Het Canadese Cameco is, behalve in zijn thuisland, ook actief in Kazachstan (Inkaï), de Verenigde Staten en Australië.

Ongeveer een jaar geleden bereikte de prijs van een pond uranium (U3O8 of kernbrandstof) met amper 28 USD per pond een nieuw dieptepunt. Twaalf maanden later is de situatie nog niet zoveel veranderd. Enkele Japanse kerncentrales kregen de toestemming om terug op te starten, maar afgezien van een korte rally zette dat de uraniummarkt nauwelijks in beweging. De jongste maanden schommelt de uraniumprijs tussen 35 en 40 USD per pound, boven het dieptepunt maar nog ver verwijderd van de recordprijs uit 2007 (137 USD). De contractprijs, die voor de meeste uraniumproducenten in het kader van langetermijnovereenkomsten een stuk belangrijker is, schommelt rond 50 USD.

De wereldwijde uraniumproductie daalde in 2014 voor het tweede jaar op rij. Dat is ook logisch, want door de lage prijzen werd de jongste jaren nauwelijks geïnvesteerd in capaciteitsuitbreidingen en nieuwe exploratie. De World Nuclear Association (WNA) verwacht dat de wereldwijde consumptie van uranium de komende tien jaar met gemiddeld 4% per jaar zal toenemen. Voor 2015 wordt het totale aanbod geschat op 155 miljoen pond. De vraag zal daar met 165 miljoen pond iets boven liggen.

Uranium is dus in deficit en gezien de verwachte vraag- en aanbodevolutie zal dit tekort het komende decennium alleen maar groter worden. Voorlopig zijn er nog de voorraden die de producenten de jongste jaren hebben opgebouwd. Naast de kernuitstap van Japan en Duitsland, die het marktevenwicht heeft verstoord, omdat veel centrales nog met ongebruikte voorraden kernbrandstof zaten opgescheept. Volgens de recentste cijfers van de WNA zijn op dit moment wereldwijd 437 kernreactoren operationeel. Daarnaast zijn er 66 in aanbouw en nog eens 168 gepland. Van de 66 reactoren in aanbouw bevinden er zich 24 in China, dat nu al over 26 reactoren beschikt. Ook Rusland (9 reactoren in aanbouw), India (6), de Verenigde Staten (5) en Zuid-Korea (4) trekken de kaart van kernenergie.

Het Canadese Cameco is, behalve in zijn thuisland, ook actief in Kazachstan (Inkaï), de Verenigde Staten en Australië. Door een verlies op derivatenposities dook Cameco in het eerste kwartaal 7,5 miljoen Canadese dollar (CAD) in het rood. De productievolumes daalden met 10,5%, tot 5,1 miljoen pond, en tegelijk steeg de gemiddelde kost met bijna 10%, tot 36,47 CAD/pond. De uraniumverkoop lag met 7 miljoen pond een fractie onder de verwachtingen maar door de hogere prijs steeg de groepsomzet wel met 35%, tot 566 miljoen CAD. Door een verwachte afname van de verkopen werd voor het lopende boekjaar aanvankelijk op een omzetdaling met 5 tot 10% gerekend. Door het gunstige effect van de waardedaling van de CAD werd die prognose bijgesteld naar een groei met 5%.

Het budget voor kapitaaluitgaven werd met 10% opgetrokken. Het extra geld moet de raffinagecapaciteit verhogen. Dit is nodig om meer ertsen van Cigar Lake, de op een na grootste uraniummijn te wereld, te kunnen verwerken.

Conclusie

Cameco noteert in de buurt van een meerjarig dieptepunt. Net als bij verschillende andere grondstoffenaandelen is het sentiment ten aanzien van uraniumproducenten erg negatief. Dat is onterecht, gezien het verwachte deficit, maar beleggers moeten wel geduld kunnen opbrengen. Tegen 1,25 keer de boekwaarde is het aandeel goedkoop.

Advies: koopwaardig

Risico: hoog

Rating: 1C

Partner Content