Elia

Rentemalus wordt rentebonus

31,38 EUR – 1B

De hoofdzetel van de Amerikaanse centrale bank (Fed) in Washington en het hoofdkwartier van Elia in Brussel liggen fysiek een oceaan van elkaar verwijderd, maar in de financiële wereld zijn ze behoorlijk innig met elkaar verbonden. Het monetair beleid van de Fed is immers van groot belang voor de wereldwijde langetermijnrentevoeten, inclusief de Belgische, en voor Elia is die Belgische langetermijnrente een cruciaal element voor de berekening van de nettowinst. Elia opereert als de beheerder van het hoogspanningsnet in een strak gereguleerd kader, en mag in zijn transmissietarieven een bepaalde winstmarge aanrekenen, gebaseerd op een aantal parameters, zoals de rente van de Belgische overheidsobligatie op tien jaar. Hoe lager (hoger) die risicovrije rente, hoe lager (hoger) de risicovrije vergoeding die de aandeelhouders van Elia krijgen, en dus hoe lager (hoger) de nettowinst van Elia.

Voor Elia is het dus uitstekend nieuws dat de Fed aanstalten maakt om haar expansieve geldbeleid langzaam af te bouwen. De rentevoeten op de lange termijn liepen trouwens al vooruit op een gestage normalisatie van het monetaire beleid. In de VS klom de tienjarige overheidsrente in een sneltreinvaart naar bijna 3%. In dat spoor klom ook de Belgische langetermijnrente naar 2,8%. Een stabilisatie rond dat renteniveau kan dus straks de winstcijfers van de Belgische activiteit (Elia Transmission) ondersteunen. De daling van de gemiddelde rente naar 2,2% kostte Elia Transmission in de eerste jaarhelft nog 7,8 miljoen EUR nettowinst in vergelijking met de eerste helft van 2012. Dat is meteen ook de grootste verklaring voor de daling van de nettowinst van Elia Transmission met een kleine 10%, tot 36,8 miljoen EUR. Voor de tweede helft van dit jaar zitten we voorlopig rond een gemiddelde rente van 2,6%. Dat is nog altijd minder dan in de tweede helft van vorig jaar, maar dus al beter dan in de eerste zes maanden van dit jaar.

Voor het overige is er operationeel weinig nieuws te vertellen, behalve dat Elia een stevige stijging zag van de internationale inkomsten (met 124%, tot 21 miljoen EUR), omdat België door de tijdelijke sluiting van Doel 3 en Tihange 2 uitzonderlijk veel elektriciteit moest invoeren. Maar ondanks de lage rente en de winstdaling in België slaagde Elia er toch in om op groepsniveau de nettowinst met 6% te verhogen in de eerste zes maanden van dit jaar, tot 1,28 EUR per aandeel. Elia dankt die winststijging aan de uitstekende prestatie van zijn Duitse dochter 50Hertz Transmission. De nettowinst steeg er met 26%, tot 40,8 miljoen EUR -de Duitse poot van Elia leverde dus voor het eerst meer winst dan de Belgische- dankzij de stijging van de gereglementeerde vergoeding die 50Hertz mag aanrekenen aan zijn klanten. Dat mooie resultaat kwam er ondanks de relatief lage productie van groene stroom in Duitsland in de eerste helft van dit jaar, wat vrat aan de inkomsten voor het transport van de opgewekte stroom van de windparken op de Oostzee naar de verbruikers in de rest van Duitsland.

Een aandachtspunt is dat het investeringsprogramma van Elia vertraging oploopt, wat op termijn de winstgroei kan afremmen. Door de strenge winter investeerde Elia in Duitsland nog maar 67 miljoen EUR, terwijl het nog altijd de ambitie is om daar dit jaar 415 miljoen te investeren. In België kampt Elia met achterstand in het Stevinproject, dat de nieuwe windparken op zee moet verbinden met het hoogspanningsknooppunt in Zomergem.

De winsttoename bij de Duitse dochter 50Hertz wordt nog altijd onvoldoende naar waarde geschat. Dat komt omdat die resultaten nog worden ondergesneeuwd door de winstdaling bij de Belgische tak als gevolg van de lage langetermijnrente. Daarin komt nu verandering, zonder dat koersmirakels moeten worden verwacht. Elia blijft op de eerste plaats een defensief aandeel en een stevige hoeksteen voor elke portefeuille. Het aandeel kan nog altijd tegen een aantrekkelijke prijs gekocht worden en blijft daarom koopwaardig (rating 1B).

Koopwaardig