2009:het Lazarusjaar

Uiteraard beginnen we deze rubriek in 2009 met onze beste wensen voor het nieuwe jaar. Het allerbelangrijkste eerst: een goede gezondheid en veel geluk voor u en uw familie! Aan beleggers een goed beleggingsjaar wensen, hoort ook bij de traditionele plichtplegingen.

Maar dit jaar meer nog dan andere jaren. Het stond immers in alle media: 2008 was het slechtste beursjaar ooit voor de Belgische beurs. Met ‘dank’ uiteraard aan de implosie van de financiële waarden.We wensen u dan ook met nog meer aandrang maar ook overtuiging een goed beurs- en beleggingsjaar toe. Beter zal het in elk geval zijn…

De nabije toekomst oogt economisch gezien natuurlijk weinig rooskleurig. We kunnen ons levendig voorstellen dat de topmensen van bedrijven met wat minder enthousiasme de champagnefles hebben laten knallen aan het begin van het nieuwe jaar. Iedereen weet en beseft dat we voor een zeer moeilijk en uitdagend jaar staan. Dat besef op zich is al een uitstekende zaak. De grootste fout die bedrijfsleiders vandaag kunnen maken,is zich te laten overmannen door gelatenheid, twijfel of zelfs neerslachtige gevoelens.

Dat zou ook de grootste fout zijn die een belegger vandaag kan maken. Het rampjaar 2008 heeft analisten en beleggers getraumatiseerd. We bespeuren dan ook bijna nergens veel enthousiasme met betrekking tot het beleggingsjaar 2009. Nogmaals, dat is een perfect te begrijpen houding. Dat wil echter niet zeggen dat het daarom de juiste is. We verwachten immers wel dat dit jaar het jaar is waarin we het Lazaruseffect zullen zien op de aandelen- en andere financiële markten: 2009 als het jaar waarin de heropstanding uit de doden wordt aangevat. Sinds 2000 hebben we al twee zware beurscrisissen gekend. Om het aan de hand van de meest gebruikte beursparameter – de koers-winstverhouding (k/w) – te duiden: we kregen eerst de crisis van het ontploffen van de waarderingszeepbel (de ‘k’ binnen de k/w) in 2000-2003, gevolgd door het barsten van de bubbel van de ‘gedopeerde’ bedrijfswinsten (in de financiële sector op de eerste plaats; de ‘w’-crash) in 2007-2009. U zult ons nooit horen vertellen dat we nu al vertrokken zijn voor een lustrum of decennium van beurshausse. Maar voor de eerstvolgende jaren (2009-2010, iets korter, iets langer) leven we in de vaste overtuiging dat risicodragende effecten zoals aandelen, bedrijfsobligaties en grondstoffen veel beter zullen presteren dan de vandaag getraumatiseerde consensus verwacht. Deze activa opbouwen ten koste van liquiditeiten en risicoloze vastrentende activa (overheidsobligaties zijn een zeepbel in volle ontwikkeling!) lijkt ons dan ook de juiste beleggingsstrategie.

Danny Reweghs Directeur strategie