Lezersvraag: wat is het nut van een omgekeerde aandelensplitsing?

Het aandeel van Polarcus onderging in mei voor de tweede keer in twee jaar een omgekeerde aandelensplitsing. De koers blijft gewoon voort dalen. Wat is hiervan dan het nut?

Bij een omgekeerde aandelensplitsing wordt de nominale waarde van de uitstaande aandelen met een bepaalde factor verhoogd (bijvoorbeeld maal tien), en het aantal uitstaande aandelen met dezelfde factor verlaagd. De beurskapitalisatie van het bedrijf blijft dus gelijk, maar de koers vermenigvuldigt met de toegepaste factor. De reden voor zo’n maatregel is vaak dat de beurskoers zo ver is teruggevallen dat het aandeel niet aantrekkelijk meer is voor investeerders. Er zijn bovendien fondsen die geen aandelen kunnen kopen onder een bepaald nominaal niveau. Daarnaast hanteren sommige beurzen een minimaal koersniveau (bij de New York Stock Exchange is dat bijvoorbeeld 1 dollar per aandeel), waardoor een omgekeerde splitsing het ultieme redmiddel kan zijn om de notering te behouden.

Uit eerdere studies is gebleken dat aandelen na een omgekeerde splitsing gemiddeld slechter presteren dan het beursgemiddelde, maar een rechtstreeks verband is er niet. En er zijn ook tegenvoorbeelden. Zo voerde Ageas in 2012 een omgekeerde splitsing door, waarbij het tien oude aandelen verving door een nieuw aandeel. De koers is sindsdien verdrievoudigd. Minder positieve voorbeelden zijn Nyrstar in 2016 en Arcelor Mittal in mei 2017.

Uiteraard is de koers om specifieke redenen zo diep teruggevallen, en de koersevolutie na de omgekeerde splitsing hangt dan ook vooral samen met de evolutie van het bedrijf. Dat is voor Polarcus, de Noorse specialist in seismische diensten in 3D, niet anders. De dubbele omgekeerde aandelensplitsing met factor tien in november 2015 en mei 2017 (100 aandelen werden in twee stappen gereduceerd naar 1 aandeel) heeft geen koersherstel ingeluid. Maar dat heeft alles te maken met de slechte gang van zaken in de oliesector, waarmee het met schulden beladen bedrijf al enkele jaren worstelt. Dankzij de forse schuldherschikkingen begin 2016 en 2017 explodeerde het aantal uitstaande aandelen van 6,7 miljoen naar 153 miljoen (maal 22,8).

Polarcus kocht zich daarmee broodnodige extra ademruimte voor dit en volgend jaar. Maar de nieuwe daling van de olieprijs de jongste maanden weegt op het bedrijf, net als het beperkte aantal nieuwe opdrachten. De situatie blijft kritiek, maar het management krijgt positieve signalen van de olie- en de gasbedrijven voor 2018 en 2019. Vanwege de technisch hoogstaande en jonge zeskoppige vloot, en ondanks het zeer hoge risico, mag het aandeel worden behouden (rating 2C).