Waar zijn de appartementen gebleven?

Laurenz Verledens vastgoedexpert bij Trends

De Zuid-Nederlandse kust is vlakbij en toch helemaal anders. Een interessant alternatief voor wie de drukte en de prijzensprint aan de Belgische kust wil ontvluchten.

Van op het strand van Cadzand-Bad zie je de kustlijn van Knokke en de windmolens van Zeebrugge. Maar ondanks de geringe afstand tussen onze noordelijkste badstad en Nederlands zuidelijkste badplaats kan het contrast nauwelijks groter zijn. Een breed strand, een groene dijkgordel en daarachter één grote straat (Boulevard de Wielingen) met enkele zijstraatjes, veel meer is Cadzand-Bad niet. Hoogbouw is hier uit den boze. Wie het benauwd krijgt van de muur van appartementsblokken langs onze kust, haalt in Cadzand opgelucht adem. Wie maar niet genoeg krijgt van de gezellige drukte op de Belgische dijken en terrasjes, blijft er echter op zijn honger zitten.

Naar Belgische normen is Cadzand een aangename, rustige, nette maar toch vooral bescheiden familiebadplaats. Anders dan onze badplaatsen is Cadzand immers nooit ten prooi gevallen aan projectontwikkelaars en andere vastgoedjongens. Het vastgoedaanbod bestaat uit enkele bescheiden appartementsblokjes, een paar hotels en een behoorlijk aanbod van vakantiewoningen, gaande van bungalowappartementen tot ruime vrijstaande woningen.

De prijzen voor dit vastgoed lijken zeer redelijk: de gemiddelde prijs voor een vrijstaande woning bedroeg in 2003 179.310 euro. Wegens het isolement van de rest van Nederland liggen de woningprijzen (en dan vooral die van vakantiewoningen) in Zeeuws-Vlaanderen een stuk onder het (hoge) Nederlandse gemiddelde. Op de appartementenmarkt speelt dit gezien het beperkte aanbod iets minder: de gemiddelde appartementsprijs bedroeg in Cadzand vorig jaar 112.688 euro.

Volgens vastgoedmakelaar WillemPietervanAkker moet Cadzand zijn familiale karakter koesteren. “Het zou niet verstandig zijn om Cadzand te laten verstenen zoals de Belgische kust,” stelt hij. “Maar het plan om Cadzand te laten uitgroeien tot een volwaardige nichebadplaats die mikt op watersporters en natuurliefhebbers lijkt me wel realistisch en ook wenselijk. Want Zeeuws-Vlaanderen heeft de voorbije twintig jaar nauwelijks investeringen aangetrokken. Ondertussen hebben de traditionele activiteiten zoals de landbouw en de visserij het wel moeilijk gekregen. Voor industriële activiteiten liggen we dan weer te afgelegen. Recreatie is eigenlijk de enige overgebleven troef. En die wil men nu volop gaan uitspelen.”

Bescheiden maar met ambitie

De plannen op de tekentafels ogen inderdaad ambitieus, zelfs gedurfd en mondain. Zo bestudeert men de ontwikkeling van een onthaalparking onder de duinen. De financiering van het project zou moeten komen van stijlvolle duinchalets boven de parking. Voorlopig nog in de ‘prestudiefase’ is de aanleg van een heuse buitendijkse jachthaven. Een plan dat past in de nimmer ophoudende strijd tegen het water. De huidige duinengordel zou op termijn immers te zwak zijn. Met een zeewaartse verbreding van de duinen kan men twee vliegen in één klap slaan: watersnood vermijden en watersportmogelijkheden creëren. Zeer concreet is dan weer de uitbreiding van het bekende Strandhotel, waarin ook de realisatie van een 25-tal appartementen is opgenomen.

En dan is er nog de ontwikkeling van een maritiem woongebied in Cadzand. De plannenmakers mikken op een 250-tal wooneenheden, een mix van vrijstaande en geschakelde woningen, gelegen langs grachten die via een sluizencomplex in verbinding staan met de zee. Dit plan is overigens onderdeel van het ambitieuze – volgens sommigen megalomane – project Sluis aan Zee. Het sympathieke handelsstadje Sluis (waar Cadzand deel van uitmaakt), wil de historische maar verzande verbinding met de Noordzee herstellen. Het uithangbord van het project is de creatie van een jachthaven met 400 tot 600 ligplaatsen. Een ander onderdeel van het concept omvat de bouw van 320 woningen. Maar vooralsnog liggen er nog heel wat hindernissen, zoals de waterproblematiek en de Europese Vogel- en Habitatrichtlijnen, op de zeilroute naar Sluis aan Zee.

Van Nieuwvliet tot Breskens: de grote leegte

We zetten onze tocht in noordelijke richting verder en passeren de plaatsjes Nieuwvliet en Groede, een zo goed als onontgonnen gebied. Tussen het polderlandschap vindt u hier en daar een camping, al dan niet met vakantiehuisjes, en op de brede stranden ligt op een regelmatige afstand een ‘strandpaviljoen’.

Breskens is in de eerste plaats een vissershaven, maar met de aanleg van de fraaie jachthaven heeft het plaatsje ook toeristische ambities gekregen. Een opvallende ontwikkeling is PortScaldis, gelegen tussen de jachthaven en de monding van de Westerschelde. Vandaag zijn er al 225 appartementen van dit complex gerealiseerd en met de bouw van ResidentieFlandria komen er nog eens 62 bij. De prijzen voor de appartementen met een oppervlakte van 90 tot 220 vierkante meter en met zee- én polderuitzicht variëren tussen de 219.000 en de 539.000 euro (alle kosten inbegrepen).

Walcheren: van de Zeeuwse Rivièra tot het Nederlandse Knokke

Aan de overkant van de Westerschelde, op het schiereiland Walcheren, ligt Vlissingen. Sinds kort is de autoveerverbindig tussen Breskens en Vlissingen opgeheven. Maar de nieuwe verbinding, de Westerscheldetunnel tussen Terneuzen en Ellewoutsdijk, is een tijdsbesparend alternatief. Met zes stranden en een twee kilometer lange ‘boulevard’ met heel wat terrasjes is Vlissingen misschien de meest ‘Belgische’ van de Zuid-Nederlandse badplaatsen.

Maar het vastgoedaanbod in Vlissingen – en dat geld bij uitbreiding voor zowat de hele kuststrook van Walcheren – is grotendeels verouderd. Nieuwe ontwikkelingen worden slechts mondjesmaat toegelaten. En dan gaat het nog meestal om projecten met grondgebonden woningen, terwijl de Belg voor zijn tweede woning toch steeds vaker het comfort van een onderhoudsvriendelijk appartement opzoekt. De markt van nieuwe comfortabele appartementen is hier bijzonder krap.

Dat blijkt ook nog eens in het iets noordelijker gelegen Zoutelande, een familiebadplaats die graag met het predikaat Zeeuwse Rivièra pronkt. Verwacht geen Zuid-Franse of Italiaanse vakantietoestanden: het dorp is een postzegel groot, telt één appartementencomplex die naam waardig en dankt zijn titel alleen aan zijn zuidelijk gerichte strand (het enige in Nederland).

Ten slotte bereiken we Domburg. Eerst passeren we nog de DomburghseGolfclub, mooi gelegen tussen de duinen. In het begin van de twintigste eeuw was Domburg een befaamd kuuroord en het trok door het bijzondere licht ook heel wat kunstschilders aan. Vandaag is Domburg vooral een aantrekkelijke, mondaine badplaats. Dat laatste merk je ook aan de vastgoedprijzen. De gemiddelde prijs voor een vrijstaande woning bedroeg hier in 2003 liefst 493.963 euro. Voor een appartement werd gemiddeld 198.833 euro neergeteld. Niet voor niets wordt Domburg soms het Knokke van Nederland genoemd.

Laurenz Verledens

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content