Soms werkt Wallonië wel

De Vlaamse overheid kan een puntje zuigen aan de Waalse als het erop aankomt investeerders te helpen. Wat we zelf doen, doen we niet altijd beter. Onze politici en ambtenaren moeten wakker liggen van de getuigenis van Jan Ide (Spanogroup) en Herman Schelfhaut (Schelfhaut). Die kozen ervoor hun jongste investeringen in het zuiden van het land te doen en niet in Vlaanderen.

Het klopt dat daar factoren mee gepaard gingen waar de Vlaamse ambtenarij weinig aan kan doen. Wallonië is uitgestrekter, minder bebouwd en heeft minder verkeersproblemen. Ide wilde een fabriek bouwen dicht bij naaldbomen, de grondstof waarmee hij werkt. Schelfhaut koos voor een plek dichter bij de markten die hij wil bespelen: Frankrijk en Duitsland.

Dat doet echter niets af van de noodzaak dat onze administratie investeerders, mensen die jobs creëren, beter moet behandelen. Een goed draaiend overheidsapparaat staat steeds hoger genoteerd als troef in de internationale concurrentiestrijd. Eén loket en één procedure voor alle nodige vergunningen. Walen kunnen het. Waarom zouden wij dat dan niet kunnen?

De Vlamingen zijn, na de Amerikanen, de tweede grootste ‘buitenlandse’ investeerders onder de taalgrens. Het kan niet anders dan dat Wallonië troeven heeft. Dat Vlamingen sinds de eeuwwisseling voor ruim een miljard euro projecten indienden bij de Waalse overheid is niet te versmaden en dient in rekening te worden gebracht in het staatshervormende debat.

Wallonië knuffelen. Het is eens iets anders dan Wallonië- bashing. Moet kunnen in de aanloop naar de ‘nationale’ feestdag van onze zuidelijke landgenoten. Dat mag ons uiteraard de kolossale mankementen niet doen vergeten die bij hen bestaan. Jan Ide, die zegt zelf goed te zijn geholpen, benadrukt in één adem ook dat het Waalse overheidsapparaat een beletsel vormt voor het openbloeien van privé-initiatief.

De Franstalige socialisten, sinds altijd lid van de Waalse regering, beheersen dat apparaat. Sommige van hen gebruikten het zelfs om zich te verrijken. Denk aan José Happart, Didier Donfut, Guy Coëme. In tegenstelling tot verscheidene andere partijgenoten deden ze niets strafbaars. Maar hun daden staan wel diametraal tegenover het rode discours over de inperking van bonussen voor bedrijfsleiders. De nieuwe generatie PS’ers zal daadwerkelijk moeten bewijzen uit een ander hout te zijn gesneden dan hun graaiende en corrupte voorgangers.

Vlaanderen moet er hoe dan ook rekening mee houden dat de Franstalige so-cialisten heel waarschijnlijk nog een hele tijd de touwtjes in handen houden. De Franstalige liberalen liggen in een hoek te bloeden na de electorale nederlaag die de goed geoliede PS-machine hun toebracht. Voeg daaraan toe dat advocaat Mischaël Modrikamen, de toeverlaat van de kleine Fortis-aandeelhouder, volgende maand zijn nieuwe politieke partij ‘Parti Populaire’ boven de doopvont houdt. Het zal de MR nog meer doen bloeden.

Focus

Wallonië, waar Vlaamse ondernemers thuis zijn, blz. 32

Door Boudewijn Vanpeteghem

Vlamingen dienden sinds 2000 al voor 1 miljard euro projecten in bij de Waalse overheid. Wallonië moet wel troeven hebben.