Exmar zit nog niet op het droge

De gastankerrederij Exmar blijft kampen met een gebrekkige rendabiliteit en een hoge schuldenlast. Dat is voor elk bedrijf een gevaarlijke combinatie.

Exmar verlichtte de schuldenlast vorig jaar weliswaar met 300 miljoen dollar door 4 lng-tankers en de verzekeringsmaatschappij Belgibo te verkopen, maar de verkoop van die activa nam uiteraard ook een hap uit de winstgevendheid. De afbouw van de schuld gaat dus ten koste van de winst.

Het is nooit een goed signaal als een bedrijf activa moet verkopen om de zaak drijvende te houden. Over heel 2018 zal de recurrente bedrijfscashflow landen op ongeveer 30 miljoen dollar, terwijl de nettoschuld eind juni 520 miljoen dollar bedraagt. De nettoschuld loopt dus op tot meer dan 15 keer de recurrente bedrijfscashflow. Die verhouding is alarmerend hoog en brengt Exmar in een lastig parket. Het wordt moeilijk de schulden die op vervaldag komen, te herfinancieren. Zo moet volgend jaar een obligatielening van 105 miljoen euro terugbetaald of geherfinancierd worden.

De verhouding tussen de schuldomvang en de cashflow kan verbeteren als Exmar een klant vindt voor de FLNG, een drijvend platform dat gas vloeibaar kan maken op zee. Een contract voor de FLNG kan jaarlijks 30 tot 40 miljoen dollar opbrengen. Het blijft echter lang en bang afwachten tot witte rook uit die schoorsteen komt.

Exmar heeft wel een klant gevonden voor een andere mastodont uit de scheepsportefeuille, een FSRU-platform, een drijvende opslag- en hervergassingsinstallatie. Dat contract brengt vanaf oktober geld in het laatje. Ook in de verlieslatende offshoredivisie wordt de hoop op een aantal nieuwe contracten levendig gehouden, maar geduld is ook daar op zijn plaats. De investeringen in de oliewinning op zee klauteren slechts langzaam uit een diep dal.

In de eerste helft van dit jaar boekte Exmar een nettowinst van 3,4 miljoen dollar, maar die is bijna volledig te danken aan de meerwaarde op de verkoop van nog het lng-schip Excelsior. Die bracht 30,9 miljoen dollar op. De recurrente bedrijfscashflow daalde van 40 miljoen dollar in de eerste helft van 2017 naar 15 miljoen dollar in de eerste helft van dit jaar. De forse daling van de cashflow is grotendeels te wijten aan de eerder vermelde verkoop van de vier lng-schepen, die jaarlijks goed waren voor ongeveer 40 miljoen dollar cashflow. Na de aftrek van de afschrijvingskosten en de oplopende rentelasten duikt de recurrente nettowinst van Exmar diep in de rode cijfers. Zonder grote deals lijdt Exmar in tweede helft van dit jaar ongeveer 15 à 20 miljoen dollar verlies.

De recurrente bedrijfscashflow van de groep drijft nu volledig op de lpg-divisie. Enkel daar verdient Exmar nog geld, vooral dan aan de vloot van twintig middelgrote tankers. Het helpt Exmar niet dat die markt kampt met overcapaciteit. In dat segment zijn 34 van de 96 operationele schepen pas sinds januari 2016 geleverd. De tarieven zijn de voorbije twee jaar fors gedaald. In 2016 kreeg Exmar nog gemakkelijk een miljoen dollar per maand per schip, in 2018 was het gemiddelde huurtarief gedaald tot 450.000 dollar per maand. Er is niet snel beterschap te verwachten. Exmar bakt dankzij stijgende tarieven wel zoete broodjes in het segment van de druktankers, maar met tien schepen is die vloot te klein om de schuldzorgen van de groep te verbannen.

Conclusie

Exmar blijft gevangen zitten tussen de hamer van een hoge schuldenlast en het aambeeld van een zwakke winstgevendheid. Een contract voor de FLNG biedt een ontsnappingsroute, maar laat nog altijd op zich wachten. De groep moet zich intussen drijvende houden door winstgevende onderdelen te verkopen. De waarde van de schepen in portefeuille staat borg voor de solvabiliteit van de groep. Het advies blijft ‘houden’.

Advies: houden

Risico: hoog

Rating: 2C

Koers: 5,7 euro

Ticker: EXM

ISIN-code: BE0003808251

Munt: euro

Markt: Euronext Brussel

Beurskapitalisatie: 390 miljoen euro

k/w 2017: –

k/w 2018: –

Koersverschil 12 maanden: +31%

Koersverschil sinds jaarbegin: – 8%

Dividendrendement: –