Niet alle bestuurders van het familiebedrijf Belgian Shoes zijn even competent. Tante Lorette en nonkel Michel bakken ze bruin.
De nv Belgian Shoes is een heel vreemd bedrijf. Het is een familiebedrijf, want alle bestuurders behoren tot enkele grote families. Deze bestuurders halen bovendien bijna elke dag de krant en dat is goed voor de zichtbaarheid van het bedrijf. Ware het niet dat de bestuurders niet altijd blijk geven van grote competentie. Neem nu Loretta, beter bekend als tante Lorette. Een dame met pit, dat wel, maar sinds ze verantwoordelijk is voor de veiligheid van de winkels, loopt het op dat vlak goed fout. Onlangs nog, bij klaarlichte dag, is een hele winkel leeggehaald door een bende die gewoon voor de winkel stopte en de hele inboedel in camions begon te laden, inclusief de kassa. Maar tante Lorette blijft vicepresident veiligheid, dat spreekt voor zich. Ze heeft nu vastgesteld dat haar computersysteem voor een totale inventaris van alle schoenwinkels gewoon niet werkt. Ze had een programmaatje besteld bij Eén Systeem NV, ze heeft die mannen vijf jaar laten knoeien zonder om te kijken, en nu blijkt dat niemand nog weet waar welke schoen zich bevindt. Sterker nog, men weet zelfs niet meer of er wel schoenen zijn in bepaalde winkels. Het zou zelfs kunnen dat de winkels ongemerkt tot coffeeshops omgevormd zijn.
Stevige drinker. Niet alle bestuurders zijn even competent. Er is er zelfs eentje bij die vooral stevig kan drinken, nonkel Michel. Hij is van dezelfde familietak als tante Lorette. Hij is echter meer bekend door zijn herverkiezing als Prins Carnaval en zijn carnavalsschlager dan door zijn financiële beheer van de distributie Zuid. Insiders beweren hardnekkig dat de distributie Zuid helemaal verziekt is. Het is daar wel gezellig, maar op tijd beginnen? Hard werken? Dat is niet echt gezellig, vinden ze in die tak van het bedrijf. En gezellig moet het blijven. Dat was al zo in de tijden van de stichters.
Het gaat dus echt niet goed met het bedrijf. Maar alle bestuurders zeggen: waar maakt u zich druk over? Het gaat toch veel beter dan vroeger? En dat klopt. In de jaren zeventig en tachtig heeft het bedrijf cash opgeteerd in een tempo waarmee het bijna alle handboeken ‘slecht financieel management’ heeft gehaald.
De revisor van het bedrijf, met de vreemde naam Calculatiehof en Partners, schrijft lange rapporten en dreigt er regelmatig mee de rekeningen niet goed te keuren. Maar daar lachen ze bij de nv Belgian Shoes mee. Ze leggen er sterk de nadruk op dat voor een ondernemingsgericht bedrijf verkoop, klantentevredenheid en vooral innovatie veel belangrijker zijn dan enkele cijfers na de komma. Waarschijnlijk houdt de nv Belgian Shoes zijn innovaties goed verborgen, want hun laatste innovatie (de fietsmanager) werd in brede beurskringen weggehoond. We spreken hier over een bedrijf met miljarden euro’s omzet, sommigen fluisteren zelfs dat het gaat over honderden miljarden, en hun parel aan de kroon is een fietsmanager!
Schappelijke vent. Helemaal verontrustend voor beleggers is wel dat het financiële departement heel slecht georganiseerd is. Dat was vroeger helemaal anders. Toen hadden de boekhouders, de controleurs en de btw-specialisten een zogenaamde esprit de corps. Nonkel Guy, de CEO, is onlangs echt razend geworden toen hij vernam dat de financiële directie zo incompetent is geworden dat ze de belastingaangifte van het bedrijf hebben laten invullen door de fiscus zelf, of beter gezegd door enkele jonge stagiairs bij de fiscus.
De voorzitter van de raad van bestuur, nonkel Albert, lijkt wel een schappelijke vent die gezond boerenverstand koppelt aan wat je emotionele intelligentie zou kunnen noemen. Maar zijn twee opvolgers, neefje Flup en kozijn Lorre, zijn helemaal pierewaaiers. Verschillende bronnen in de pers hebben bevestigd dat Flup een missie heeft, maar dat die afwijkt van de bedrijfsmissie. Hij zou namelijk willen dat iedereen dezelfde schoenen draagt. “Dat zal onze kostprijs verminderen,” zei hij tegen een journalist van een zakenblad. Toen deze zei: “Meneer Coburg, dat zal ik best niet opschrijven zeker”, riep Fluppen uit: “U kent niets van economie, wat meer respect voor een succesvol zakenman!”
Niemand begrijpt echt waarom de rendabele noorderdistributie zich niet al lang verzelfstandigd heeft. Maar dat is nu net wat de familie Zwart wil, waarvan de grootvader lang geleden nog enkele verkeerde keuzes maakte en alle bedrijfsgeheimen aan een Duitse fabrikant verkocht. Dat is natuurlijk genoeg om het onderwerp taboe te verklaren. Want niemand wil naast een zwartje zitten in de raden van bestuur.
Ruzie met nonkel Yves. Belgian Shoes bakt ze echt bruin. Vooral in de zuiderdistributie durft men wel eens de bal echt misslaan. Het geld wordt er door deuren en vensters gesmeten. Niemand durft optreden, zelfs niet nonkel Guy. Maar wat wil je: familieruzies maken zelfs het beste bedrijf kapot. En nonkel Guy ligt nu al maanden in de clinch met nonkel Yves.
Het zijn turbulente beurstijden. Voor dit bedrijf kunnen we echter slechts één beleggingsadvies geven: sell, want we denken niet dat de toestand fundamenteel zal veranderen als de nieuwe bestuurders in juni verkozen zullen worden.
De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School.
Reacties: marc.buelens@trends.be
Marc Buelens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier