VLAAMSE JOBS UIT BRUSSELS PUIN

Sinds 1995 wordt in het Brusselse gewest bouwafval gerecycleerd. Werk dus voor Vlaamse puinverwerkers in de rand.

Gewestelijk minister van Milieu Didier Gosuin ( FDF) biedt Vlaamse bedrijven enorme groeikansen. Het Grimbergse bedrijf All Belgian Recycling ( ABR), dat sloopafval recycleert in zijn puinbreekinstallatie, zag de aangevoerde capaciteit in 1996 stijgen naar meer dan 300.000 ton. De helft van het bouwafval wordt uit het Brusselse gewest aangevoerd. Ook het Diegemse Brussels Recycling Center en het Grimbergse Desmedt, beide goed voor een capaciteit van 100.000 ton, ontvangen met open armen het Brusselse bouwafval. Sinds 1995 moeten sommige delen van bouw- en sloopafval op Brusselse werven immers verplicht worden gerecycleerd. Het steenachtig afval, het puin, mag niet langer worden gestort. Het Brusselse gewest produceert jaarlijks 800.000 ton bouwafval. Vier vijfde van het bouwafval is puin.

Een lucratieve markt voor gespecialiseerde sorteerbedrijven en puinbreekinstallaties. De laatste liggen noodgedwongen buiten Brussel : de minimaal benodigde oppervlakte, 5 hectare, maakt puinbreekinstallaties in de hoofdstad niet renderend. Voor sorteerbedrijven is er wel ruimte. De voorbije vijf jaar klom het aantal sorteerbedrijven in Brussel en Vlaanderen uit het niets naar acht ; de puinbreekinstallaties maakten een sprong van 30 naar 90. Goed voor enkele honderden jobs voor laaggeschoolden. Want één puinbreekinstallatie een investering van 50 tot 100 miljoen is goed voor tien jobs. Een sorteerinstallatie kost 60 miljoen en offreert enkele tientallen jobs.

Bovendien komt er extra werk op de bouwwerf doordat aannemers, om de lieve centen, hun afval beginnen te scheiden. Niet-gescheiden bouwafval, in gemengde containers, kost hen 5 frank per kilo. “De aannemer die het puin zelf afvoert, mag het als het voldoende zuiver is bijna gratis storten,” weet Johan Van Dessel, technologisch adviseur van het Wetenschappelijk en Technisch Centrum voor het Bouwbedrijf ( WTCB). Het puinafval wordt gerecycleerd tot puingranulaten. De granulaten mogen worden gebruikt bij openbare werken, vooral voor funderingswerken. In typebestekken van openbare aanbestedingen worden granulaten voortaan ingeschreven. Maar ondanks het kwaliteitslabel Copro worden puingranulaten nog te weinig gebruikt. De fout ligt niet bij de aannemers. “De zwakke schakel zijn de architecten en ontwerpers. Zij zijn te weinig vertrouwd met puingranulaten als materiaal. Architecten vinden trouwens dat de hele problematiek van bouwafval niet tot hun domein behoort,” weet Van Dessel.

JOHAN VAN DESSEL (WTCB) Vlaamse groeikansen in Brusselse bouwputten.