Niemand zal nog willen onderhandelen met de EU, zegt Karel De Gucht, gewezen Europees commissaris voor Handel, over het Waalse njet tegen het Europese vrijhandelsakkoord met Canada.
U stond aan de wieg van CETA, het vrijhandelsakkoord met Canada. Is de EU nog in staat nieuwe vrijhandelsakkoorden af te sluiten?
KAREL DE GUCHT. “Dat wordt ondoenbaar. Als alle nationale en regionale parlementen zo’n akkoord moeten goedkeuren, zal er altijd wel eentje dwarsliggen, om welke reden dan ook. Handelsbeleid is al vijftig jaar een exclusieve bevoegdheid van de Europese Unie. De lidstaten willen die bevoegdheid nu loswrikken. Dan komen er geen handelsverdragen meer, want niemand zal nog willen onderhandelen met de EU. De tegenpartij gaat ervan uit dat je je afspraken kunt nakomen. Als die zekerheid wegvalt, dan kun je geen akkoorden meer maken.”
De afwijzing door Magnette lijkt voor interne politiek gebruikt te zijn. Speelt de angst voor de globalisering bij het grote publiek mee?
DE GUCHT. “Dat heeft er iets mee te maken. Tegenwoordig ligt globalisering zeer gevoelig. Je kunt om het even welk argument gebruiken om de mensen angst aan te jagen, ook al heeft het geen uitstaans met globalisering. De sluiting van Caterpillar in Gosselies bijvoorbeeld heeft niks met globalisering te maken. Caterpillar kampt gewoon met overproductie, niet met globalisering, en al zeker niet met Canada. Magnette is slim genoeg om dat te weten.”
Een teer punt in CETA is het arbitragemechanisme voor bedrijven die zich geschaad voelen door nationale wetgeving. Waarom kunnen ze die geschillen niet uitvechten voor lokale rechtbanken?
DE GUCHT. “Als de EU een verdrag afsluit, dan komt dat terecht in het interne recht van de Unie en van de lidstaten. Als Canada een verdrag afsluit, dan maakt dat pas deel uit van het interne Canadese recht als het parlement dat beslist. Misschien komt die beslissing er nog, maar dat weten we niet. Als het verdrag geen deel uitmaakt van het Canadese recht, kan een Belgisch bedrijf zich niet verdedigen bij een Canadese rechtbank voor materies die CETA dekt. Daarom is een arbitragemechanisme nodig.”
Neemt het protectionisme toe in de wereld?
DE GUCHT. “Het aantal protectionistische maatregelen is in enkele jaren wereldwijd verdubbeld. De stagnerende economische groei speelt daarin mee, en ook het economische beleid van landen als China, Brazilië en Indonesië. Zij willen een snelle industrialisering en proberen dat onder meer via de afscherming van de eigen industrie te bereiken.”
Als andere landen hun eigen industrie bevoordelen, is het dan niet naïef van de EU om de vrijhandel te blijven verdedigen?
DE GUCHT. “Bij CETA is dat probleem er niet. Dat is een modern vrijhandelsakkoord met een land dat economisch net zo ontwikkeld is als de EU. We moeten echter veel harder optreden tegen een land als China. Kijk maar naar de dumping van Chinese zonnepanelen op onze markt, of naar de Chinese staatssteun voor producenten van netwerkapparatuur. Jammer genoeg zijn de Chinezen erg bedreven in het uit elkaar spelen van de lidstaten.”
JOZEF VANGELDER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier