Koersherstel Transocean stokt

Ondanks de beter dan verwachte tweedekwartaalcijfers en de positieve olieprijzenomgeving krijgt het koersherstel van eerder dit jaar geen vervolg bij de wereldmarkleider in de verhuur van olieboorinstallaties. Nochtans doet Transocean wat mogelijk is om de enorme crisis in de sector te bekampen.

In eerste instantie is er de stevige sanering en vernieuwing van de vloot. Het voorbije kwartaal werden opnieuw vier platforms gesloopt. Helaas ging dat weer gepaard met een stevige waardevermindering (548 miljoen dollar). Het aantal slopen is daarmee sinds april 2013 opgelopen tot 43 platforms. In april 2013 bestond de vloot uit 83 installaties, waarvan 34 (41% van het totaal) voor in ultradiepwater of in onherbergzame gebieden. Er zijn ook vijftien platforms verkocht. Inclusief drie platforms die nog in aanbouw zijn (op te leveren in 2019 en 2020) bestaat de vloot nu dus uit 46 installaties, waarvan 39 (85%) voor in ultradiep water (26) of in onherbergzame gebieden (13).

Daarnaast deed Transocean dit jaar een belangrijke stap met de overname van het Noorse Songa Offshore voor 3,4 miljard dollar, waarvan 1,7 miljard schulden. De kroonjuwelen van Songa zijn vier supermoderne platforms voor onherbergzame gebieden. Voor alle vier lopen achtjarige contracten met Equinor (het vroegere Statoil), die aflopen tussen 2022 en 2024.

Transocean was de jongste jaren ook heel actief op het gebied van het schuldenbeheer. Sinds juli 2016 ging het voor 5 miljard dollar nieuwe schulden aan, voor het herfinancieren of vervroegd terugkopen van bestaande schulden en voor de overname van Songa. Tegenover eind 2017 steeg de nettoschuld met 2,7 miljard dollar tot 7,12 miljard, of een hoge 6,4 keer de verwachte recurrente bedrijfskasstroom (zonder eenmalige elementen; rebitda) 2018. Eind 2014 bedroeg de nettoschuld 7,42 miljard dollar, maar toen wel nog in combinatie met een rebitda die ruim drie keer zo hoog lag als dit jaar.

De overname van Songa bezorgde Transocean voor het tweede kwartaal op rij een hogere omzet dan het kwartaal ervoor, en voor het eerst in jaren zelfs tegenover hetzelfde kwartaal van het vorige jaar. De omzet bedroeg 790 miljoen dollar, tegenover 664 miljoen in het eerste kwartaal en 751 miljoen vorig jaar.

Het gemiddelde dagverhuurtarief klom met 7 procent tot 308.300 dollar, tegenover 329.900 dollar vorig jaar. En de bezettingsgraad steeg van 52 procent tot een nog altijd historisch lage 57 procent (55% vorig jaar). Het orderboek zakte eind juli naar 11,7 miljard dollar, tegenover 12,5 miljard eind april. De voorbije drie kwartalen zijn voor 1,1 miljard nieuwe contracten vastgelegd, tegenover 2,03 miljard over dezelfde periode. Tegen eind 2019 valt 3,6 miljard van het orderboek weg. Alleen in het segment voor onherbergzame gebieden is er een reëel herstel van de tarieven: van 190.000 dollar in het tweede kwartaal vorig jaar naar 335.000 dollar. Maar in het voor Transocean cruciale segment van ultradiep water duurt het wellicht tot in 2020 eer het overaanbod voldoende afgebouwd is.

Het recurrente nettoverlies bedroeg 18 miljoen dollar of 4 dollarcent per aandeel. Dat was minder dan de verwachte 17,1 dollarcent. In het eerste kwartaal bedroeg het recurrente nettoverlies 210 miljoen.

Conclusie

Ondanks de beter dan verwachte resultaten, zien we de recente terugval van het aandeel van Transocean als een veeg teken. We blijven ervan overtuigd dat de wereldspeler volop zal profiteren verderop in het cyclische herstel, maar voorlopig is het tarievenherstel te beperkt. In combinatie met het sputterende koersherstel en de schuldenpositie zijn we voorzichtiger over de komende maanden. We verlagen het advies en bekijken een mogelijke verkoop in het kader van een actief beheer van onze voorbeeldportefeuille.

Advies: houden/afwachten

Risico: hoog

Rating: 2C

Koers: 11,79 dollar

Ticker: RIG US

ISIN-code: KYG900781090

Markt: New York

Beurskapitalisatie: 5,4 miljard dollar

K/w 2017: –

Verwachte k/w 2018: –

Koersverschil 12 maanden: +45%

Koersverschil sinds jaarbegin: +8%

Dividendrendement: –