Glencore

Glencore heeft een behoorlijke eerste jaarhelft achter de rug, maar het tweede semester kondigt zich moeilijker aan door dalende grondstoffenprijzen.

Glencore zette in 2011 na vier decennia van relatieve anonimiteit de stap naar de beurs. Glencore, met hoofdzetel in Zwitserland, is intussen uitgegroeid tot de op drie na grootste gediversifieerde grondstoffengroep ter wereld. De belangrijkste overnames sinds de beursintroductie waren die van sectorgenoot Xstrata (29 miljard USD), de grondstoffenhandelaar Viterra (5,4 miljard USD) en recent nog de olieproducent Caracal Energy (1,3 miljard USD). Toch was de honger van CEO Glasenberg daarmee niet gestild. De topman zette zijn zinnen op Rio Tinto. Een combinatie van beide bedrijven zou de grootste grondstoffengroep ter wereld creëren. Het bod werd echter van tafel geveegd door Rio Tinto.

IJzererts is een blinde vlek in het aanbod van Glencore. En laat dat nu net de sterkte van Rio Tinto zijn. Dit bedrijf haalt meer dan 90% van de groepswinst uit ijzererts. Door een combinatie van overproductie aan de aanbodzijde en een lagere vraag uit China is de ijzerertsprijs dit jaar met bijna de helft teruggevallen, tot het laagste niveau sinds de zomer van 2009. Analisten verwachten dat het overaanbod volgend jaar zal verdubbelen tot meer dan 100 miljoen ton. Glasenberg uitte bij verschillende gelegenheden kritiek op de strategie van zowel Rio Tinto als BHP Billiton om het overaanbod verder in de hand te werken met een aanhoudende productietoename.

Die stijging, die zeker nog tot 2017 zal blijven aanhouden, is het gevolg van investeringsbeslissingen die werden genomen in 2011 en die niet meer kunnen worden teruggedraaid. De lagere ijzerertsprijzen kunnen Glencore echter ook in de kaart spelen, als de groep zou beslissen een nieuw bod op Rio Tinto te lanceren. Dat kan in het kader van de huidige mededingingsregels ten vroegste in april volgend jaar. Hoe lager Rio Tinto noteert, hoe hoger de premie die Glencore kan bieden tegenover de beurswaarde.

Hoe een situatie van overaanbod moet worden aangepakt, illustreert Glencore met de eigen steenkooldivisie. De groep is de grootste exporteur van thermal coal (steenkool voor elektriciteitscentrales) ter wereld. Thermal coal is om dezelfde redenen als bij ijzererts (overaanbod, China) teruggevallen tot het laagste prijspeil in meer dan vijf jaar. Sinds begin dit jaar moest de referentiesteenkoolprijs voor Azië (Australische Newcastle coal) bijna 30% inleveren. Glencore reageerde door de productie bij de Australische steenkoolmijnen van de groep voor drie weken stil te leggen. Dat zal de output met 5 miljoen ton verminderen op een jaarlijkse productie van 81 miljoen ton (2013).

De totale steenkoolproductie van de groep (Australië, Zuid-Afrika en Colombia gecombineerd) steeg in het derde kwartaal met 9,2%, tot 40,2 miljoen ton. Die 5 miljoen ton is dus niet meer dan een symbolische druppel op een hete plaat, maar wel een belangrijk signaal dat op korte termijn enkel ingrepen aan de aanbodzijde een impact kunnen hebben op het marktevenwicht.

Conclusie

Glencore heeft een behoorlijke eerste jaarhelft achter de rug, maar het tweede semester kondigt zich moeilijker aan door dalende grondstoffenprijzen. De goed draaiende handelsdivisie, de aandeleninkoop en het hogere dividend (rendement van 3,2%) verzachten wel de pil. We vinden het aandeel tegen 1,2 keer de boekwaarde en 15 keer de verwachte winst correct gewaardeerd.

Advies: houden

Risico: gemiddeld

Rating: 2B