vaten olie-equivalent, 6 procent van de groepsproductie. De koper is het Amerikaanse Conoco Phillips, dat 9,5 miljard dollar betaalde. Vorig jaar maakten de Amerikaanse schalie-activiteiten 500 miljoen dollar verlies, maar 2020 was dan ook een uitzonderlijk slecht jaar.

Eerder dit jaar besliste een Nederlandse rechter dat Shell meer moet doen om de uitstoot van broeikasgassen te verlagen. De ambitie was een daling met 20 procent tegen 2030. Dat is opgetrokken naar 45 procent tegenover 2019. Shell wil tegen 2050 klimaatneutraal zijn. Volgens het management heeft de verkoop niets te maken met de klimaatzaak, maar dat valt moeilijk hard te maken. Het is maar de vraag of het klimaat er veel mee opschiet. Shell verkoopt via allerhande kanalen drie keer meer olie dan het zelf produceert. Het zou dus kunnen dat het dezelfde olie weer inkoopt van Conoco Phillips.

Eerder stopte Shell met de winning van olie uit teerzanden in Canada. Ook de helft van de oliewinning op land in Nigeria is afgestoten. Dit najaar levert de groep ook groene stroom en gas aan consumenten, uit wind- en zonneparken, en ze zal biobrandstoffen voor de luchtvaartsector produceren.

De energiegroep realiseert een boekwinst van 2,5 miljard dollar op de verkoop van de activa. Van de opbrengst zal 7 miljard dollar gaan naar de inkoop van eigen aandelen. De rest dient voor schuldafbouw en investeringen. Shell haalde in het tweede kwartaal een nettowinst van 3,4 miljard dollar, tegenover een recordverlies van 18,1 miljard dollar een jaar eerder. Dat kwam er na waardeverminderingen op de activa door de gedaalde olieprijs. Een jaar later staat de olieprijs weer op het niveau van 2018. De geschoonde nettowinst, aangepast voor voorraadeffecten, eenmalige meevallers en kostenposten, bedroeg 5,5 miljard dollar, tegenover 638 miljoen vorig jaar.

De omzet verdubbelde naar meer dan 60 miljard dollar. De bedrijfskasstroom bedroeg 14,2 miljard. Na kapitaaluitgaven bleef een vrije kasstroom van 9,7 miljard over. Een deel ervan ging naar schuldafbouw en een hoger dividend. Shell verminderde de nettoschuld met 5,5 miljard dollar naar 65,7 miljard. Vorig jaar moest de energiereus voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog het dividend verlagen, van 47 naar 16 dollarcent per aandeel. Nadien kwam er twee keer 4 procent bij. Nu verhoogt Shell het met 38 procent naar 24 dollarcent. Dat is nog altijd maar de helft van voor de pandemie, maar het betekent voor Shell wel een bijkomende uitgave van 2 miljard dollar per kwartaal. De groep koopt nog dit jaar voor 2 miljard dollar eigen aandelen in, los van de bijkomende inkopen naar aanleiding van de verkoop van de schalie-activa.

Conclusie

Het aandeel is sinds het dieptepunt van maart vorig jaar mooi hersteld. Toch noteert het nog een kwart onder het niveau van voor de pandemie, terwijl de olieprijs in drie jaar niet meer zo hoog stond. De perceptie bij investeerders ten aanzien van de sector is dus veranderd. De hoge aandeelhoudersvergoedingen blijven het belangrijkste argument om in ‘klassieke’ energiebedrijven als Shell te investeren. Tegen één keer de boekwaarde blijven we bij ons positieve advies.

Advies: koopwaardig

Risico: gemiddeld

Rating: 1B

Koers: 19,17 euro

Ticker: RDSA NA

ISIN-code: GB00B03MLX29

Markt: Euronext Amsterdam

Beurskapitalisatie: 150 miljard euro

K/w 2020: 31

Verwachte k/w 2021: 7,5

Koersverschil 12 maanden: +71%

Koersverschil sinds jaarbegin: +31%

Dividendrendement: 2,7%